The Role of False Equivalent Words in Teaching Turkish as a Foreign Language to Arabic Speaking Students as Mother Tongue

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 2, 628 - 644, 31.12.2019

Ömer Çiftçi Ridvan Demirci

https://doi.org/10.33905/bseusbed.629714

Cited By: 2

Öz

The
Turks and Arabs, who intensively interacted in historical process, affected
each other on language and had dealings for word. As a result of this condition,
in both languages, there has been common (loan) words with the same
pronunciation. While some part of these words is used in the same meaning in
both languages like “book, pencil, independence, religion, morning, etc.”, some
part shows various differences in terms of meaning like “still, but, science,
razor, pomegranate, etc.”.

Although
abundance of the common words between two languages makes the Arabs’ work
easier who want to learn Turkish, it also causes various problems. Because,
some part of these words formed false equivalences between two languages by
undergoing meaning change with various reasons in time and the students whose
mother tongue is Arabic tend to use the words in Arabic meaning and scope and
make serious mistakes in written and verbal lecture when they encounter with
such words. Knowing such words at the start of learning-teaching process has
importance for averting the negative transfers that the learner will make from
the native language.

This study was arranged according to the qualitative research
method and interview configured from the qualitative data collection methods
was used. The Arabian citizen students learning Turkish as a foreign language
in Van YYU TOMER constitute study group of the research. The data collected in
the research were analyzed by way of the content analysis and it was tried to
determine the effect of the false equivalent words to the Turkish learning and
the extent of the problems arising from the false equivalent words faced by the
Arabic learners while learning Turkish with reference to the findings obtained.

Anahtar Kelimeler

Turkish, Arabic, word borrowing, false equivalent words

Ana Dili Olarak Arapça Konuşan Öğrencilere Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Yalancı Eşdeğer Kelimelerin Rolü

Öz

Tarihsel süreçte çok yoğun bir
etkileşim içinde bulunan Türkler ve Araplar birbirlerini dil konusunda da
etkilemiş, kelime alışverişinde bulunmuşlardır. Bu durum neticesinde iki dilde
telaffuzları aynı olan yüzlerce ortak kelime oluşmuştur. Bu kelimelerden bir kısmı
“ kitap, kalem, hürriyet, din, sabah vb.” örneklerinde olduğu gibi her iki dilde
de aynı anlamda kullanılmaktayken bir kısmı ise “ hala, fakat, fen, ustura, nar
vb.” anlam bakımından çeşitli farklılıklar göstermektedir.

İki
dil arasındaki ortak kelimelerin çokluğu, Türkçe öğrenmek isteyen Arapların
işini kolaylaştırmakla birlikte çeşitli sorunlara da neden olabilmektedir.
Çünkü bu kelimelerden bir kısmı zaman içerisinde çeşitli sebeplerle anlam
değişimine uğrayarak iki dil arasında yalancı eş değerlikler oluşturmuştur ve Arap
öğrenenler bu türden kelimelerle karşılaştıklarında kelimeleri Arapçadaki anlam
ve bağlamında kullanma eğilimi göstermekte, yazılı ve sözlü anlatımda ciddi
hatalar yapmaktadırlar. Bu türden kelimelerin öğrenme-öğretme sürecinin başında
bilinmesi, öğrenenin ana dilinden yapacağı olumsuz aktarımların önüne
geçilebilmesi adına önem arz etmektedir.

Bu
çalışma nitel araştırma yöntemine göre düzenlenmiş ve nitel veri toplama
tekniklerinden yapılandırılmış görüşme kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma
grubunu, Van YYÜ TÖMER’de yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Arap uyruklu
öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmada toplanan veriler içerik analizi
aracılığıyla çözümlenmiş ve elde edilen bulgulardan hareketle yalancı eş değer
kelimelerin Türkçe öğrenimine etkisi ve Arap öğrenenlerin Türkçe öğrenirken
karşılaştıkları yalancı eş değer kelimelerden kaynaklı sorunların hangi
boyutlarda olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yalancı eş değer kelimeler, Arapça, kelime ödünçlemesi, Türkçe, Araplara Türkçe öğretimi

Kaynakça

• AbouxKhalil, Victoria (2003) “Learning False Friends Across Contexts, Graduate School of Informatics, Kyoto University Nation.”, Asian EFL Journal, 5.2, ss.1–8.
• Alkan, Hanife (2012) “Lehçeler Arası Aktarmada Yalancı Eş Değerler Sorunu (Türkiye Türkçesi Özbek Türkçesi-Yeni Uygur Türkçesi Fiil Örneği)”,TurkishStudies, 7.4, ss.671-688.
• Ambrožová, Romana (2014). Between True And False Friends: Corpus Analysis of Students' Translations, University of Masarykova, Doctoral dissertation, Çek Cumhuriyeti.
• Arslan, Müge (2015) “Türkçe ve Almanca Arasındaki Sözde Eş Değerler”, Journal of Faculty of Letters/Edebiyat Fakultesi Dergisi, 32.1, ss.45-58.
• Başar, Umut ve Coşgun Gökhan (2015) “İranlılara Yabancı Dil Olarak Türkiye Türkçesi Öğretiminde Önemli Bir Sorun: Yalancı Eşdeğerlikler”, Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, C:4, ss.497-512.
• Direkci, Bekir ve Gülmez Mevlüt (2012) “Güney Azerbaycan Türkçesi ve Türkiye Türkçesi Arasındaki Yalancı Eş Değerler”, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, C:32, ss.133-154.
• Durmuş, Oğuzhan (2004) “Alıntı Kelimeler Bakımından Türkçe Sözlük”, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 11.26, ss.1-21.
• Fromkin, Victoria, Rodman Robert ve Hyams, N. (2007). An Introduction to Language, Thomson Wadsworth, Boston.
• Güngör, Okan Celal (2017) “Türkiye Türkçesi İle Yeni Uygur Türkçesinde Yalancı Eş Değerler (İsim ve İsim Soylu Kelimeler Örneği)”, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 6.1, ss.133-171.
• İnan, Kayhan (2013). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen İranlıların Yazılı Anlatımları Üzerine Bir İnceleme, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Karaağaç, Günay (2015) Türkçenin Alıntılar Sözlüğü, Akçağ Yayıncılık, Ankara.
• Korkmaz, Seyfullah (2007) “Türkçe ve Arapçada Telaffuzları Aynı, Anlamları Farklılaşmış Bazı Sözler Üzerine Bir Araştırma” [Bildiri], 38.Uluslararası Asya Ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, 10-15 Eylül, Ankara.
• Korkmaz, Ercan (2018) “Yabancılara Türkçe Öğretiminde Yaşanan Bazı Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 15.1, ss.89-105.
• Özden, Mehtap Güneş, Boylu Emrah ve Başar Umut (2017) “ İran’da Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğreten Yerel Öğretmenlerin Dil Öğretim Tecrübelerine İlişkin Bir Durum Tespiti Çalışması” Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, C:59, ss.595-613.
• Yakıcı, Ali, Yücel Mustafa, Doğan Mehmet ve Yelok V. Savaş (2012) Üniversiteler İçin Türk Dili ve Kompozisyon Bilgileri, Yargı, Ankara.
• Yıldırım, Ali ve Şimşek Hasan (2008) Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin yayıncılık, Ankara.
• Yurtbaşı, Metin (2018) “Türkçe’nin “Yalancı Eşdeğerleri” (Faux Amıs)” Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6.80, ss. 386-406.