The Importance of Hope In Spiritual Care

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 2, 280 - 298, 31.12.2024

Tuğrul Niyazibeyoğlu

https://doi.org/10.46452/baksoder.1590002

Öz

Abstract
This article aims to reveal meaning and importance of hope in terms of spiritual counseling with its components, and to raise awareness of importance of hope in providing more effective service to spiritual care professionals who serve people with impaired psychological health. One of main purposes of spiritual care is to increase in the level of hope, which decreases due to regrets of people, the uncertainties they experience about future, the inability to find meaning, their pessimistic viewpoints, and their unhealthy relationships with Creator. Hope has an existential feature for man. Because with hope, a person can be saved by not being affected by negativities he has experienced or by being affected at a minimum level. Hope increases motivation and increase psychological resilience. Without hope, people carry regrets of past as a burden, experience uncertainty about future, have difficulty in making sense of events they have experienced, and do not take action to overcome problems. The study is a theoretical study prepared by making use of sources related to the subject of article. People sometimes experience various difficulties and in these situations they can experience loneliness, pessimism and hopelessness. Spiritual care can assist them in overcoming such difficult processes. It is important to increase hope by accompanying clients in establishing a healthy relationship with God, opening a door to the future, making sense of past, taking responsibility for taking action, and acquiring a positive perspective. In this study, the perception of God, time, meaning, responsibility, and perspective are discussed as components of hope.

Anahtar Kelimeler

Religion Psychology, Spiritual Care, Spiritual Care Expert, Hope, Spirituality

Manevi Bakımda Umudun Önemi

Öz

Öz
Bu makale, umut duygusunun bileşenleri ile birlikte manevi danışmanlık açısından anlam ve önemini ortaya koymayı amaçlamakta ve psikolojik sağlıkları bozulmuş insanlara hizmet veren manevi bakım uzmanlarının daha etkin ve verimli hizmet sunabilmelerinde umudun önemine dair farkındalık sağlamaktır. Manevi bakımın temel amaçlarından biri de insanların pişmanlıklarından, geleceğe dair yaşadıkları belirsizliklerden, yaşadıklarında bir anlam bulamamalarından, karamsar bakış açılarından, Yaradan ile kurdukları sağlıksız ilişkilerinden dolayı azalan umut düzeyinin artmasına katkı sağlamaktır. Umudun insan için varoluşsal bir özelliği vardır. Çünkü umutla birlikte insan, yaşadığı olumsuzluklardan etkilenmeyerek ya da asgari düzeyde etkilenerek kurtulabilir. Umut, insanların zorluklarla başa çıkma becerilerine, motivasyonlarının yükselmesine ve psikolojik sağlamlık düzeylerinin artmasına katkı sağlar. Umut olmadığında ise insanlar, geçmişin pişmanlıklarını sırtlarında bir yük olarak taşırlar, geleceğe dair belirsizlikler yaşarlar, yaşadıkları olaylara anlam vermekte zorlanırlar ve problemlerin üstesinden gelmek için harekete geçmezler. Çalışma, makale konusu ile ilgili kaynaklardan istifade edilerek hazırlanan teorik bir çalışmadır. İnsanlar, yaşamlarında bazen çeşitli zorluklar yaşayabilir ve bu durumlarda yalnızlık, karamsarlık ve umutsuzluk yaşayabilirler. Böylesi zor süreçlerin üstesinden gelmede manevi bakım onlara yardımcı olabilir. Allah ile sağlıklı bir ilişki kurulmasında, geleceğe dair bir kapının aralanmasında, geçmişin anlamlandırılmasında, harekete geçmek için bireysel sorumluluğun üstlenilmesinde ve olumlu bakış açısının edinilmesinde danışanlara eşlik edilerek umudun artırılması manevi bakım açısından önemlidir. Bu çalışmada umut duygusunun bileşenleri olarak Allah algısı, zaman, anlam, sorumluluk, bakış açısı ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

din psikolojisi, maneviyat, manevi bakım, manevi bakım uzmanı, umut

Kaynakça

• Ağılkaya Şahin, Z. (2021). Manevi Bakım ve Danışmanlık, İstanbul: Marmara Akademi.
• Arvasi, S. A. (2000). Kendini Arayan İnsan, İstanbul: Burak.
• Ayten, A. (2012). Tanrı’ya Sığınmak, İstanbul: İz.
• Ayten, A. (2018). Mutluluğun Peşinde, İstanbul: Çamlıca.
• Bahadır, A. (2018). İnsanın Anlam Arayışı ve Din, İstanbul: İnsan.
• Bedri, M. (2015). Bir Müslüman Psikolog’tan Psikososyal Çözümlemeler. Osman Nuriler (Çev.). İstanbul: Mahya.
• Bedri, M. (2019). Müslüman Psikologların Çıkmazı. İrem Nur Kaya (Çev.). İstanbul: Mahya.
• Clinebell, H., & Clare McKeever, B. (2011). Basic Types Of Pastoral Care & Counseling: Resources For The Ministry Of Healing & Growth. America: Abingdon Press.
• Csikszentmihalyi, M. (2018). Mutluluk Bilimi Akış. Barış Satılmış (Çev.). İstanbul: Buzdağı.
• Cüceloğlu, D. (2015). Savaşçı, İstanbul: Remzi.
• Çamur, F. Y. (2020). Dini Danışmanlıkta Danışan Danışman İlişkisi Hadisler Çerçevesinde Teolojik Bir Bakış. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 19 (2), 647-678.
• Çınar, M. (2016). Tanrı’ya Bağlanma Tarzı Ve Ölüm Kaygısı İlişkisi Üzerine Bir Araştırma. İlahiyat Tetkikleri Dergisi, (45), 313-338.
• D. Yalom, I. (2017). Güneşe Bakmak Ölümle Yüzleşmek. Zeliha Babayiğit (Çev.). İstanbul: Pegasus.
• D. Yalom, I. (2018). Varoluşçu Psikoterapi. Zeliha Babayiğit (Çev.). İstanbul: Pegasus.
• Dinç, M. (2020). Koronavirüs Zamanında Psikolojik Dayanıklılığımız. Kemal Sayar (Ed.), Kaygı Çağı (s. 99-131). İstanbul: Kapı.
• El-Belhi, E. Z. A. (2019). Beden ve Ruh Sağlığı. Muhammed Uysal (Çev.). İstanbul: Endülüs Kitap.
• Eldemir, F. (2022). Kanser Hastalarında Tanrı Algısının Psikolojik Sağlığa ve Baş Etme Tarzına Etkisine İlişkin Bir Araştırma. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 11 (2), 198-212. Doi:10.46971/ausbid.1198698
• Eryücel, S. (2019). Koruma Altindaki Çocuklara Yönelik Dini Manevi Rehberlik Uygulamalari İle Umut ve Psikolojik Sağlamlik İlişkisi. The Journal of Academic Social Science, 80 (80), 367-385.
• Frankl, V. E. (1994). Duyulmayan Anlam Çığlığı. Selçuk Budak (Çev.). İstanbul: Öteki.
• Frankl, V. E. (2016). İnsanın Anlam Arayışı. Selçuk Budak (Çev.). İstanbul: Okuyanus.
• Frankl, V. E. (2022). Yaşamı Karşılamak. Duygu Bolut (Çev.). İstanbul: Okuyanus.
• Fromm, E. (1995). Sevme Sanatı. Yurdanur Salman (Çev.). İstanbul: Payel.
• Fromm, E. (2015). Psikanaliz ve Din. Elif Erten (Çev.). İstanbul: Say.
• Fromm, E. (2022). Umut Devrimi. Şemsa Yeğin (Çev.). İstanbul: Say.
• Geçtan, E. (1993). Varoluş ve Psikiyatri, İstanbul: Remzi.
• Goleman, D. (2004). Duygusal Zeka. Banu Seçkin Yüksel (Çev.). İstanbul: Varlık.
• Göcen, G. (2020). Kavram Atlası: Din Psikolojisi 1, İstanbul: Gazi.
• Göka, E. (2014). Hayatın Anlamı Var Mı?, İstanbul: Timaş.
• Göka, E. (2020a). Varoluşun Psikiyatrisi, İstanbul: Vadi.
• Göka, E. (2020b). Yalnızlık ve Umut, İstanbul: Kapı.
• Göka, E. (2021). Psikoloji Varoluş Maneviyat, İstanbul: Kapı.
• Groopman, J. (2020). Umudun Anatomisi. Faik Cem Arı (Çev.). İstanbul: Albaraka.
• H. Erikson, E. (2020). İnsanın 8 Evresi. Gonca Akkaya (Çev.). İstanbul: Okuyanus.
• Hair, G. (2009). Manevi Rehberin Sorması Gereken Üç Soru. Robert Frager (Ed.), Manevi Rehberlik ve Benötesi Psikolojisi Üzerine Paylaşımlar (s. 103-113). İstanbul: Kaktüs.
• Hefferon, K. & Boniwell, I. (2018). Pozitif Psikoloji Kuram, Araştırma ve Uygulamalar. Tayfun Doğan (Çev.). İstanbul: Nobel.
• İmamoğlu, A. (2011). Üniversite Gençliğinde Dini İnanç ve Umutsuzluk İlişkisi. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13 (23), 205-244.
• James, W. (2017). Dinsel Deneyimin Çeşitleri. İsmail Hakkı Yılmaz (Çev.). İstanbul: Pinhan.
• Kandemir, F. (2016). Umut-İyimserlik ve Dindarlık İlişkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Kandemir, F. (2022). Dindarlık ve Umut İlişkisinin Ruh Sağlığı Bağlamında İncelenmesi. Dergiabant, 10 (2), 541-558.
• Karagül, A. (2012). Manevi Bakım, Anlamı, Önemi, Yöntemi ve Eitimi" Hollanda Örneği". Dini araştırmalar, 15 (40).
• Kierkegaard, S. (2015). Korku ve Titreme. İbrahim Kapaklıkaya (Çev.). İstanbul: Qraf.
• Koenig, H. G. & Al Shohaib, S. S. (2021). İslam ve Ruh Sağlığı. Merve Altınlı Macic (Çev.). İstanbul: İz.
• Kula, N. (2022). Manevi Danışmanlık Açısından Duha Suresinin Psikolojik Analizi. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, (5), 9-25. Doi: 10.56432/tmdrd. 1013752
• Kübler Ross, E. & Kessler, D. (2021). Yaşam Dersleri. Sezer Soner (Çev.). İstanbul: Profilkitap.
• Lester, A. D. (1995). Hope in Pastoral Care and Counseling. Westminster:John Knox.
• M. Southwich, S. & S. Charney, D. (2023). Psikolojik Dayanıklılık. Defne Orhun (Çev.). İstanbul: İletişim.
• Maslow, A. (2001). İnsan Olmanın Psikolojisi. Okhan Gündüz (Çev.). İstanbul: Kuraldışı.
• May, R. (2017). Kendini Arayan İnsan. Kerem Işık (Çev.). İstanbul: Okuyanus.
• May, R. (2018). Varoluşun Keşfi. Aysun Babacan (Çev.). İstanbul: Okuyanus.
• May, R. (2021). Yaratma Cesareti. Alper Oysal (Çev.). İstanbul: Metis.
• Mehmedoğlu, A. U. (2011). Tanrı’yı Tasavvur Etmek, İstanbul: Çamlıca.
• N. Bellah, R. (2002). Din İle Sosyal Bilimler Arasında. Ali Köse (Ed.), Sekülerizm Sorgulanıyor (s. 161-189). İstanbul: Ufuk Kitapları.
• O’laoire, S. (2009). Manevi Rehberlikte Hikaye Anlatma Geleneği. Robert Frager (Ed.), Rehberlik ve Benötesi Psikolojisi Üzerine Paylaşımlar (s. 113-125). İstanbul: Kaktüs.
• Özdoğan, Ö. (2010). Aşkın Yanımız Maneviyat, Ankara: Özdenöze.
• Peker, H. (2013). Allah’ın Boyasıyla Boyanmak, İstanbul: Timaş.
• Rashid, T. (2020). Güvenli Bir Mesafeden Bağlanmanın Güçlü Yönlerimize Dayanan 101 Yolu. Kemal Sayar (Ed.), Kaygı Çağı, (s. 45-63). İstanbul: Kapı.
• Razi, E. B. (2019). Ruh Sağlığı. Hüseyin Karaman (Çev.). İstanbul: İz.
• Sayar, K. (2016). Sufi Psikolojisi, İstanbul: Kapı.
• Sayar, K. (2020a). Salgın Bize Ne Öğretiyor. Kemal Sayar (Ed.), Kaygı Çağı, (s. 163-203). İstanbul: Kapı.
• Sayar, K. (2020b). Terapi Kültürel Bir Eleştiri, İstanbul: Timaş Yayınları.
• Seligman, M. (2020). Öğrenilmiş İyimserlik. Semra Kunt Akbaş (Çev.). İstanbul: Eksi Kitaplar.
• Seligman, M. E., & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction (Vol. 55, No. 1, p. 5). American Psychological Association.
• Selvi, Y. (2021). Kör Noktalarımız, İstanbul: Kapı.
• Snyder, C. R. (2002). Hope Theory: Rainbows in the Mind. Psychological Inquiry, 13(4), 249–275.
• Söylev, Ö. F. (2020). Manevi Bakım Ve Danışma Psikolojisi, İstanbul: Diyanet İşleri Başkanlığı.
• Tokur, B. (2017). Stres ve Din, İstanbul: Çamlıca.
• Türkçapar, H. (2019). Fark Et Düşün Hisset Yaşa, İstanbul: Epsilon.
• Türkçapar, H. (2020a). Covid 19 Kaygısı ve Travması. Kemal Sayar (Ed.), Kaygı Çağı (s. 17-45). İstanbul: Kapı.
• Türkçapar, H. (2020b). Bilişsel Davranışçı Terapi, İstanbul: Epsilon.
• Türkçapar, H. (2020c). Depresyondan Çıkış Yolu, İstanbul: Epsilon.
• Uzun Kulu, A. (2019). Ortaokul Öğrencilerinde Umut, İyimserlik ve Allah Tasavvuru İlişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi /Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Van Der Kolk, B. A. (2023). Beden Kayıt Tutar. Nurdan Cihanşümül Maral (Çev.). İstanbul: Nobel Yaşam.
• Yağlı, N., & Özdoğan, Ö. (2019). Gaziler ve Yakinlarinin Manevi Bakim İhtiyaçlarinin Belirlenmesine Yönelik Nitel Bir Araştirma. Journal of Analytic Divinity, 3 (2), 67-100.
• Yılmaz, S. (2018). Umre İbadetinin Hayatın Anlamı Ve Umutsuzlukla İlişkisi Üzerine Ampirik Bir Araştırma. Cumhuriyet İlahiyat Dergisi, 22 (1), 543-570.