Bu çalışma futsal oyuncularında pliometrik antrenman programının sıçrama, sürat ve çeviklik üzerine etkisini incelemek amacıyla yapıldı. Çalışmaya 18-22 yaş arası toplam 18 kadın futsal oyuncusu gönüllü katıldı. Futsal oyuncuları rastgele 1. grup (deney=9; pliometrik egzersiz + futsal teknik antrenman) ve 2. grup (kontrol=9; futsal teknik antrenman) olarak farklı iki gruba ayrıldı. Çalışmaya dahil edilen katılımcılar 8 haftalık egzersiz öncesi ve sonrası değerlendirildi. Performans değerlendirmesi için dikey sıçrama, yatay sıçrama, 30 m sürat, quick feet, 505 çeviklik ve zig-zag testi uygulandı. Verilerin normal dağılıma uygunlukları için normallik testlerinden ‘Shapiro-Wilk’ testi yapıldı. İki grup ortalamaları arasındaki tüm parametrelerinin karşılaştırılması için “Independent Sample T Testi” grup içi karşılaştırmalarda zamanın (egzersiz öncesi - sonrası) etkilerini saptamak için tekrarlı değişkenlerin analizinde “Paired Sample T Testi” ile yapıldı. İstatistiksel anlamlılık için 0.05 – 0.01 p değeri belirlendi. Çalışma sonucunda deney grubunun sıçrama, sürat ve çeviklik testinde istatistiksel anlamlılık belirlenirken, kontrol grubunun yatay sıçrama ve zig-zag çeviklik testinde anlamlı farklılık elde edildi (p<0.01). Pliometrik antrenman sonrası gruplararası değerlendirmede deney grubunun anaerobik güç, yatay sıçrama, quick feet, 505 çeviklik ve zig-zag test parametreleri ortalamalarının kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde gelişme olduğu tespit edildi (p<0.01). Sonuç olarak, pliometrik egzersiz programlarının sıçrama, sürat ve çeviklik performansına etkisinin olduğu söylenebilir.
This study was carried out to examine the effect of plyometric training program on jumping, speed and agility in futsal players. A total of 18 female futsal players between the ages of 18-22 participated in the study voluntarily. Futsal players were randomly divided into two different groups as 1st group (experiment=9; plyometric exercise + futsal technical training) and 2nd group (control=9; futsal technical training). Participants included in the study were evaluated before and after 8 weeks of exercise. Vertical jump, horizontal jump, 30 m speed, quick feet, 505 agility and zig-zag tests were performed for performance evaluation. The Shapiro-Wilk test, which is one of the normality tests, was used for the data to be suitable for normal distribution. The “Independent Sample T Test” was used to compare all parameters between the two group means, and the “Paired Sample T Test” was used in the analysis of repeated variables to determine the effects of time (before-after exercise) in group comparisons. A p value of 0.05 – 0.01 was determined for statistical significance. As a result of the study, statistical significance was determined in the jump, speed and agility test of the experimental group, while a significant difference was found in the horizontal jump and zig-zag agility test of the control group (p<0.01). In the intergroup evaluation after plyometric training, it was determined that the experimental group's anaerobic power, horizontal jump, quick feet, 505 agility and zig-zag test parameters averages improved significantly compared to the control group (p<0.01). As a result, it can be said that plyometric exercise programs have an effect on jumping, speed and agility performance.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2021 |
Kabul Tarihi | 20 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 23 Sayı: 3 |