Öz
Bakış konusu öznenin kuruluşunu açıklamada büyük bir öneme sahiptir. Bakış, Ötekinin
üzerinden gerçekleşir ve Öteki arzu alanının kuruluşu için gereklidir. Dolayısıyla varoluş alanı
arzu yani yasak etrafında kurulduğu için bakışın önemi daha da iyi anlaşılmaktadır. Pastoral
Senfoni’de de körlük ve bakış ekseninde eros ve thanatosun diyalektiği kurulmuştur. Romanda
Gertrude’un günahla ilk karşılaşması gözleri açıldıktan sonradır. İlk kez Papaz’ın karısının
gözlerinde acı hakikati gördükten sonra duyduğu suçluluk hissiyle intihar eder. Gözleri
görmeden önce yasağın bilgisine sahip olmayan Gertrude gözleri açıldıktan sonra yasakla
karşılaşır ve mutluluk hâli sona erer. Dolayısıyla bakış günah ve yasakla birlikte romanda acının
ortaya çıkmasına neden olur.
Pastoral Senfoni’deki körlük ve körlük dolayımıyla üzerinde durulan bakış konusuyla ilk
günah mitinden itibaren karşılaşılmaktadır. İlk günahla birlikte varoluş alanında Öteki ortaya
çıkar. Böylece Öteki üzerinden bakış gerçekleşir. Sofokles’in Kral Oedipus oyununda da
hakikatle karşılaşan Oidipus gözlerini kör eder. Nitekim Pastoral Senfoni’de de Rahip’le oğlu
Jacques arasında geçen diyaloglarda adı sık sık geçen Aziz Pavlus da hakikatle karşılaştığında
gözleri kör olur. Dolayısıyla körleşme gerçekten bakışı çevirme etrafında açıklanabilir.
Oidipus’un annesi Jacosta ve Gertrude’un ise gerçeğe bakışları beden bütünlüklerine son
vermeyle/intiharla sonuçlanır. Bu durum eril ve dişil olanın gerçeğe karşı aldıkları tavırların
farklılığından kaynaklanmaktadır. Pastoral Senfoni’de Gertrude körlük ve bakış ekseninde eros
ve thanotos çatışmasının şiddetiyle Öteki’nin bakışından bedenini çekmiştir.