Amaç: Çalışmada bir kurum olarak tıp fakültesi ele alınmış, hem öğrencilerin hem de çalışanların Dalı, Ankara sigara içme ile ilgili davranışlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipte planlanan bu pilot çalışma 2004 eğitim yılında, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencisi (n=344) ve çalışanı (n=283) toplam 627 kişi üzerinde yürütülmüştür. Çalışma grubu öğrenciler için küme, çalışanlar için cinsiyete ve mesleğe göre tabakalı 1/10 sistematik örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Veri analizinde ki-kare, tek yönlü ANOVA ve çoklu lojistik regresyon analizleri kullanılmıştır.Bulgular: Tüm grup için hiç sigara içmemişlerin oranı %58.2, halen sigara içenler %34.5, bırakmış olanlar %7.3’dür. Öğrenciler (%23.2) çalışanlara (%34.5) göre daha düşük oranda sigara içmektedir. Öğrenci grubunda erkeklerin, 3. ve sonraki sınıflarda okuyanların ve arkadaşları ile birlikte kalanların, çalışan grubunda ise erkeklerin, yardımcı sağlık çalışanı ve hemşirelerin, ailesinde sigara içenlerin diğer gruplara göre daha yüksek oranda sigara içtikleri tespit edilmiştir. Günlük ortalama sigara tüketimi sigara içme alışkanlığı en az olan akademik ve idari çalışanlarda en yüksektir. Sigara içenlerin %75.5’i son bir yıl içerisinde sigarayı bırakmayı denediklerini, fakülte kapsamında düzenlenecek sigara bırakma kampanyalarına öğrencilerin %28.4’ü, çalışanların %48.8’i gönüllü katılacaklarını belirtmişlerdir. Sonuç: Araştırma kapsamında ele alınan tıp fakültesi öğrenci ve çalışanı her 3 kişiden 1’inin sigara içtiği tespit edilmiştir. Tıp fakültelerinin bir kurum olarak sigara kontrolünü ele alması özellikle hiç içmemiş oranı yüksek olan öğrencilerin sigaraya başlamamalarının sağlanmasının yanı sıra sigara içenlerin de bırakma yönünde desteklenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
sigara tıp öğrencisi hastane çalışanı hekim hemşire yardımcı sağlık çalışanı idari çalışan
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2005 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 |