Osmanlı topraklarına Kafkasya ve Balkanlar’dan kitle göçlerinin yaşandığı (1856 Kırım Harbi, 1863 Büyük Çerkes Göçü ve 1877-1878 Osmanlı-Rus Harbi) savaşlar neticesinde Osmanlı Devleti yeni bir mesele ile karşı karşıya kalmıştır ki bu da muhacirlerin sevk ve iskânı meselesidir. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sürecinde Osmanlı tahtında olan II. Abdülhamit, “Müslümanların Halifesi” sıfatıyla, Kafkasya’dan ve Balkanlar’dan Osmanlı topraklarına göç etmek zorunda kalan bu muhacirlerin uygun yerlere yerleştirilmesi ve sonrasında hayatlarını idame etmeleri için birçok girişimde bulunmuştur. Başta İstanbul olmak üzere Anadolu’nun uygun yerlerine iskân edilen muhacirler için devlet, gerekli arazi tahsisini sağlamış, tarım için hayvan, araç-gereç vs. temin etmiş ve muhacirlerin tüketici bir çoğunluktan üretici bir topluluk haline gelmelerini hızlandırmıştır. Bu makalede muhacir çocukların eğitim meselesi, dönemin eğitim politikaları bağlamında, alınan tedbirler ve yapılan çalışmalar hakkında bir değerlendirme yapılacaktır.
tarih
0000-0003-3501-6515
Berna Burcu Kurucu
0000-0003-3501-6515
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 0000-0003-3501-6515 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2020 |
Kabul Tarihi | 29 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 2 |
Dergimiz CrossRef üyesidir
ANKARA