Rekreasyon Terapisi Kamplarının Sosyal Etkilerinin Değerlendirilmesi

Yıl 2018, Cilt: 29 Sayı: 1, - , 01.06.2018

İpek Aydın

https://doi.org/10.17123/atad.441192

Cited By: 1

Öz

Sosyal yönden bireyin kendisini yeterli hissetmesi ile sağlık çıktıları arasında pozitif ilişki birçok çalışmadan elde edilen bulgularla desteklenmiştir (Horn vd. 1998; Orbell vd. 2001). Bunun yanında sosyal özyeterliliğin yaşam tatmini artırdığına yönelik bulgular mevcuttur (Hampton 2000). Gençler üzerinde gerçekleştirilen çalışmalarda, sosyal özyeterliliğin, psikolojik, sosyal ve davranışsal durumda olumlu etkisinin olduğu tespit edilmiştir (Passmore 2004; Kumar ve Lal 2006). Düşük sosyal özyeterliliğe sahip olan bireylerde depresyonun daha fazla görüldüğü ve yaşam tatmininin düştüğü ve hayata karşı daha olumsuz oldukları belirlenmiştir (Caprara vd. 2006). Özellikle kronik rahatsızlığa sahip olan bireylerde kendi bakımlarını da yerine getirerek hayata aktif katılımlarını sağlamada sosyal motivasyonla ilişkili olarak özyeterliliğin önemi vurgulanmaktadır (Williams ve Bond 2002). Sosyal özyeterlilik bireyin yaşam kalitesi ile ilişkili olduğundan, özellikle hastalık, engel ve bağımlı grupların, sağlık problemleri nedeniyle yaşadıkları sosyalleşme sıkıntılarının da yaşam kalitesi üzerinde etkisi olduğundan hareketle rekreasyon terapisi kamplarında edindikleri deneyimin onların sosyal sağlıkları üzerinde de etkili olabileceği düşünülmektedir. Bu kapsamda, rekreasyon terapisi kamplarının sosyal özyeterliliği geliştirerek, sosyal hayata olumlu etkisi olduğu varsayılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, Terapi Kampları, Sosyal Etki

Kaynakça

• Bandura A. (1997). Self-Efficacy: The Exercise of Control. New York: Freeman.
• Bandura A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Englewood Cliffs New Jersey: Prentice Hall.
• Bedini L. A. (2000). Just Sit Down So We Can Talk: Perceived Stigma and Community Recreation Pursuits of People with Disabilities, Therapeutic Recreation Journal, 34(1): 55-68.
• Békési A., Török S., Kökönyei G., Bokrétás I., Szentes A. ve Telepóczki G. (2011). Health-Related Quality of Life Changes of Children and Adolescents with Chronic Disease After Participation in Therapeutic Recreation Camping Program, Health and Quality of Life Outcomes, 9 (1): 43-52.
• Bennett L.W., Cardone S. ve Jarczyk J. (1998). Effects of a Therapeutic Camping Program on Addiction Recovery: The Algonquin Haymarket Relapse Prevention Program, Journal of Substance Abuse Treatment, 15 (5): 469-474.
• Blinde E. M. ve McClung L. (1997). Enhancing the Physical and Social Self Through Recreational Activity: Accounts of Individuals with Physical Disabilities, Adapted Physical Activity Quarterly, 14 (4): 327-344.
• Bluebond-Langner M., Perkel D., Gorertzel T., Nelson K. ve McGeary J. (1990). Children’s Knowledge of Cancer and Its Treatment: Impact of an Oncology Camp Experience, The Journal of Pediatrics, 116 (2): 207-213.
• Briery B. G. ve Rabian B. (1999). Psychosocial Changes Associated with Participation in a Pediatric Summer Camp, Journal of Pediatric Psychology, 24 (2): 183-190.
• Caprara G. V., Steca P., Gerbino M., Paciello M. ve Vecchio G. M. (2006). Looking for Adolescents’ Well-Being: Self-Efficacy Beliefs As Determinants of Positive Thinking and Happiness, Epidemiologia and Psichiatria Science, 15 (1): 30-43.
• Eruzun C. (2017). Kadınların Spor Etkinliklerine Katılımlarının Boş Zaman Tatmini ve Yaşam Kalitesine Etkilerinin Araştırılması: B-Fit Spor Merkezleri Üyeleri Örneği. (Basılmamış Yükseklisans Tezi). Bartın: Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Hampton N. Z. (2000). Self-Efficacy and Quality of Life in People with Spinal Cord Injuries in China, Rehabilitation Counseling Bulletin, 43(2): 66-74.
• Harrison M. M. ve McGuire, F. (2008). An Investigation of the Influence of Vicarious Experience on Perceived Self-Efficacy, American Journal of Recreation Therapy, 7(1): 10-16.
• Hill E. ve Sibthorp J. (2006). Autonomy Support at Diabetes Camp: A Self-Determination Theory Approach to Therapeutic Recreation, Therapeutic Recreation Journal, 40 (2): 107-125.
• Horn W., Yoels W., Wallace D., Macrina D. ve Wrigley M. (1998). Determinants of Self-Efficacy among Persons with Spinal Cord Injuries, Disability and Rehabilitation, 20 (4): 138-141.
• Karaküçük, S. (1997). Rekreasyon (Boş Zamanları Değerlendirme) Kavram, Kapsam ve Bir Araştırma. İkinci Baskı. Ankara: Seren Ofset.
• Karaküçük, S. (2012). Terapatik Rekreasyon Bir Örnek Uygulama OSEP (Otistik Bireyler Spor Eğitimi Projesi). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Kiernan G., Gormley M. ve MacLachlan M. (2004). Outcomes Associated with Participation in a Therapeutic Recreation Program for Children from 15 European Countries: Data from the ‘Barrretstown Studies’, Social Science & Medicine, 59 (5): 903-913.
• Kumar R. ve Lal R. (2006). The Role of Self-Efficacy and Gender Difference among Adolescents, Journal of the Indian Academy of Applied Psychology, 32 (3): 345-350.
• Lavigne J.V. ve Faier-Rouman J. (1992). Psychological Adjustment to Pediatric Physical Disorders: A MetaAnalytic Review, Journal of Pediatric Psychology, 17 (2): 133-157.
• Maughan M. ve Ellis G. G. (1991). Effect of Efficacy Information during Recreation Participation on Efficacy Judgments of Depressed Adolescents, Therapeutic Recreation Journal, 25(1): 50-59.
• Meltzer L. J. ve Rourke M. T. (2005). Benefits of Social Comparison, Children’s Health Care, 34(4): 305-314
• Orbell, S., Johnston M., Rowley D., Davey P. ve Espley A. (2001). Self-Efficacy and Goal Importance in the Prediction of Physical Disability in People Following Hospitalization: a Prospective Study, British Journal of Health Psychology, 6 (1): 25- 40.
• Passmore A. (2004). A Measure of Perceptions of Generalized Self-Efficacy Adapted for Adolescents, Occupational Therapy Journal of Research, 24 (2): 64-71.
• Punnett A.F. ve Thurber S. (1993). Evaluation of The Asthma Camp Experience for Children, Journal of Asthma, 30 (3): 195-198.
• Rejeski W. J., Miller M. E., Foy C., Messier S. ve Rapp S. (2001). Self-Efficacy and the Progression of Functional Limitations and Self-Reported Disability in Older Adults with Knee Pain, The Journals of Gerontology Series B: Psychological Sciences and Social Sciences, 56 (5): 261-265.
• Shank J. ve Coyle C. (2002). Therapeutic Recreation in Health Promotion and Rehabilitation. State College PA: Venture.
• Sevil T. (2015). Terapatik Rekreasyonel Aktivitelere Katılımın Yaşlıların Algıladıkları Boş Zaman Tatmini, Yaşam Tatmini ve Yaşam Kalitesine Etkisi. (Basılmamış Doktora Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı.
• Taşkıran A. ve Kaya İ. (2015). Huzurevinde Kalan Yaşlılara Uygulanan 12 Haftalık Sportif Rekreasyon Programının Bazı Antropometrik ve Fizyolojik Parametrelere Etkisinin İncelenmesi, Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (1): 23-30.
• Tate D. ve Ellis G. (1997). Effects of Facilitation Techniques on Challenge Initiative Related Outcomes among Adolescents Receiving Mental Health Services, Therapeutic Recreation Journal, 31(2): 92-107.
• Thurber C.A., Scanlin M.M., Scheuler L. ve Henderson K.A. (2007). Youth Development Outcomes of the Camp Experience: Evidence for Multidimensional Growth, Journal of Youth Adolescence, 36 (3): 241-254.
• Török S., Kökönyei G., Károlyi M.A., Ittzés A. ve Tomcsányi T. (2006). Outcome Effectiveness of Therapeutic Recreation Camping Program for Adolescents Living with Cancer and Diabetes, Journal of Adolescent Health, 39 (3): 445-447.
• Tütüncü Ö. (2012). Rekreasyon ve Rekreasyon Terapisinin Yaşam Kalitesindeki Rolü, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 23 (2): 248 – 252.
• Tütüncü Ö. ve Aydın İ. (2016). Engelsiz Turizm Kapsamında Rekreasyon Terapi Kamplarının Değerlendirilmesi, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 27 (2): 290-297.
• Walker D. A. ve Pearman D. (2009). Therapeutic Recreation Camps: An Effective Intervention for Children and Young People with Chronic Illness?, Archives of Disease in Childhood, 94 (5): 401-406.
• Watson A., Hilton D. ve Hackett D. (2010). Therapeutic Recreation Camps to Provide a Residential Experience for Young People in Transition to Adult Renal Units, Pediatric Nephrology, 25 (4): 787-788.
• Watson A. R. (1995). Strategies to Support Families of Children with End-Stage Renal Failure, Pediatric Nephrology, 9 (5): 628-631.
• Williams K. E. ve Bond, M. J. (2002). The Roles of Self-Efficacy, Outcome Expectancies and Social Support in the Self-Care Behaviors of Diabetes, Psychology, Health & Medicine, 7 (2): 127-141.
• Winfree C., Williams R. ve Powell G. (2002,). Children with Cancer: Positive Benefits of Camp, Camping Magazine, 75(6): 26-33.
• Wise J. B. (2002). Social cognitive theory: A framework for therapeutic recreation practice, Therapeutic Recreation Journal, 34(4): 335-351.