A Study Over Historical Development Of Design Studios In Interior Architecture Education and The Potentials In Interscale Design Intersection

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 2, 190 - 208, 29.07.2022

Ceren Çelik Burçin Cem Arabacıoğlu

Öz

Interior architecture has experienced many different milestones since it started to exist as a separate discipline. One of them is the point of perceiving interior architecture as a distinct discipline from decoration within the scope of discourse and formations. Interior architecture is a part of a whole that relates to different scales more comprehensively than decoration. The study examines interior architecture, space, and inter-scale concepts phenomenologically. The study aims to analyse the existing potentials and structure of education and propose a new model within the scope of studio lessons with the inductive method. The possibilities that interior architecture can offer to the city and its dwellers should be considered. The shortcomings are discussed and a new approach is proposed. The new approach aims to grasp a holistic way of thinking in interior design studio. It lets students form a connection between city and interior spaces. This two-sided process can affect the designers' way of thinking, and how they design. Eventually it could help interior design process and city’s itself.

Anahtar Kelimeler

Interior architecture design studios, interior architecture education, space, city, interscale

İç Mimarlık Eğitimi Stüdyo Derslerinin Gelişimi Işığında Ölçekler Arası Tasarım Yaklaşımı Üzerine Güncel Bir Çalışma

Öz

İç mimarlık ayrı bir disiplin olarak var olmaya başladığı süreçten itibaren birçok farklı dönüm noktası yaşamıştır. Bunlardan bir tanesi de söylem ve oluşumlar kapsamında iç mimarlığın dekorasyondan farklı bir disiplin olarak algılanma noktasıdır. Bu durum irdelendiğinde görülebilir ki iç mimarlık dekorasyondan daha kapsamlı bir biçimde farklı ölçeklerle ilişkilenen bir bütünün parçasıdır. Kent ve kentlilere sunabileceklerinin potansiyellerinin değerlendirilmesi tasarımın potansiyellerini artırabilir niteliktedir. Çalışma iç mimarlık, mekân ve ölçekler arası tasarımı fenomenolojik olarak incelemektedir. İç mimarlık stüdyolarının tarihsel gelişimi çalışmaya altlık oluşturması amacı ile incelenmiştir. Çalışmanın amacı eğitimin var olan potansiyelleri ve yapısı incelenerek, tümevarım yöntemi ile stüdyo dersleri kapsamında yeni bir model önerisi yapılmasıdır. Yapılan öneride iç mimarlığın kent ile kurabileceği bağ ve potansiyeller irdelenmesi amaçlanmıştır. Kenti bir iç mekanlar dizisi olarak değerlendiren yaklaşımda, daha bütüncül bir anlayışla, iç mimarinin potansiyelleri irdelenmiştir. Bu bütüncül yaklaşım, öğrencilerin kent ve iç mekanlar arasında bir bağlantı kurmasına olanak sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

İç mimarlık stüdyoları, iç mimarlık eğitimi, mekân, kent, ölçekler arası

Kaynakça

• BLOOM, B. S., 1956. Taxonomy of educational objectives, the classification of educational goals – Handbook I: Cognitive Domain. New York: McKay.
• CHING, F., 1979. Architecture; form-space and order. Newyork: van nostrand reinhold.
• CAHN, S., 1997. Classic and contemporary readings in the philosophy of education. New York: McGraw Hill.
• DAHLIN, B., 2017. Rudolf Steiner: The relevance of waldorf education. Cham: Springer.
• DEWEY, J., 1938. Experience & education. New York: Kappa Delta Pi Yayınevi.
• DEWEY, J., 1997. Democracy and education. United States: Simon and Schuster Yayınevi.
• FOUCAULT, M., 2005. The order of things. Londra: Routledge.
• FOUCAULT, M., 1971. L’ordre du discours. Paris: Gallimard.
• HORNE, H. H., 1927. The philosophy of education. Kaliorniya: Book on Demand Ltd.
• ISAACS, N., 1973. Brief introduction to piaget. İstanbul: Algora Yayınevi.
• JARDINE, G. M., 2005. Foucault and education. Bern: Peter Lang.
• KOLB, D. A., 1984. Experiential learning: experience as the source of learning and development. NJ Prentice Hall: Englewood Cliffs.
• KURTICH, J. ve EAKIN, G., 1993. Interior architecture. New York: Van Nostrand Reinhold.
• LIBESKIND, D., 2004. Breaking ground: adventures life and architecture. New York: Riverhead Books.
• LODGE, R. C., 1947. Plato’s theory of education. Londra: Routledge & Kegan Paul Yayıncılık.
• SCHON, D. A., 1983. The reflective practitioner how professionals think in action. USA: Basic Books/Harper Collins.
• SCHOFIELD, H., 2011. The philosophy of education: An introduction. ProQuest Ebook Central.
• PRING, R., 2005. The philosophy of education. ProQuest Ebook Central.
• PIOTROWSKI, C. M., 1989. Professional practice for interior designers. New York: Van Nostrand.
• TATE, A. ve SMITH, C. R., 1986. Interior design in the 20th century. New York: Harper & Row.
• THOMSON, I., 2005. Heidegger's mature vision of ontological education, or how we become what we are. Heidegger on ontotheology: technology and the politics of education. Cambridge: Cambridge University Press.
• HEIDEGGER, M., 2001. Zaman ve varlık üzerine. Çev: D. Kanıt, İstanbul: A Yayınevi.
• LEFEBVRE, H., 1991. The production of space. Çev: D. Nicholson ve S. Wiley, Blackwell: Oxford.
• ATAŞ, Z., 2017. Haritalamalar. İçinde: A, Şenel ve N. O. Sönmez, ed. Bir derdimiz var! mimarlık başlangıç stüdyosu. İstanbul: Puna Yayın. s. 44-48.
• ATTIWILL, S., 2020. Urban interiors and interiorities. İçinde: L. CRESPI, ed. Cultural, theoretical, and innovative approaches to contemporary interior design. Hershey PA, USA: IGI Global. s. 58-68.
• CRESPI, L. 2020. Designing interiors: A guide for contemporary, interior landscape design. İçinde: L. CRESPI, ed. Cultural, theoretical, and innovative approaches to contemporary interior design. USA: IGI Global, s.1-58.
• KULLUOĞLU, N., 2017. Mimari tasarım eğitimine çağdaş önermeler. İçinde: Ş. Ö. GÜR, ed. Mimarlık eğitiminde ilk yıl ikilemi, soyut-somut olgular. İstanbul: Yem Yayınları. s. 79-95.
• PIAGET, J., 1980. Concerning creativity: three methods. İçinde: J. C. BRINGUER, ed. Conversations with jean piaget. Chicago: University of Chicago Press.
• PRETE, D. B., 2020. Urban interior design: A relational approach for resilient and experiential cities. İçinde: L. CRESPI, ed. Cultural, theoretical, and innovative approaches to contemporary interior design. USA: IGI Global. s. 130-153.
• ŞENEL, A., TÜRKKAN, S. ve KURTUNCU, B., 2013. Studio as a critical performance. İçinde: B. HISARLIGIL., S. LÖKÇE ve S. TURAN, ed. MIMED forum IV: Flexibility in architectural education. Newcastle: Cambridge Scholars Publishing. s. 177-196.
• TANYELİ, U., 2013. Why can't (even) architectural education be flexible in Turkey? İçinde: B. HISARLIGIL., S. LÖKÇE ve S. TURAN, ed. Flexiblity in architecture education. Newcastle: Cambridge Scholars Publishing. s. 77-89.
• ARABACIOĞLU, F. P. ve ARABACIOĞLU, B. C., 2011. Using adaptive neuro-fuzzy inference system (ANFIS) on design studio grade estimation for instructors evaluation performance analyses. Advances in Fuzzy Sets and Systems. 9 (2), s. 93-110.
• ARABACIOĞLU, F. P. ve ARABACIOĞLU, B. C., 2013. Design studio evaluation discussions in digital age. International journal of Science Commerce and Humanities. 1 (8), s. 86-97.
• AVAR, D., 2009. Lefevbre’nin üçlü algılanan, tasarlanan-yaşanan mekan diyalektiği. Tmmob Mimarlar Odası Ankara Şubesi. 17, s. 7-17.
• ERİŞ, E. ve AĞAN, M., 2020. Türkiye’deki iç mimarlık eğitim programlarının karşılaştırılmalı analizi: Mesleki kimlik karmaşasının incelenmesi. Mimarlık ve Yaşam. 5 (2), s: 423-439.
• GUERIN, D. A., 2004. Interior design educators council. 5. Journal of Interior Design. 30 (1), s. 1-12.
• HAVENHAND, L., 2004. A view from the margin: interior design. Design Issues. 20 (4), s. 32-42.
• KAPTAN, B., 1998. İç mimarlığın oluşum ve örgütlenme süreci. Anadolu Sanat: Sürekli Sanat ve Kültür Dergisi. 8, s. 64-87.
• KARARMAZ, Ö. ve CİRAVOĞLU, A., 2017. Erken dönem mimari tasarım stüdyolarına deneyim tabanlı yaklaşımların bütünleştirilmesi üzerine bir araştırma. Megaron. 12 (3), s. 409-419.
• KOLB, A. Y. ve KOLB, D. A., 2005. Learning styles and learning spaces: Enhancing experiential learning in higher education. Academy of Management Learning & Education. 4 (2), s. 193-212.
• MENEELY, J., 2010. Interior design educators council 21. Journal of Interior Design. 35 (3), s. 21-32.
• MAY, A. B., 2016. Interior design educators council. Journal of Interior Design. 42 (3), s. 5-28.
• MAY, B., 2008. Nancy vincent mccelland: Professionalizing interior decoration in the early twentieth century. Journal of Design History. 1 (21), s. 59-74.
• ONUR, D. ve ZORLU, T., 2017. Tasarım stüdyolarında uygulanan eğitim methodları ve yaratıcılık ilişkisi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication. 7 (4), s. 542-555.
• ROBERTS, A., 2006. Cognitive styles and student progression in architectural design education. Design Studies. 27 (2), s. 167-181.
• LANGFORD, G., 1968. Education. The philosophy education society of Great Britain. poceedings of the annual conference. Ocak 1968, İngiltere: The Philosophy of Education Society of Great Britain. 1(2), s. 31-41.
• DEMİRBAŞ, O., 2001. The relation of learning styles and performance scores of the students in interior architecture education. Doktora Tezi. Bilkent Üniversitesi.
• GERON, R., 2003. 21. Yüzyılda zaman ve kimlik bağlamında algılanan sınır üzerine bir inceleme. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi.
• KAHVECİOĞLU, H., 1998. Mimarlıkta imaj: mekânsal imajın oluşumu ve yapısı üzerine bir model. Doktora Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi.
• DICTIONARY, 2020. Gesamtkunstwerk [Çevrimiçi]. Erişim adresi: https://www.dictionary.com/browse/gesamtkunstwerk. [Erişim Tarihi: 21 Ocak 2020].