Hafta İçi Uygulanan Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına İlişkin Öğrenci Görüşleri: Fenomenolojik Bir Çalışma

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 3, 820 - 844, 21.09.2020

Ender Kazak Ahmet Keskin

https://doi.org/10.30703/cije.654250

Cited By: 3

Öz

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de, 2014-2015 eğitim öğretim yılından itibaren uygulanmaya başlanan ve 2018-2019 eğitim öğretim yılı itibari ile yaklaşık olarak 10 milyon öğrenci, 500 bin öğretmen ve 10 bin yönetici ile eğitim üst yapılanmasını doğrudan etkileyen destekleme ve yetiştirme kurslarının (DYK) hafta içi uygulanmasına ilişkin öğrencilerin görüşlerini ortaya koymaktır. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden betimsel fenomenoloji deseninde tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim yılı II. döneminde Düzce ilinde bir kamu ortaokulunda hafta içi destekleme ve yetiştirme kurslarına katılan otuz beş öğrenci oluşturmaktadır. Veriler, yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak toplanmış, verilerin çözümlenmesinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonunda, öğrencilerin kursları; ders ve sınav başarısını artırmak, derslerde anlaşılmayan konuları daha iyi anlayabilmek, daha çok bilgi öğrenmek, ders ve konu tekrarı yapmak amacıyla tercih ettikleri tespit edilmiştir. Kursların, öğrencilerin akademik başarılarını ve motivasyonlarını artırdığı; planlı ve programlı çalışma becerisi kazandırdığı ve sosyalleşmelerine katkı sağladığı diğer tespitler arasındadır. Kursların kalitesinin artırılması için öğrenci önerileri değerlendirildiğinde, hafta içi DYK saatlerinin yeniden düzenlenmesi, kurs başlangıcında teneffüs süresinin uzun tutularak öğrencilerin beslenme ihtiyaçlarının giderilmesi, DYK’da temel dersler (Türkçe, Matematik, Fen Bilimleri, Sosyal Bilimler) dışında spor ve sanat etkinliklerinin de uygulanabilmesi gerektiği görüşleri öne çıkmıştır. Araştırmada ortaya çıkan sonuçların, başta Milli Eğitim Bakanlığı olmak üzere kurslarla ilgili tüm paydaşlara yol gösterici olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Destekleme ve yetiştirme kursu, öğrenci, ortaokul, fırsat eşitliği, fenomenoloji

Students' Views on Support and Training Courses Applied on Weekdays: A Phenomenological Study

Öz

The study aims to present students’ views on the weekday practices of Support and Training Courses (STC) started to be implemented in 2014-2015 academic year in Turkey and directly affecting the upper structure of education with approximately 10 million students, 500 thousand teachers and 10 thousand principals since the 2018-2019 academic year. The research was designed as a descriptive (phenomenology) design among the qualitative research methods. The participants included students who participated in weekday STC in a public secondary school in Düzce Province during the second semester of the 2018-2019 academic year. The data were collected through semi-structured interviews and the content analysis technique was used to analyze the data. Results show that the students preferred the STC courses to increase their success on exams and courses, to comprehend course subjects which were not totally understood, get more information, review the courses and subjects. It was evident that the STC courses increased the academic success and motivation of the students and contributed to their socialization along with helping them gain planned and programmed study skills. When the suggestions given by the students to improve the quality of the courses are evaluated; rearrangement of STC hours during the week, keeping the break time longer at the beginning of the course for students' nutrient and energy needs, including sports and arts activities besides basic courses like Turkish, Mathematics, Science, Social Studies are founded necessary. It is thought that the results will guide all stakeholders related to the courses, particularly the Ministry of National Education.

Anahtar Kelimeler

Support and training course, student, secondary school, equality of opportunity, phenomenology

Kaynakça

• Akkaya, A. (2017). Destekleme ve Yetiştirme Kurslarının Öğrenci Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
• Aküzüm, C. ve Saraçoğlu, M. (2018). Ortaokul öğretmenlerinin destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik tutumlarının incelenmesi. Turkish Jourmal of Educational Studies, 5(2), 97-121.
• Atabay, S. (2019). https://tedmem.org/mem-notlari/gorus/dershanelerin-egitim-sistemindeki-yeri-islevi-ve-donusturulme-sureci adresinden alınmıştır. (Erişim tarihi: 13 Mayıs 2019).
• Biber, A. Ç., Tuna, A., Polat, A. C., Altunok, F. ve Küçükoğlu, U. (2017). Ortaokullarda uygulanan destekleme ve yetiştirme kurslarına dair öğrenci görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(23), 103-119.
• Bozbayındır, F. ve Kara, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarında (DYK) karşılaşılan sorunlar ve öğretmen görüşleri temelinde çözüm önerileri. Sakarya University Journal of Education, 7(2), 324-349.
• Büyüköztürk, Ş. (2016). Sınavlar üzerine düşünceler. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi 6(2), 345-356.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Canöz, T. (2014). Türkiye'de 2003- 2013 yılları arasında uygulanan eğitim politikalarının eğitimde fırsat eşitliği bakımından analizi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Canpolat, U. ve Köçer, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarının TEOG bağlamında sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerine dayalı olarak incelenmesi. AJESI - Anadolu Journal of Educational Sciences International, 7(1), 123-154.
• Davis, D. ve Sorrell, J. (1995). Mastery Learning in Public Schools: Educational psychology interactive. Valdosta, GA: Valdosta State University. http://www.edpsycinteractive.org/files/mastlear.html (Erişim tarihi: 13 Mayıs 2019).
• Demir Başaran, S. ve Yıldız Narinalp, N. (2017). Türkiye’de ortaokullarda uygulanan destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğretmen görüşleri. International Journal of Eurasia Social Sciences, 8(29), 1152-1173.
• Dinçer, M. A. ve Kolaşin, G. U. (2009). Türkiye’de öğrenci başarısızlığında eşitsizliğin belirleyicileri. Eğitim reformu girişimi (ERG), İstanbul: Sabancı Üniversitesi.
• Dursun, Ş. ve Dede, Y. (2004). Öğrencilerin matematikte başarısını etkileyen faktörler: Matematik öğretmenlerinin görüşleri bakımından. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 217-230.
• Erdoğan, K. (2013). Eğitim kurumlarında gerçekleştirilen ders dışı etkinliklerin sınıflandırılmasına yönelik bir öneri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(2), 336-353.
• Ersoy, A. F. (2017). Fenomenoloji. Saban, A., Ersoy, A. (Ed.). Eğitimde nitel araştırma desenleri (81-134). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ertürk, S. (1997). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan A.Ş.
• Gök, R. ve Şekerci, R. (2017). Yetiştirme kurslarının halk eğitimi merkezlerine devredilmesine ilişkin paydaş görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 276-296.
• Göksu, İ. ve Gülcü, A. (2016). Ortaokul ve liselerde uygulanan destekleme kurslarıyla ilgili öğretmen görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 154-171.
• İçer, M. M. (1997). Türkiye’de eğitim sisteminin genel amaçları ve temel eğitim ilkelerinin değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• İleri, Y . (2014). Verimlilik, verimlilik ile ilgili kavramlar ve işletmeler açısından verimliliğin önemi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 1(2) , 9-24.
• İncirci, A., İlğan, A., Sırem, Ö. ve Bozkurt, S. (2017). “Ortaöğretim Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına İlişkin Öğrenci Görüşleri”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 50–68.
• Kaya, Z. (Ed.). (2012). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem Akademi.
• Kıral, B. ve Kıral, E. (2009). Japonya ilköğretim sistemi ve Türkiye ilköğretim sisteminin karşılaştırılması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 53-65.
• Mc Kisney Company. (2007). How the World’s Best-Performing School Systems Come Out on Top. Londra: McKinsey&Company.
• MEB. (2014). Milli Eğitim Bakanlığı Örgün ve Yaygın Eğitimi Destekleme ve Yetiştirme Kursları Yönergesi, http://mevzuat.meb.gov.tr/html/orgundestek_1/yonerge.pdf (Erişim tarihi: 13 Mayıs 2019).
• MEB. (2015). Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/08/20150808.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/08/20150808.htm (Erişim tarihi: 13 Mayıs 2019).
• MEB. (2016a). Örgün ve yaygın eğitimi destekleme ve yetiştirme kursları tanıtım kitapçığı, http://odsgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_10/21045232_tanitim_kitapcigi_dyk.pdf. (Erişim tarihi: 13 Mayıs 2019).
• MEB, (1973). Millî eğitim temel kanunu. Ankara: MEB Yayınları.
• MEB, (2018). Destekleme ve Yetiştirme Kursları E-Kılavuzu. (17 Mayıs 2019 tarihinde www.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_09/05111501_DYK_e_kilavuz.pdf adresinden alınmıştır).
• Mercik, V. (2015). Eğitimde fırsat eşitliği, toplumsal genel başarı ve adalet ilişkisi: PISA Projesi kapsamında Finlandiya ve Türkiye deneyimlerinin karşılaştırılması, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Nartgün, Ş. S. ve Dilekçi, Ü. (2016). Eğitimi destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22(4), 537-564.
• Öztürk, O. (2018). Destekleme ve yetiştirme kurslarında görev alan öğretmenler ile görev almayan öğretmenlerin mesleki doyum düzeyleri, (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
• Sarıca, R. (2018). Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına (DYK) Yönelik Öğretmen Görüşleri. Milli Eğitim, 48(221), 91-122.
• Sarıer, Y. Türkiye’de öğrencilerin akademik başarısını etkileyen faktörler: Bir meta-analiz çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 1-19.
• Şahin, C. ve Gül, K. (2017). Yetiştirme kursuna devam eden ve etmeyen ortaokul öğrencilerinin İngilizce ders başarısı ile okul tükenmişliği ilişkisi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi (Inesjournal), 4(12), 216-229.
• Tunçer, B. K. ve Güven B. (2007). Öğrenme stratejileri kullanımının öğrencilerin akademik başarıları, hatırda tutma düzeyleri ve derse ilişkin tutumları üzerinde etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 1-20.
• Türk Dil Kurumu Sözlüğü, www. TDK. Gov. Tr. (Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019).
• Türküresin, E. H. (2018). Destekleme ve Yetiştirme Kurslarının Öğretmen ve Öğrenci Görüşlerine Göre İncelenmesi. Kütahya İli Örneği, Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(2), 73-85.
• Uğurlu, F. ve Aylar, F. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik öğretmen öz algı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik Çalışması. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 28-43.
• Ünsal, S. ve Korkmaz, F. (2016). Destekleme ve yetiştirme kurslarının işlevlerine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Kahraman Maraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 87-118.
• Ünsar, A., S., İnan, A. ve Yürük, P. (2010). Çalışma hayatında motivasyon ve kişiyi motive eden faktörler: Bir alan araştırması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 248-262.
• Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Yılmaz, M. (2009). Öğrenme ve bilgi ilişkisi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 172-191.
• Yirci, R. ve Açıkgöz, M. Y. (2018). Desteklemem ve yetiştirme kurslarına yönelik yönetici, öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi. 5. Uluslararası Eğitim Bilimleri Sempozyumu, s. 169-186, İstanbul.