Parkinson’s disease, a chronic progressive neurodegenerative disorder induced by loss of dopaminergic neurons in the nigrostriatal pathway, is characterized by bradykinesia, rigidity, tremor and postural instability. Parkinson’s disease affects 5 million people and it is the second most common neurodegenerative disease worldwide. Currently available treatments are not intended to change the neurodegenerative process but with the aid of symptomatic treatments patients` quality of life will be improved. Although levodopa is the most effective drug in the treatment of the motor symptoms of Parkinson’s disease, it leads to dyskinesias and motor fluctuations. Thus, levodopa dosage has to be changed or new drugs (e.g., dopamine agonists, catechol-O-methyltransferase inhibitors, monoamine oxidase type B inhibitors) must be added to the treatment of Parkinson’s disease. Therefore, it has been started to develop new therapeutic approaches as an alternative to conventional therapies. These approaches are currently treating dyskinesias and motor fluctuations symptomatically. On the other hand treatment with neurotrophic factors and cell transplantation belong to the restorative approaches, which are almost at the beginning of investigation. Symptomatic treatment approaches are deep brain stimulation; subcutaneous apomorphine; carbidopa/levodopa intestinal gel; the Accordion Pill; extended-release amantadine; adenosine receptor antagonists; metabotropic glutamate receptor antagonists and gene therapy. Some of these approaches have recently been used, while others are still being investigated. All of these approaches have been a new hope for Parkinson’s disease patients.
Parkinson hastalığı, nigrostriatal yolakta dopaminerjik nöronların kay¬bına bağlı olarak oluşan, tremor, bradikinezi, rijidite ve postural denge bozuklukları ile karakterize, kronik ilerleyici nörodejeneratif bir bozuk¬luktur. Parkinson hastalığı dünya genelinde 5 milyon kişiyi etkilemekte ve en yaygın ikinci nörodejeneratif bozukluk olarak bilinmektedir. Şu an mevcut tedaviler, nörodejeneratif süreci değiştirmeye değil, semp¬tomatik tedaviler ile yaşam kalitesini arttırmaya yöneliktir. Levodopa Parkinson hastalığının motor semptomlarının tedavisinde en etkili ilaç olmasına rağmen, bir süre sonra diskinezi ve motor dalgalanmalara sebep olması nedeniyle, ya levadopa dozunun değiştirilmesi ya da tedaviye diğer ilaçların (dopamin agonistleri, katekol-O-metiltransferaz inhibitörleri, monoamin oksidaz tip B inhibitörleri gibi) eklenmesi gerek¬mektedir. Bu sebeple konvansiyonel tedavilere alternatif olarak yeni tedavi yaklaşımları geliştirilmeye başlanmıştır. Bu yaklaşımlar, genellikle diskinezi ve motor dalgalanmaları iyileştirmeye yönelik semptomatik olup, bunların yanı sıra nörotrofik faktörler ve hücre transplantasyonu gibi henüz başlangıç aşamasında olan, onarıcı yaklaşımlarda yer almak¬tadır. Semptomatik tedavi yaklaşımları; derin beyin stimülasyonu, sub¬kütan apomorfin, karbidopa/levodopa intestinal jel, the Accordion Pill®, uzatılmış salımlı amantadin, adenozin reseptör antagonistleri, metabot¬ropik glutamat reseptör antagonistleri ve gen tedavisidir. Bu makalede yukarıda sözü edilen terapötik yaklaşımların olumlu ve olumsuz yönleri ele alınmıştır. Bu yaklaşımlardan bir kısmı yakın zamanda kullanılmaya başlanmış, bir kısmı ise halen klinik araştırma aşamasındadır. Tüm bu yaklaşımlar Parkinson hastaları için yeni umut kaynağı oluşturmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Review |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2015 |
Gönderilme Tarihi | 21 Mayıs 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 5 Sayı: 4 |