The Importance of Human Resources in the Accreditation Process of Health Service Institutions

Yıl 2024, , 1 - 13, 25.01.2024

Tuğçe Saygılı , Serkan Yılmaz

https://doi.org/10.61535/bseusbfd.1344367

Öz

In the study, the contribution of the human resources working in the health care organisations in the accreditation process and their impact on this process will be measured. The data collection tool, El-Jardali et al. (2008), to assess staff perceptions of the impact of accreditation on service quality and other factors affecting service quality, was adapted to be administered to all staff in the health facility with an accreditation certificate. For statistical analysis, descriptive statistics, one-way analysis of variance (ANOVA), Pearson correlation analysis and Tukey HSD test as post-hoc test were used in SPSS 22.0 programme, and multiple regression analyses were used to determine the relationship between the dependent variable and the independent variables. As a result of the research, it was found that the level of employees' agreement with the statements in the subscales 'Employee Involvement' and 'Recognition and Appreciation' differed professionally between the groups of nurses, midwives and doctors. In addition, it was found that the level of agreement with the statements in the Leadership, Commitment and Values sub-scales differed between all the groups.

Anahtar Kelimeler

Health Service Organization, Human Resources, Accreditation

Sağlık Hizmet Kuruluşlarının Akreditasyon Sürecinde İnsan Kaynaklarının Önemi

Öz

Çalışmada, sağlık hizmet kuruluşlarında görev yapan insan kaynağının akreditasyon sürecindeki katkısı, bu süreçteki etkisini ölçülmektir. Veri toplama aracı, El-Jardali ve ark. (2008) tarafından akreditasyonun hizmet kalitesine etkisi ve hizmet kalitesine etki eden diğer faktörler hakkından çalışanların algılarını değerlendirmek için hazırlanan anket, akreditasyon belgesine sahip sağlık hizmet kuruluşundaki tüm personele uygulanması için uyarlanmıştır. İstatistiksel analizler için SPSS 22.0 programında tanımlayıcı istatistik, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Pearson Korelasyon Analizi ve Post-Hoc testi olarak Tukey HSD testi, ayrıca bağımlı değişken ile bağımsız değişkenler arasındaki ilişki durumunu belirlemek için Çoklu Regresyon analizleri yapılmıştır. Araştırma sonucunda ‘Çalışanların Katılımı’ ile ‘Ödül ve Takdir’ alt ölçeklerinde yer alan ifadeler için çalışanların katılma dereceleri mesleki olarak Hemşire-Ebe-Sağlık Memuru (SM) ve Doktor grupları arasında farlılık gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca Liderlik, Taahhüt ve Değer alt ölçeğinde yer alan ifadelere katılım derecesi tüm gruplar arasında farklılık gösterdiği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sağlık Hizmet Kuruluşları, İnsan Kaynakları, Akreditasyon

Kaynakça

• Akdağ, R. (2008). Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı İlerleme Programı. 3 Ağustos 2018 tarihinde https://sbu.saglik.gov.tr/Ekutuphane/kitaplar/turkiyeSDP.pdf/ adresinden erişildi.
• Algan, F. (2015). Küresel Standardizasyonun Yönetişimi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Avcı, K., & Ağaoğlu, S. (2014) Türkiye’de Sağlık İnsan Kaynakları Planlaması. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 7(1),83- 94.
• Beylik, U. (2018). Sağlıkta Akreditasyon Denetim Yöntemi: Türkiye Sağlık Hizmetleri Kalite ve Akreditasyon Enstitüsü Uygulaması. Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Dergisi, 6-13.
• Cengiz, C. (2018). Sağlık Hizmetlerinde Akreditasyon Programları ve TÜSKA. Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Dergisi, 21-26.
• Çakmak, G., (2009). Sağlık Kuruluşlarında Kalite ve Akreditasyon Yönetim Rehberi. Eflatun Matbaacılık, Ankara, 24-40.
• Çakmak, Ş., & Çakmak, D. (2017). Türkiye’de Sağlık Hizmetlerinin Tarihsel Gelişimi ve Sağlıkta Dönüşüm Programı. Sağlık Yönetimi Dergisi, 1(1),48- 57.
• Çavmak, D. (2017) Sağlık Hizmetlerinde İnsan Kaynakları Planlaması: Türkiye Değerlendirmesi. Sağlık Yönetim Dergisi, 1(2), 13-24.
• Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) (2010). Türkiye’de Sağlık Eğitimi ve Sağlık İnsangücü Durum Raporu.
• Dikmetaş, E., Top, M., & Ergin, G. (2011). Asistan Hekimlerin Tükenmişlik ve Mobbing Düzeylerinin İncelenmesi. Türk Psikiyatri Dergisi, 22(3), 137-149.
• El-Jardali F., Jamal, D., Dimassi, H., Ammar, W., & Tchaghchaghian, V. (2008). The İmpact of Hospital Accreditation on Quality of Care: Perception of Lebanese Nurses. International Journal for Quality in Health Care, 20(5), 363-371.
• Ergenoğlu, A. (2006). Sağlık Kurumlarının İyileştiren Hastane Anlayışı ve Akreditasyon Bağlamında Tasarımı ve Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Mimarlık Anabilim Dalı/Mimari Tasarım Bilim Dalı, İstanbul.
• Güdük, Ö., & Kılıç, H. (2017). Sağlık Hizmetleri Akreditasyonu ve Türkiye’de Gelişimi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 7(2), 102-107.
• Kavak, D. (2018). Türkiye Sağlık Hizmetleri Kalite ve Akreditasyon Enstitüsü Sağlıkta Akreditasyon Standartları. Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Dergisi, 14-20.
• Kayral, İ. (2018). Dünya’da ve Türkiye’de Sağlık Hizmetleri Akreditasyonu. Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Dergisi, 27-31.
• Özkan, Ş., & Uydacı, M. (2015). Türkiye’de Sağlık Sektöründe İnsan Kaynakları Sisteminin İncelemesi. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 11(44), 221-238.
• Öztek, Z. (2018). Temel Sağlık Hizmetleri 1978-2018. 3 Nisan 2019 tarihinde https://hasuder.org.tr/wp-content/uploads/Temel-Sa%C4%9Fl%C4%B1k-Hizmetleri-1978-2018.pdf/ adresinden erişildi.
• Sarp, N. (2017). Toplam Kalite Yönetimi Uygulamaları. Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Yıldız, A. (2010). Akreditasyon Belgesine Sahip Bir Hastanede Çalışan Hemşirelerin Akreditasyonun Hizmet Kalitesine Etkisi Hakkındaki Algıları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü/Sağlık Kurumları Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.