Evaluation of the Effectiveness of Candidate Teacher Training Program with the Vievs of Candidates and Advisors

Yıl 2019, , 801 - 836, 01.12.2019

Serdar Bozan , Abdurrahman Ekinci Halis Sakız

https://doi.org/10.30964/auebfd.466469

Cited By: 1

Öz

The aim of this study is to
investigate the effectiveness of teacher training program from the perspectives
of candidate and advisor teachers and to make recommendations based on these perspectives.
The sample consisted of 207 candidate teachers and 179 advisor teachers who
were assigned to kindergarten, primary, pre-secondary and secondary schools in
six districts of Mardin, Turkey during the 2015-2016 education year. Data were
collected using mixed research methods involving Candidate and Advisor Teacher
Scales for quantitative data and interview schedules for qualitative data.
Statistical analysis of quantitative data was performed using t-test and ANOVA.
The qualitative data were analyzed via content analysis. The quantitative
findings are mostly at the undecided level regarding the effectiveness of the
candidate teachers’ program; and that the advisors are satisfied with the
program. Findings from qualitative data indicated that the program was very
useful for newly appointed candidate teachers.

Anahtar Kelimeler

Candidate teacher, advisor teacher, candidate teacher program

Aday Öğretmen Yetiştirme Programının Etkililiğine İlişkin Aday ve Danışman Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı, aday öğretmen yetiştirme programının
etkililiğini aday ve danışman öğretmen görüşleri ışığında belirleyerek sürece
ilişkin önerilerde bulunmaktır. Çalışma grubunu 2015-2016 öğretim yılında
Mardin ili Artuklu, Kızıltepe, Ömerli, Yeşilli, Nusaybin ilçe sınırları
içerisinde bulunan anaokulu, ilkokul, ortaokul ve ortaöğretim okullarına atanan
207 aday öğretmen ve aday öğretmenlere görevlendirilen 179 danışman öğretmen
oluşturmuştur. Araştırmada karma araştırma yöntemi kullanılmış, toplanan
veriler karma araştırma modeli ile bir araya getirerek yorumlanmıştır. Nicel
verilerin toplanmasında araştırmacılar tarafından aday ve danışman öğretmenler
için ayrı geliştirilen “aday ve danışman öğretmen ölçekleri”, nitel verilerin
toplanmasında ise benzer şekilde araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı
yapılandırılmış görüşme formları kullanılmıştır. Nicel verilerin istatistiksel
çözümlenmesinde, t- testi ve ANOVA teknikleri kullanılmıştır. Nitel verilere,
içerik analizi uygulanarak yorumlanmıştır. Nicel bulgular, aday öğretmenlerin
programın etkililiğine dair çoğunlukla kararsız, danışmanların ise programdan
memnun olduğunu göstermektedir. Nitel verilerden elde edilen bulgular
değerlendirildiğinde programın öğretmenliğe yeni atanmış adaylar için çok
yararlı bir program olduğu yönündedir.

Anahtar Kelimeler

Aday Öğretmen, Danışman Öğretmen, aday öğretmenlik programı

Kaynakça

• Afşin, F. N. (1988). “Stajyer Öğretmenlerin Meslekle İlgili Sorunları Ve Çözüm Yolları.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
• Anderson, R., Greene, M., & Loewen, P. (1988). Relationships among teachers’ and students’ thinking skills, sense of efficacy, and student achievement. Alberta Journal of Educational Research, 34 (2), 148-165
• Aslan, B., Dayıoğlu-Öcal, S.D. (2012). A case study on mentoring in a teacher development program. Journal of Education and Future, 2, 31-48.
• Aydın, İ. (2016). Öğretimde Denetim. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
• Baki, A., Gökçek, T. (2012). Karma Yöntem Araştırmalarına Genel Bir Bakış. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt:11, Sayı:42.
• Balcı, A. (2000). Örgütsel Sosyalleşme: Kuram, Strateji Ve Taktikler. Ankara: Pegem A Yayıncılık
• Balkar, B., Şahin, S. (2014). Aday Öğretmenlere Yönelik Mentörlük Programının Uygulanmasına İlişkin Eğitimcilerin Görüşleri. International Journal of Social Science. Sayı:29, Sy: 83-100.
• Barrett, S., Elizabeth, R., Patrick S. ve Jordan S. (2009). “The Hidden Curriculumof a Teacher Induction Program: Ontario Teacher Educators’ Perspectives”. Canadian Journal ofEducation, 32 (4).
• Darling-Hammond, Linda ve Rothman, R. (2011). “Lessons Learned from Finland, Ontario, and Singapor”. Teacher and Leader Effectiveness in High-Performing Education Systems. Alliance for Excellent Education and Stanford Center for Opportunity Policy in Education. http://all4ed.org/wpcontent/uploads/2013/06/TeacherLeaderEffectivenessReport.pdf, (Erişim tarihi:23.03.2018).
• Ekinci, A. (2010). Aday Öğretmenlerin İş Başında Yetiştirilmesinde Okul Müdürlerinin Rolü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 63-77.
• Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metotlarına Giriş. Anı Yayıncılık. Ankara.
• Gökulu, A. (2017). Aday Öğretmenlerin Türkiye’deki aday Öğretmenlik Eğitim Süreci ile İlgili Görüşleri. International Journal o Social and Education Research. Online, http://dergipark.gov.tr//ijsser, Volume:3(1).
• Gül, İ., Türkmen, F., Aksel, N. (2017). Aday Öğretmen Görüşlerine Göre Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecinin Değerlendirilmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl:10, Sayı:1, sy:365-388.
• Green, J.C., Krayder, H.& Mayer, E. (2005). Combining qualitative and quantitative methodsin social inquiry. In B. Somekh & Lewin (Eds.) Research methods in social sciences. London:Sage.
• Hoy, W. A., & Spero, B. R. (2005). Changes in teacher efficacy during the early years of teaching: A comparison of four measures. Teaching and Teacher Education, 21, 343- 356
• Ingersoll, R., Merrill, L. Ve May, H. (2014). What Are the Effects of Education and Preparation on Beginning Teacher Attrition? http://www.cpre.org/sites/default/files/researchreport/2018_prepeffects2014.pdf , (Erişim Tarihi:22.03.2018)
• İlyas, İ.E., Çoşkun, İ. Ve Tokluca, D. (2017). Türkiye’de aday Öğretmen Yetiştirme Modeli İzleme ve Değerlendirme. Seta Yayınları.Kalaian, H,A., & Freeman. DJ. (1994). Gender Differences iti self-confidence and educational beliefs among secondary candidates. Teaching and Teacher Education. 10(6). 647- 658
• Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık.
• Korkmaz, S. (1999). “Göreve Yeni Başlayan Öğretmenlerin Mesleğe Uyum Sorunları.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Köse, A. (2016), “Okul Yöneticilerinin Görüşlerine Göre Aday Öğretmen YetiştirmeSürecinin Değerlendirilmesi”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültes Dergisi, s.16(3), ss.924-944.
• MEB.(1930). İlk ve Orta Tedrisat Muallimlerinin Terfi ve Tecziyeleri Hakkında Kanun. Kanun No: 1702, , Resmi Gazete: 29/6/1930, Sayı.153.
• MEB, (1943). İlkokul Öğretmenlerinin Kadrolarına, Terfi, Taltif Ve Cezalandırılmalarına ve Bu Öğretmenler İçin Teşkil Edilecek Sağlık Ve İçtimai Yardım Sandığı İle Yapı Sandığına Ve Öğretmenlerin Alacaklarına Dair Kanun. Kanun Numarası: 4357Resmi Gazete: Tarih: 19.1.1943 Sayı.5308.
• MEB, (1985). Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığına Bağlı Okul ve KurumlaraStajyer Olarak Atanan Öğretmenlerin Stajyerlik İşlemlerine İlişkin Yönerge.Tebliğler Dergisi, Sayı.2186.
• MEB, (1995). Millî Eğitim Bakanlığı Aday Memurların Yetiştirilmelerine İlişkin Yönetmelik. Tebliğler Dergisi, Sayı.2423, Tarih: 30.01.1995.
• MEB, (2015). Millî Eğitim Bakanlığı Öğretmen Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği.Resmi Gazete, Sayı 29329, Tarih: 17.04.2015.
• MEB, (2016). Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecine İlişkin Yönerge. Makam Oluru Sayısı 2456947, Tarih: 02.03.2016.
• MEB.(2016). Aday Öğretmen Yetiştirme Programı.
• Nayır, F. ve Kuru-Çetin, S. (2016). Muğla ilinde aday öğretmenlerin danışman öğretmenlik uygulamasına ilişkin görüşleri. 2nd International Conference on Lifelong Education and Leadership for all, 21-23 Temmuz 2016. Liepaja-Latvia. Liepaja University. NCEE I South Kore: Teacher and Principal Quality. (2016). http://ncee.org/what-we-do/center-on-international-education-benchmarking/top-performing-countries/south-korea-overview/, (Erişim Tarihi: 22.03.2018)
• NYSED, (2015b). http://www.highered.nysed.gov/tcert/certificate/typesofcerts/prof.html, (Erişim Tarihi: 22.03.2018)Önder, E. (2018). Aday Öğretmen Görüşlerine Göre aday Öğretmen Yetiştirme Programı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. Cilt:24, Sayı:1, Sy:143-189
• Özonay, İ.Z. (2004). Öğretmenlerin Adaylık Eğitimi Programının Değerlendirilmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı,İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi. Malatya.
• Sarıkaya, İ., Samancı, O., Yılar, Ö. (2017). Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecinin Aday ve Danışman Görüşleri Kapsamında Değerlendirilmesi: Bir Karma Yöntem Çalışması. Gazi Üniversitesi GaziEğitim Fakültesi Dergisi. 37(3): 939-989.
• Solak, İ. (1999). Aday Öğretmenlerin Yetiştirilmelerine İlişkin Yönetmelikte ÖngörülenUygulamalı Eğitimin Değerlendirilmesi (Malatya Örneği), İnönü ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
• Tellez, K. (1992). Mentors By Choice, Not Desing: Help-Seeking by Beginning Teachers, Journal of Teacher Education, 43(3), 214-221.Tunçbilek, M.M., Taner, T. (2017). MEB Aday Öğretmen Yetiştirme Süreci Uygulamasının İlgili Tarafların Bakış Açısıyla Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt:16, Sayı:61(412-427).
• Ulubey, Ö. (2017). Aday Yetiştirme Programının Değerlendirmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.https://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/54779486/Aday_Ogretmen_Yetistirme_Programinin_Degerlendirilmesi.pdfAWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1522394230&Signature=9ex7e5RWhEOQRvOvzBHpnWHLDAU%3D&response-content-( Erişim Tarihi: 30.03.2018)
• Veenman, S. (1984). Perceived Problems of Beginning Teachers. Review of Educational Research. 54 (2), pp. 143-178
• Wynne Harlen & Colin Holroyd (1997) Primary teachers’ understanding of concepts of science: impact on confidence and teaching, International Journal of Science Education, 19:1, 93-105
• Yalçınkaya, M. (2002). Yeni Öğretmen ve Teftiş. Milli Eğitim Dergisi. Sayı 153-154
• Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.