Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ve Türkiye'ye Yansımaları

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 1, 277 - 293, 30.06.2019

Alpcan Acar

Öz

Bu makalede, Türk yerel
yönetimlerinin Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ve yerellik kavramı üzerinden
değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Türk yerel yönetimlerinin, yasalarda yapılan
iyileştirmeler ve değişiklikler ile Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’na tam
anlamıyla uyum sağlayamadığını ifade eden bu çalışmada, ilk olarak yerellik
ilkesi ve Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’nın genel hatları üzerinde
durulmuştur. Daha sonra da Türk yasalarında yapılan iyileştirmelerin ve
değişikliklerin Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’na olan uyumu hakkında bilgiler
verilmiştir. Makalenin sonunda, Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’nın üye ve
üyelik sürecinde olan ülkeler için rehber niteliğinde olduğu kanaatine varılmış
olup, Türkiye’nin yasalarında yaptığı değişikliklerin bir kısmının yerellik
ilkesi ile paralel durumda olduğu, bir kısım değişikliklerin ise,  yerellik ilkesi ile tezat durumda olduğu
saptanmıştır. Türk yerel yönetimleri için yapılacak yasal değişikliklerin,
ülkenin sosyo-kültürel, ekonomik ve bölgesel nitelikleri göz önüne alınarak
yapılması ve Yerel Yönetim Özerklik Şartı’nın rehber niteliğinde kullanılması
gerekliliği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yerellik İlkesi, Yerel Yönetimler, Yerel Yönetimler Özerklik Şartı

Kaynakça

• KAYNAKÇA
• Al, H. (2009). Küreselleşme, Bölgeselleşme, Yerelleşme, K. Bilgiç içinde, Değişik Yönleriyle Yerelleşme (s. 49-68). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Alodalı, M. F., Özcan, L., Çelik, F., & Usta, S. (2007). Avrupa Birliği Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ve Türkiye'de Belediyelerde Özerklik. Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi Yerel Ekonomiler Özel Serisi , 1-11.
• Arıkboğa, E. (1998). Yerel Yönetimler, Katılım ve Mahalle Muhtarlığı (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Cavlak, H. (2017). Subsidiarite (Yerellik) İlkesi ve Avrupa Birliği Çevre Politikası. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi , 6 (11), 134-145.
• Çağdaş, T. (2011). "Türkiye'de Yerel Yönetimlerde İdari Özerklik", Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, 30 (1), 391-416.
• Çevikbaş, R. (2012). Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ve Türkiye'de Uygulanabilirliği. Türk İdare Dergisi (475), 33-62.
• Görmez, K. (1997). Yerel Demokrasi ve Türkiye (2. Baskı b.). Konya: Vadi Yayınları.
• İnaç, H., & Ünal, F. (2007). Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Sartı Ve Türkiye’de Belediyeler. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (17), 1-24.
• Karakılçık, Y. (2016). Yerel Yönetimler (3. Baskı b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Keleş, R. (1983). Yerel Yönetim Kavramı. R. Keleş, ve F. Yavuz içinde, Yerel Yönetimler (s. 17-37). Ankara: Turhan Kitabevi.
• Keleş, R. (1994). Yerinden Yönetim ve Siyaset (2. Baskı b.). İstanbul: Cem Yayınevi.
• Keleş, R. (1995a). Hizmette Halka Yakınlık (Subsidiarity) İlkesi ve Yerel Yönetimler. Çağdaş Yerel Yönetimler , 4 (1), 1-14.
• Keleş, R. (1995b). Yerel Yönetimler Özerklik Şartı Karşısında Avrupa ve Türkiye. Çağdaş Yerel Yönetimler , 4 (6), 3-19.
• Keleş, R. (1998). Kentbilim Terimleri Sözlüğü (2. Baskı b.). Ankara: İmge Kitabevi.
• Mengi, A. (2007). Avrupa Birliği'ne Uyum Sürecinde Yerel Yönetimlerle İlgili Düzenlemeler. A. Mengi içinde, Yerellik ve Politika Küreselleşme Sürecinde Yerel Demokrasi (s. 101-117). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Mengi, A., ve Keleş, R. (2013). Avrupa Birliğinin Bölge Politikaları. İstanbul: Cem Yayınevi.
• Nadaroğlu, H. (2001). Mahalli İdareler (7. Baskı b.). İstanbul: Beta Basım Yayım.
• Ökmen, M. (2006). Uyum Sürecinin İdari-Politiği: Avrupa Birliği ve Türkiye Perspektifinde Küreselleşme-Yerelleşme Dinamikleri. H. Özgür, & B. Parlak içinde, Avrupa Perspektifinde Yerel Yönetimler (s. 43-106). İstanbul: Alfa Aktüel Yayını.
• Ökmen, M., & Parlak, B. (2015). Yerel Yönetimlerde Yeni Vizyonlar. Bursa: Ekin Basım Yayın.
• Özer, M. A., ve Önen, M. (2017). 200 Soruda Yönetim Kamu Yönetimi (2. b). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Özdemir, H., & Demirkanoğlu, Y. (2015). 6360 Sayılı Yasaya Adalet ve Kalkınma Partisi'nin Muhafazakar Demokrat Kimlik Tanımı Üzerinden Bakış: Pekişen İktidarla Merkezileşen Yerel Yönetime Doğru. Sosyal Bilimler Dergisi , 8 (2), 114-149.
• Sobacı, Z. (2015). Türkiye'nin Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı'na Uyumu. İstanbul: Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı.
• Tekeli, İ. (1983). Yerel Yönetimlerde Demokrasi ve Türkiye'de Belediyelerin Gelişimi. Amme İdaresi Dergisi , 3-22.
• Toprak, Z. (2014). Yerel Yönetimler (9. Baskı b). İzmir: Siyasal Kitabevi.
• Türkiye Cumhuriyeti Başbakanlığı, Avrupa Birliği Genel Sekreterliği. (2011). "Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartına İlişkin Bilgi Notu". Mayıs 11, 2018 tarihinde www.ab.gov.tr: https//www.ab.gov.tr/files/haberler/2011/yerel_yonetimler_ozerklik_sarti.pdf adresinden alındı
• 3723 Sayılı Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun, (21 Mayıs 1991 tarih ve 20877 Sayılı Resmi Gazete).
• Yeter, E. (1996). Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı Karşısında Türkiye: Anayasa ve İlgili Yasalarda Durum. Çağdaş Yerel Yönetimler , 5 (1), 3-13.
• Yüksel, F. (2004). Çağdaş Kent Yönetimi ve Yönetici Vizyonu. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Zeyrekli, S., & Ekizceleroğlu, R. (2007). Avrupa Birliği Bağlamında Hizmette Yerellik (Subsidiarite) İlkesi ve İlkenin Türkiye Açısından Ele Alınışı. Çağdaş Yerel Yönetimler , 16 (3), 29-54.