SPOR KULÜPLERİNİN KURULUŞ VE YÜRÜTME POLİTİKALARINA İLİŞKİN SPOR BİLİMLERİ ÖĞRETİM ELEMANLARININ GÖRÜŞLERİ: FENOMENOLOJİK ÇÖZÜMLEME

Yıl 2021, Cilt: 15 Sayı: 2, 248 - 259, 16.08.2021

Ebru Araç Ilgar Bekir Bariş Cihan Mehmet İnan

Öz

Bu çalışmanın amacı, Spor Bilimleri Fakültelerinde görev yapmakta olan öğretim elemanlarının, spor kulüplerinin kuruluş ve yürütme politikalarına ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırma nitel araştırma yöntemi ve fenomenolojik desende kurgulanmıştır. Çalışma grubunu Yozgat Bozok Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakültesinde görev yapmakta olan 11 öğretim elemanı oluşturmaktadır. Çalışma grubunun oluşturulmasında maksimum çeşitlilik örneklemesi yaklaşımı esas alınmıştır. Veri toplamak amacıyla yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler sonucunda; güç temelinin iki farklı şekilde algılanabileceği görülmüştür. Veriler incelendiğinde derneklerin kurulum aşamasında bazı yasal düzenlemeler yapılması gerekliliği, spor kulüplerinde şirketleşme, marka değeri ve halka arz basamakları ile birlikte daha nitelikli yapılar oluşturulabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Spor Yöneticiliği, Dernek, Spor Kulübü, Fenemenoloji

ABSTRACT VIEWS OF SPORTS SCIENCES FACULTY MEMBERS ON SPORTS CLUBS’ ESTABLISHMENT AND OPERATION POLICIES: A PHENOMENOLOGICAL ANALYSIS

Öz

The aim of this study is to examine the views of sports sciences faculty members regarding establishment and operation policies of sports clubs. The study was built using a qualitative research method and a phenomenological pattern. The work group consists of 11 Sports Sciences Faculty members of Yozgat Bozok University. Formation of the work group was based on maximum variation sampling method. Semi-structured interview forms were selected as a means of data collection. In the light of obtained results, it was found that there were 2 perceptions for the foundation of power. The inspection of data yields that certain legal regulations should be enforced during the establishment of associations and it was possible to create more qualitative operational structures via the steps of corporatization, branding and public offerings.

Kaynakça

• Akşar T., Merih K. (2006). Futbol ekonomisi. Literatür Yayıncılık, İstanbul.
• Akşar T. (2005). Endüstriyel futbol. Literatür Yayınları, İstanbul.
• Akyüz, ME. (2005). Futbol kulüplerinin şirketleşmesi ve halka açılması; avrupa futbol piyasasındaki gelişmeler çerçevesinde Beşiktaş, Fenerbahçe, Galatasaray ve Trabzonspor örneğinin değerlendirilmesi. İstanbul.
• Araç E., Yenel, F. (2005). Gençlik Spor Genel Müdürlüğü yönetici personelinin örgütteki iş analizi ve uygulamalarına ilişkin görüşleri üzerine bir araştırma. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 3(2), 67-76.
• Aslan CS., Akça F., Müniroğlu S. (2015). Süper lig futbol takımlarının altyapılarından oyuncu yetiştirme verimliliklerinin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 13(2), 104.
• Aydın AD. (2005). Spor kulüplerinin halka açılmasının finansal yapıları üzerine etkileri. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Baek TH., Kim J., Yu JH. (2010). The differential roles of brand credibility and brand prestige in consumer brand choice. Psychology and Marketing. 27(7), 662-678.
• Balcı V. (2003). Avrupa Birliği ve spor. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 8(2), 53-66.
• Başaran İE. (1984). Yönetim. Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
• Bauer HH., Sauer NE., Schmitt P. (2005). Customerbased brand equity in the team sport industry: Operationalization and impact on the economic success of sport teams. European Journal of Marketing. 5-6(39), 496-515.
• Brewer RM., Pedersen PM., Lim CH., Clerkin TA. (2011). Examining the value of sport clubs: a cross-sectional intrinsic valuation of NCAA football bowl subdivision (FBS) football programs. International Journal of Applied Sports Sciences. 23(2), 351-370.
• Cankalp M. (2002). Sporda yönetim ve organizasyon. Nobel, Ankara.
• Carsino D. (2001). Uluslararası işbirliğinde STÖ'lerin payı, sivil toplum örgütleri: neoliberalizmin araçları mı, halka dayalı alternatifler mi? Çeviri: Ergüden I. Demokrasi Kitaplığı, WALD Yayını, İstanbul.
• Cihan BB., Bozdağ B., Var L. (2018). Examination of physical activity and life quality levels of university students in terms of related factors. Journal of Education and Learning. 8(1),120.
• Creswell JW. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. Çeviri: Bütün M., Demir SB. Siyasal Kitapevi, Ankara.
• Devecioğlu S., Çoban B. (2005). Spor kulüplerinin sivil toplum örgütü olarak toplumsal işlevi. Siyaset ve Toplum Dergisi. 3,181-191.
• Devecioğlu S., Çoban B., Karakaya YE. (2011). Spor kulüplerinin yönetim modellerinin değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 31, 51–68.
• Devecioğlu S., Çoban B., Karakaya YE., Karataş Ö. (2012). Türkiye’de spor kulüplerinin şirketleşmeye yönelimlerinin değerlendirilmesi. Spormetre.10(2), 35-42.
• Dinç F., Çolakoğlu T., Kurtipek S. (2018). Büyükşehir belediyelerinin spor hizmetlerinde çalışmakta olan personelin kadro tanımları ve istihdam problemlerine yönelik derleme bir çalışma. Journal of Human Sciences. 15(4), 2533-2552.
• Doğar Y. (1997). Türkiye’de spor yönetimi. Öz Akdeniz Ofset, Adana.
• Dorukkaya Ş., Kıratlı A., Ebiçlioğlu FK. (1998). Türkiye’de futbol kulüplerinin şirketleşmesi, halka açılması, finansmanı ve vergileme. Dünya Yayıncılık, İstanbul.
• Durmuş AG. (1998). Spor hukuku. ALFA Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.
• Ersoy AF. (2016). Fenomenoloji, eğitimde nitel araştırma desenleri. Anı Yayıncılık, Ankara.
• Fişek K. (1985). 100 soruda Türkiye spor tarihi. Gerçek Yayınevi, İstanbul.
• G.S.G.M. (2009). Spor şurası. GSGM Yayınları, Ankara.
• Genç DA. (1999). Futbol kulüplerinin stratejik yönetimi. Bağırgan Yayınevi, Ankara.
• Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü. (2008). Spor şurası, alt komisyon toplantı raporları. Ankara.
• Gürkan B. (2006). Şirketleşme sancıları. Türkiye Futbol Federasyonu Tam Saha Dergisi. 26, 20-22.
• Heinemann K. (2005). Sport and the welfare state in Europe. European Journal of Sport Science. 5(4), 181-188.
• https1:https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5253.pdf [Erişim tarihi: 05.08.2021].
• https2:https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.3289.pdf [Erişim tarihi: 05.05.2021].
• https3:https://www.kanunum.com/Kanun/3813/Turkıye-Futbol-Federasyonu-Kurulus-Ve-Gorevlerı-Hakkında-Kanun_xxcid4860 [Erişim tarihi: 03.06.2021].
• https4:https://www.siviltoplum.gov.tr/dernekler-bilgi-sistemi-derbis [Erişim tarihi: 05.08.2021].
• İmamoğlu AF. (1992). Fonksiyonel açıdan spor yönetiminin anlam ve önemi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8(1), 21-34.
• İmamoğlu F. Karaoğlu E., Erturan EE. (2007). Türkiye’de spor kulüplerinin yapısal nitelikleri ve temel problemleri. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Dergisi. 12(3), 35-61.
• Miles MB., Huberman AM. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. Thousand Oaks, Sage, California.
• Öğüt EE., İmamoğlu F. (2011). Almanya ve Türkiye’deki spor kulüplerinin karşılaştırmalı analizi Türkiye’deki spor kulüplerinin yapı, işleyişine yeni bir yaklaşım. Spor Bilimleri Dergisi. 38, 54-68.
• Van Den Berg E. (2011). The valuation of human capital in the football player transfer market, an investigation of transfer fees paid and received in the English Premier League. Master Thesis. Erasmus School of Economics.
• Villarejo-Ramos AF., Martin-Velicia FA. (2007). A proposed model for measuring the brand equity in sports organizations. Esic Business and Marketing School Review. 123, 63-83.
• Yapraklı Ş., Keser E. (2017). Marka prestiji ve kredibilitesinin marka sadakati üzerine etkisi: Otomotiv sektöründe bir uygulama. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi. 22, 163-180.
• Yetim A. (1992). Başarılı bir spor yöneticisinin özellikleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8, 1-14.
• Yıldırım A., Şimşek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Yıldız S. (2008). Profesyonel futbol şubeleri bulunan spor kulüplerinin mali yapılarının karşılaştırılması (Manchester United futbol kulübü-Fenerbahçe spor kulübü örneği). Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.