XVIIth century and next periods were the years of the expansion
of commercial capitalism by means of shipping trade. The activity
of west in Mediterranean trade along the line a series of developments
which constricted the Ottoman domination. At the beginning
of the XIXth century, it was seen the expansion in foreign trade and financial
dependence conjunction with the process of integration with
western economies. In this process, the western countries experienced
the significant improvements in the ship technology and sea transporting.
The steamships moved to a new phase the superiority of western
capitalism. The Ottoman State tried to develop the resistance by reforms
in this new process. It was intended to improve the water resources
of Anatolia and also to prevent damage to agricultural lands in
accordance with the Tanzimat reforms. It was realised the public services
in order to get benefit of the rivers to contribute to the national
economy. The river transporting failed mostly. The old shipping technology
was dependent on the wind directions. It could be done the
transportation on the rivers such as Euphrates, Tigris, Nile and Danube.
The shipping company of Sakarya river was aborted attempt in
Ottoman territory. It was given the concession for this initiative that
was started towards the end of Abdulaziz I (1861-1876) period but it
was not ready for operating activities in the legal term. This study is
the subject of this unfinished experiment.
River Transporting Sakarya River Agreement of Concession Nafia
XVII. yüzyıl ve izleyen dönemler, deniz ticareti yoluyla ticari
kapitalizmin genişlediği yıllardı. Osmanlı egemenliğini sarsan bir dizi
gelişme yaşanırken Akdeniz ticaretinde batı etkinliği arttı. XIX. yüzyı-
lın başlarından itibaren batı ekonomileriyle bütünleşme ile birlikte dış
ticaretin ve mali bağımlılığın genişlediği görüldü Bu süreçte batı ülkeleri,
deniz ulaşımı ve gemi teknolojinde önemli gelişmeler yaşadı. Buharlı
gemiler, batı üstünlüğünü kapitalizmde yeni bir evreye taşıdı.
Osmanlı Devleti, reformlarla bu yeni süreçte direnç geliştirmeye çalış-
tı. Tanzimat reformları çerçevesinde Anadolu’nun su kaynaklarının ıslahı
ve tarımsal topraklara zararlarının engellenmesi amaçlandı. Ülke
ekonomisine katkı sağlamak amacıyla bu nehirlerden yararlanma
amaçlı bayındırlık hizmetleri gerçekleştirildi. Nehir taşımacılığı çoğu kere başarısızlıkla sonuçlandı. Eski gemi teknolojisi rüzgâra bağımlıydı.
Fırat, Dicle, Nil ve Tuna gibi nehirlerde taşımacılık yapılabilmekteydi.
Sakarya nehri gemi işletmeciliği, Osmanlı ülkesinde yarım
kalan girişimler arasında idi. I. Abdülaziz (1861-1876) döneminin
sonlarına doğru gerçekleşen bu girişim için bir imtiyaz verilmiş ancak
yasal süre içinde işletme faaliyete hazır hale getirilememişti. Bu çalışma
bu yarım kalan deneyimi konu almaktadır
Diğer ID | JA49ZJ95YU |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2016 |
Gönderilme Tarihi | 1 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 1 |
Twitter Google Akademik Academia.edu
@DergisiBilgi Bilgi Dergisi Google Akademik Hesabı Bilgi Dergisi Academia.edu Hesabı
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.