TAKIM VE BİREYSEL SPOR YAPAN BİREYLERİN BİLİŞSEL DAVRANIŞCI FİZİKSEL AKTİVİTE DÜZEYLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2021, Cilt: 23 Sayı: 2, 167 - 174, 30.06.2021

Selim Asan , Yunus Emre Çingöz

Öz

Araştırmanın amacı takım ve bireysel spor yapan bireylerin bilişsel davranışçı fiziksel aktivite düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Araştırmaya 2021 yılında Erzurum ilinde takım sporu 162 (%51,3) ve bireysel sporlar 154(%48,7) yapan 152 erkek (%48,1) ve 164 kadın (%51,9) olmak üzere toplam 316 sporcu katılmıştır. Çalışmada 2015 yılında Schembre ve arkadaşları tarafından geliştirilen ve Eskiler ve arkadaşları tarafından 2016 yılında türkçeye ve türk popülasyonuna uyarlanmış olan Bilişsel Davranışçı Fiziksel Aktivite Ölçeği (BDFAÖ) veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. İstatistiksel analizlerin çözümlenmesinde SPSS 20.0 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde katılımcıların demografik bilgilerini tespit etmek için frekans analizi, takım sporları ve bireysel sporlarla ilgilenen bireylerin Bilişsel fiziksel aktivite algıları ile alt boyutlara ilişkin karşılaştırılması için bağımsız değişkenlerde T Testi uygulanmıştır. Sonuç olarak takım ve bireysel spor yapan bireylerin bilişsel davranışçı fiziksel aktivite düzeylerinin karşılaştırılmış ve takım sporlarıyla ilgilenen sporcuların bireysel sporlar ile ilgilenen sporculara oranla daha yüksek bilişsel fiziksel aktivite algısına sahip oldukları tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

SPOR, BİLİŞSEL DAVRANIŞ, FİZİKSEL AKTİVİTE

Kaynakça

• 1. Acar, K., & Yılmaz, A. K. (2021). Üniversite öğrencilerinin serbest zaman doyumları ile yaşam doyumları arasındaki ilişki. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 15(1), 25-35.
• 2. Açıkada, C. (2009). Bırakın Çocuklar Oynasın. Fiziksel Aktivite Beslenme ve Sağlık Kongresi Bildiri Kitabı. Ankara, 42-43.
• 3. Aykın, A.G. (2018). Fiziksel Aktivite ve Yaşam Kalitesi. 1. Baskı. İstanbul, Metamorfoz
• 4. Bayköse, N., Arı, Ç., & Ceylan (2021). The determining role of positive and negative affect, life satisfaction and self-esteem levels of physical activity participants in state mindfulness for physical activity. Pakistan Journal of Medical and Health Sciences, 15(2), 679-685.
• 5. Booth, F. W., Laye, M. J., Lees, S. J., Rector, R. S., & Thyfault, J. P. (2008). Reduced physical activity and risk of chronic disease: the biology behind the consequences. European journal of applied physiology, 102(4), 381-390.
• 6. Bulut, S. (2013). Sağlıkta sosyal bir belirleyici; fiziksel aktivite. Turkish Bulletin of Hygiene & Experimental Biology/Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji, 70(4). s.205-14.
• 7. Caspersen, C. J., Powell, K. E., & Christenson, G. M. (1985). Physical activity, exercise, and physical fitness: definitions and distinctions for health-related research. Public health reports, 100(2), 126.
• 8. Connaughton D, Wadey R, Hanton S, Jones G. (2008). The Development and Maintenance of Mental Toughness: Perceptions of Elite performers. Journal of Sport Sciences, 26, 83–95.
• 9. Crust L, Swann C. (2011). Comparing Two Measures of Mental Toughness. Personality and Individual Differences, 50, 217-1.
• 10. Eskiler, E., Küçükibiş, F., Gülle, M., & Soyer, F. (2016). Bilişsel davranışçı fiziksel aktivite ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 13(2), 2577-2587.
• 11. Gavarry, O., Bernard, T., Giacomoni, M., Seymat, M., Euzet, J. P., & Falgairette, G. (1997). Continuous heart rate monitoring over 1 week in teenagers aged 11–16 years. European journal of applied physiology and occupational physiology, 77(1), s.125-132.
• 12. Gucciardi DF, Hanton S, Gordon S, et al. (2015). The Concept of Mental Toughness: Tests of Dimensionality, Nomological Network, and Traitness. J Pers; 83(1), 26-44. Doi: http://dx.doi.org/10.1111/jopy.12079.
• 13. Günes, Z. (1998). Spor ve beslenme antrenor ve sporcu el kitabi. Ankara, Bağirgan Yayinevi.
• 14. Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (14. Baskı). Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım.
• 15. Kayhan, R. F., hacıcaferoğlu, S., Aydoğan, H., & Erdemir, İ. (2018). Takım ve bireysel sporlar ile ilgilenen sporcuların zihinsel dayanıklılık durumlarının incelenmesi. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 55-64.
• 16. MacAuley, D. A. (1994). History of physical activity, health and medicine. J R Soc Med, 87, s.32-35.
• 17. Orhan, R. (2019). Çocuk gelişiminde fiziksel aktivite ve sporun önemi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 157-176.
• 18. Paffenbarger Jr, R. S., Blair, S. N., & Lee, I. M. (2001). A history of physical activity, cardiovascular health and longevity: the scientific contributions of Jeremy N Morris, DSc, DPH, FRCP. International journal of epidemiology, 30(5), 1184-1192.
• 19. Schembre, S. M., Durand, C. P., Blissmer, B. J., & Greene, G. W. (2015). Development and validation of the cognitive behavioral physical activity questionnaire. American Journal of Health Promotion, 30(1), 58-65.
• 20. Sönmez, V., & Alacapınar, F. G. (2014). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Anı Yayıncılık.
• 21. Şahin, Z. (2002). Ergenlerde fiziksel aktivite düzeyinin değerlendirilmesi. Bilim Uzmanlığı Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• 22. Telama, R., Yang, X., Laakso, L., & Viikari, J. (1997). Physical activity in childhood and adolescence as predictor of physical activity in young adulthood. American journal of preventive medicine, 13(4), 317-323.
• 23. Vancampfort, D., Stubbs, B., Sienaert, P., Wyckaert, S., De Hert, M., Rosenbaum, S., & Probst, M. (2015). What are the factors that influence physical activity participation in individuals with depression ? A review of physical activity correlates from 59 studies. Psychiatria Danubina, 27(3), 0-224.
• 24. Yarayan, Y. E., Yıldız, A. B., & Gülşen, D. B. A. (2018). Elit düzeyde bireysel ve takım sporu yapan sporcuların zihinsel dayanıklılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi.
• 25. Zorba, E. (2006). Vücut yapısı ölçüm yöntemleri ve şişmanlıkla başa çıkma. İstanbul, Morpa Kültür Yayınları.