Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yeni Türkçe Öğretim Programındaki Ölçme Ve Değerlendirme Yöntemlerini Kullanma Düzeyleri

Yıl 2009, Cilt: 18 Sayı: 1, 233 - 246, 01.06.2009

Arş. Gör. Bilge Gök Arş. Gör. Tolga Erdoğan

Öz

In this study it is aimed to determine the primary student teachers’ using level of measurement and evaluation methods in the new Turkish education program The study was conducted on the students studying at Hacettepe University Primary Teaching Education Department Descriptive model was used in the study The data was collected through qualitative method In order to determine the using level of measurement and evaluation methods in the new Turkish curriculum semi structured interviews were made by student teachers Also the student teachers’ measureme nt and evaluation methods in their lesson plans that they practice for School Experience II were investigated The views provided from the interviews were investigated through descriptive analysis and content analysis techniques The lesson plans were investigated through document analysis technique At the end of the study the using level of the primary student teachers’ using level of measurement and evaluation methods within the framework of new Turkish curriculum were determined and some suggestions were made according to the process of teacher training for Turkish education Key words: Turkish curriculum measurement and evaluation methods primary student teacher

Anahtar Kelimeler

-

SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YENİ TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDAKİ ÖLÇME VE DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNİ KULLANMA DÜZEYLERİ

Öz

Bu araştırmada, Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim Dalı 4. sınıf öğrencilerinin yeni Türkçe
programında yer alan ölçme ve değerlendirme yöntemlerini kullanma düzeylerinin
belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, Hacettepe Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği Ana
Bilim Dalında yapılmıştır. Araştırmada betimsel model kullanılmıştır. Araştırmaya
ilişkin veriler nitel araştırma yöntemiyle toplanmıştır. Öğretmen adaylarının Türkçe
dersindeki yeni ölçme ve değerlendirme yöntemlerini kullanma düzeylerini belirlemek
amacıyla adaylarla yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Ayrıca
araştırmada öğretmen adaylarının Okul Deneyimi II dersinde yaptıkları ve bu ders
kapsamında ilköğretim okullarında uyguladıkları ders planlarındaki ölçme ve
değerlendirme yöntemleri incelenmiştir. Öğretmen adaylarıyla yapılan görüşmelerden
elde edilen veriler betimsel analiz ve içerik analizi tekniğiyle, adayların ders planları ise
doküman analizi tekniği ile incelenmiştir. Araştırma sonucunda, öğretmen adaylarının
yeni Türkçe programındaki ölçme ve değerlendirme yöntemlerini kullanma düzeyleri
belirlenerek Türkçe öğretimi kapsamındaki öğretmen yetiştirme sürecine yönelik
öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretim programı, ölçme ve değerlendirme yöntemleri, sınıf öğretmeni adayı

Kaynakça

• Anagün, Ş. S., Acat, B. ve Anılan, H. (2007). Yapılandırmacı öğrenme ortamı ölçeği güvenirlik çalışması. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Bildiri Kitabı, Anadolu Üniversitesi, 493–498.
• Bekci, B. (2007). İlköğretim birinci kademe 4. ve 5. sınıfta değerlendirme araçlarının çoklu kullanımı ve öğretmenlerin bu araçların kullanımına ilişkin yeterlik düzeyleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Bekci, B. ve Erdoğan, T. (2007). Türkiye ve İrlanda’daki anadil öğretim programlarının karşılaştırılması. III. Sosyal Bilimler Eğitimi Kongresi’nde Sunulmuş Bildiri, Çukurova Üniversitesi.
• Brooks, J. G. & Brooks, M. G. (1998). In search of understanding: the constructivist classrooms. alexandria. VA: The Association for Supervision and Curriculum Development.
• Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin ölçme-değerlendirme uygulamaları ve yeterlik düzeyleri: ilk ve orta öğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37 (2), 99–114.
• Erdoğan, T. ve Gök, B. (2008). Türkçenin Ana Dili Olarak Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar ve Öneriler. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Doğu Akdeniz Üniversitesi.
• Gelbal, S. ve Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlilikleri ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135–145.
• Göçer, A. (2007). Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde türkçe öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Gözütok, D., Akgün, E. Ö., ve Karacaoğlu, C. Ö. (2005). İlköğretim programlarının
• öğretmen yeterlilikleri açısından değerlendirilmesi. Yeni İlköğretim
• Programlarını Değerlendirme Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Erciyes Üniversitesi.
• Gullikson, A. R. (1984). Teacher perspectives of their instructional use of tests. Journal of Educational Research, 77 (4), 244–248.
• Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Haladyna, T. M. (1997). Writing test items to evaluate higher order thinking. Boston: Allyn and Bacon.
• LeCompte, M. D. & Goetz, J. P. (1982). Problems of reliability and validity in ethnographic research. Review of Educational Research, 52, 31–60.
• MEB. (2005a). İlköğretim türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: MEB Yayınları.
• MEB. (2005b). EARGED İlköğretim 1–5. sınıf pilot uygulama sonuçlarının değerlendirilmesi. Ankara: MEB Yayınları.
• MEB. (2006). EARGED İlköğretim 6. Sınıf pilot uygulama sonuçlarının değerlendirilmesi. Ankara: MEB Yayınları.
• Mertler, C. A. (1999). Assessing student performance: A descriptive study of the classroom assessment practices of Ohio teachers. Education, 120 (2), 285–297.
• Özdemir, M ve Göksu, V. (2008). Sınıf öğretmeni ve fen bilgisi öğretmen adaylarının alternatif ölçme ve değerlendirme yöntemlerine ilişkin görüşleri, 7th Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
• Schafer, W. D & Lissitz R. W. (1987). Measurement training for school personnel: Recommendations and reality. Journal of Teacher Education, 38 (3), 57 – 63.
• Şahin, Ç., Kurudayıoğlu, M. ve Kardağ, Ö. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yeni ilköğretim (6,7,8. sınıf) türkçe programındaki ölçme-değerlendirme konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin algıları. XVI. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, 67–73.
• Şahinel, M. G. (2005). Yeni türkçe öğretim programına göre öğrenme-öğretme ortamının düzenlenmesi. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Erciyes Üniversitesi.
• Temel, A. (1991). Ortaöğretimde ölçme ve değerlendirme sorunları. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 18, 23–27.
• Terwel, J. (1999). Constructivism and ıts ımplications for curriculum theory and practice. curriculum studies. Taylor & Francis, 31 (2), 195–199.
• Yager, R. (1991). The constructivist learning model, towards real reform in science education. The Science Teacher, 58 (6), 52–57.
• Yapıcı, M. ve Demirdelen, C (2007). İlköğretim 4. sınıf programına ilişkin öğretmen görüşleri. İlköğretim Online. 6 (2), 204–212.
• Yaşar, Ş., Gültekin, M., Türkan, B., Yıldız, N. ve Girmen, P. (2005). Yeni ilköğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin hazırbulunuşluk düzeylerinin ve eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi: Eskişehir ili örneği. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Erciyes Üniversitesi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zhang, Z. & Burry-Stock, J. A. ( 2003). Classroom assessment practices and teachers’ self- perceived assessment skills. Applied Measurement in Education, 16 (4), 323–342.