Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Dilbilgisinin Sunumu: Yeni İstanbul C1 örneği

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 2, 33 - 46, 23.12.2022

Kadri Kuram Ayşe Kocabaş

https://doi.org/10.30804/cesmicihan.1128808

Öz

Bu çalışmanın amacı Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde önemli bir yere sahip olan Yeni İstanbul kitabının dilbilgisi bölümlerinin sunum açısından incelenmesidir. Çalışma Yeni İstanbul’un C1 seviyesi kitabı ile sınırlandırılmış ve kitabın dilbilgisi bölümlerini dört farklı açıdan değerlendirmiştir. Bunlar (i) dilbilgisel formların işlevlerinin sunum formatı (ii) işlev ve örneklerin sıralamalarındaki uyum (iii) tanımdaki işlevlerle örneklerde görülen işlevlerin uyumu ve (iv) alıştırmalardaki cevapların öğretilmek istenen dilbilgisi yapısından başka yapılara izin verip vermemesidir. Yapılan incelemede Yeni İstanbul C1 kitabının dilbilgisi bölümlerinde bu açılardan potansiyel olarak sorunlu denebilecek bölümler olduğu tespit edilmiştir. Tespit edilen potansiyel problem sayısı otuz ikidir. Bu sorunların maddelere göre dağılımı şu şekildedir: 1. madde on beş sorunlu örnek. 2. madde beş sorunlu örnek. 3 madde dört sorunlu örnek. 4. madde sekiz sorunlu örnek. Çalışmada doküman inceleme yöntemi kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

dilbilgisi, yabancı dil öğretimi, Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi

Kaynakça

• Aksu-Koç, A. & Slobin, D. I. (1986). A Psychological Account of the Development and Use of Evidentials in Turkish. Chafe, Wallace and Nichols, Johanna (ed.) içinde, Evidentiality: The Linguistic Coding of Epistemology, 159-167. Norwood, New Jersey: Ablex.
• Ellis, R. (2006). Current issues in the teaching of grammar: An SLA perspective. TESOL quarterly, 40(1), 83-107.
• Göksel, A., & Kerslake, C. (2004). Turkish: A comprehensive grammar. Routledge.
• Kaşgarî, M. A. H. M. Û. D. (2005). Divan-i Lugatit Türk. Haz. Serap Tugba Yurteser). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Kornfilt, J. (1997). Turkish. Descriptive Grammars. London: Routledge.
• Lewis, G. L. (1967). Turkish grammar. Legacy Collection Digital Museum.
• Quirk, R., Greenbaum, S., Leech, G. N., & Svartvik, J. (1972). A grammar of contemporary English (p. 807). London: Longman.
• Redhouse, J. W. (1884). A simplified grammar of the Ottoman-Turkish language (Vol. 9). Trübner & Company.
• Richards, J. C., & Rodgers, T. S. (2014). Approaches and methods in language teaching. Cambridge University Press.
• Underhill, R. (1976). Turkish grammar (p. xviii474). Cambridge, MA: MIT press.
• Ur, P. (1999). A course in language teaching. Cambridge Teacher Training and Development Series.
• Uzun, N. E. (1998). Dilbilgisinin temel kavramları: Türkçe üzerine tartışmalar. NE Uzun.