Cahit Sıtkı Tarancı’nın Ölümü Ardından Yazılanlar Ve Ölüm Ardı nekrolojik Yazıları Üzerine Genel Bir Değerlendirme

Yıl 2005, Cilt: 14 Sayı: 2, 105 - 112, 01.09.2005

Arş. Gör. Sema Çetin Baycanlar

Öz

Necrologic essays expressing the sorrow helplessness says with dead and astonishment of writer following adeath or discribing with death person’s life and personel characteristic become a part of our literary tradition This article genarally categorized necrologic essays according to the subject they look at taking as a starting point of necrologic essays and death a one of our most known letters Cahit Sıtkı Tarancı Key Words: Necrology Cahit Sıtkı Tarancı essay literature

Anahtar Kelimeler

-

CAHİT SITKI TARANCI’NIN ÖLÜMÜ ARDINDAN YAZILANLAR VE ÖLÜM ARDI (NEKROLOJİK) YAZILARI ÜZERİNE GENEL BİR DEĞERLENDİRME

Öz

Ölen bir kişinin ardından, duyulan üzüntüyü, şaşkınlığı, ölüm karşısındaki çaresizliği
dile getiren ya da ölen kişinin yaşamından ve kişilik özelliklerinden bahseden ölüm ardı
yazıları edebi geleneğimizin bir parçası olmuş ve deneme türü içinde
değerlendirilmiştir.
Bu makalede edebiyatımızın ünlü isimlerinden Cahit Sıtkı Tarancı’nın ölümü
üzerine yazılanlardan hareket edilerek, ölüm ardı yazıları, işledikleri konulara göre
genel olarak sınıflandırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ölüm ardı, Cahit Sıtkı Tarancı, deneme, edebiyat

Kaynakça

• Akbal, Oktay (1956), “Cahit Sıtkı Artık Yok”, Yenilik, C.10, S.47.
• Aksal, Sabahattin Kudret (1956), Başlıksız, Sonrası, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Arısoy, M. Sunullah (1956), “Bir Avuç Anı”, Sonrası, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Ataç, Nurullah (1956), “Cahit Sıtkı Tarancı”, Yenilik, C. 10, S.47.
• Canbek, Nesrin (2001), Yeni Türk Edebiyatında Bir Anlatı Türü Olarak Deneme, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi.
• Erkmenoğlu, Nihal Kârman (1962), “Ağabeyim İçin”, Sonrası, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Eyuboğlu, Bedri Rahmi (1956), “Cahit Sıtkı İçin”, Yenilik, C.10, S.47.
• Gürcan, Nedret(1956), “Cahit Sıtkı’nın Ardından Cahit Sıtkıya”, Şairler Yaprağı, C.3, S.27.
• Güvemli, Zahir (1962), “Cahit’in Istırabı Yalnızlıktı”, Sonrası, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Hünalp, Ayhan (1956), “İyi ve Hüzünlü Günlerin Şairi Tarancı Öldü”, Yenilik, C.10, S.47.
• İsen, Mustafa (1986), Mersiye Maddesi, Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, C.6 , Dergah Yayınları, s.272
• Kansu, Ceyhun Atuf (1956), Ekin Olayları, Varlık, S.440
• Karaosmanoğlu, Yakup Kadri (1956), “Şairin Ölümü”, Yenilik, C.10, S.47.
• Köksal, Yıldız (1962), “Ağabeyimin Ardından”, Sonrası, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Körükçü, Muhtar(1962), Başlıksız, Sonrası, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Sıtkı, Şahap (1956 ), “Cahit Sıtkı’nın Ardından”, Yenilik, C.10, S.47.
• Tarancı, Cahit Sıtkı (1974), Otuz Beş Yaş, İstanbul: Varlık Yayınevi /1806
• Taşer, Suat (1962), Başlıksız, Sonrası, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Ürün, Vecdi (1956),”Cahit Sıtkı Tarancı”, Yenilik, C.10, S.47.
• Yaşar Nabi (1962), “Örnek Şair”, Sonrası, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Yücel, Tahsin (1962), “Misafir”, Sonrası, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Cahit Sıtkı Tarancı’nın ölümünün ardından farklı süreli yayınlarda çıkan yazılar
• Yenilik Dergisinin C.10, S: 47, Kasım 1956 sayısında yayımlanmıştır. Şairin
• ölümünden sonra yayımlanmamış şiirleri ve ölümünün ardından yazılanlardan bir kısmı
• Sonrası(1957,1962) adlı eserde toplanmıştır. Bu makalede her iki kaynaktan ve diğer
• süreli yayınlarda (şairin ölümünün hemen sonrasında) yayımlanan yazılardan yararlanılmıştır.