Aydın, A. (2001). “Eğitim Fakültesi Mezunu Olan ve Olmayan Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Karşılaştırılmasına Yönelik bir
Çalışma”, Aydın, B., Peker, M. (2003). Öğretmen Adaylarının İlköğretim Sertifika Programında Okutulan Matematik Öğretimi Dersine Yönelik Tutumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11 (1), 21-30.
Bulut, İ. (2006). “Yeni İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Coffey, J. E., Sato, M., Thıebault, M. (2005). Classroom Assessment Up Close – and personal. Teacher Development, 9(2), 169-184.
Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin Ölçme-Değerlendirme Uygulamaları ve Yeterlik Düzeyleri: İlk ve Ortaöğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37/2, 99-114.
Çınar, O., Teyfur, E., Teyfur, M. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmen Ve Yöneticilerinin Yapılandırmacı Eğitim Yaklaşımı Ve Programı Hakkındaki Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 47–64.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metodlarına Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Gay. L.R. (1991). Educational Evaluation And Measurement : Competencies For Analysis And Application (Second Edition). New York: Macmillan Publishing Company.
Güneş, A. (2007). “Sınıf Öğretmenlerinin Kendi Algılarına Göre Ölçme ve Değerlendirme Yeterlikleri”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Johnson, D. W., Johnson, R. T. (2002). Meaningful Assessment : A Manageable And Cooperative Process. Boston : Allyn and Bacon.
Karaca, E. (2003). “Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirme Yeterliklerine
İlişkin Algıları”, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü. Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım.
Korkmaz, İ. (2006). Yeni İlköğretim Birinci Sınıf Programının Öğretmenler Tarafından Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 419-431.
Lien, A. J. (1971). Measurement And Evaluation Of Learning (Second Edition). – Dubuque, Iowa : W.C. Brown Company Publishers.
MEB. (2005). İlköğretim 1-5. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları. Oosterhof, A. (1994). Classroom Applications Of Educational Measurement (Second Edition). New York : Merrill Publishing Company.
Öztürk, S. (2003). “Ortaöğretim Fizik Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme Hizmetlerinin Etkinliği ve Etkililiği”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Pilten, P. (2001). “İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Ölçme ve Değerlendirme Alanındaki Anlayış ve Uygulamaların Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Topal, T. (1999). “İlköğretim Birinci Kademe Öğrenme-Öğretme Sürecinde Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Tekniklerini Etkin Kullanabilme Düzeylerinin Belirlenmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Turgut, M. F. ( 1997 ). Yargıcı Matbaası.
Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları. Ankara: Wiggins, G. (1998). Educative Assessment : Designing Assessments To İnform And İmprove Student Performance (First Edition). San Francisco, California. : Jossey-Bass.
Yıldırım, A. (2006). “İlköğretim Okulları İkinci Kademede Ölçme ve Değerlendirmeye İlişkin Görüşler (Diyarbakır ve Elazığ İli Örneği)”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Sinif Öğretmeni Adaylarinin Yeni ilköğretim Programindaki Ölçme değerlendirme Konusundaki Yeterlilik Düzeylerine ilişkin Algilari
İlköğretimde 2004 yılında hazırlanan ve 2005 2006 öğretim yılında uygulamaya konulan yeni ilköğretim programları geliştirilmiş yeni programlar birçok açıdan incelendiğinde amaç içerik öğretme öğrenme süreçleri ve ölçme değerlendirme unsurları üzerinde köklü değişiklikler meydana gelmiştir Yapılan bu değişikliklere paralel olarak programların uygulayıcısı olan öğretmenlerin yetiştirilmesi de büyük önem kazanmıştır Bu nedenle öğretmen yetiştiren kurumlar programlarını gereksinimlere uygun hale getirmek zorundadırlar Eğitim Fakültelerinin Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dallarında öğrenimlerini sürdüren öğretmen adayları ilköğretim kurumlarında öğretmenlik görevine atandıklarında programların birer uygulayıcısı olacaklardır Bu nedenle öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme konusunda birtakım yeterliklere sahip olması gerekmektedir Araştırmanın temel amacı Sınıf öğretmeni adaylarının yeni ilköğretim programındaki ölçme değerlendirme konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin algılarını belirlemektir Araştırma betimsel nitelikte olup tarama modeli kullanılmıştır Sınıf öğretmeni adaylarının yeni ilköğretim programındaki ölçme değerlendirme konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin algıları hakkındaki verileri toplamak amacıyla ölçek uygulanmıştır Araştırmanın evrenini Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi oluşturmaktadır Örneklemeni ise İlköğretim Bölümü Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim dalında öğrenim gören 3 ve 4 sınıf öğrencileri oluşturmaktadır Bulgulara dayalı olarak sınıf öğretmeni adaylarının yeni ilköğretim programındaki ölçme değerlendirme konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin algılarına ait sorulara verdikleri cevapların büyük bir çoğunluğunun “yeterli” ile “kısmen yeterli” arasında olduğu görülmüştür Ölçekte yer alan maddelere verdikleri yanıtlar cinsiyet öğretim şekli mezun olunan bölüm mezun olunan lise gibi değişkenler açısından analiz edildiğinde adayların görüşleri arasında farklılık bulunmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır Ölçekte yer alan maddelere verdikleri yanıtlar sınıf düzeyi açısından analiz edildiğinde ise 4 sınıf öğrencilerinin lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur Anahtar Kelimeler: Ölçme ve değerlendirme İlköğretim programı Yeterlilik Algısı
Aydın, A. (2001). “Eğitim Fakültesi Mezunu Olan ve Olmayan Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Karşılaştırılmasına Yönelik bir
Çalışma”, Aydın, B., Peker, M. (2003). Öğretmen Adaylarının İlköğretim Sertifika Programında Okutulan Matematik Öğretimi Dersine Yönelik Tutumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11 (1), 21-30.
Bulut, İ. (2006). “Yeni İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Coffey, J. E., Sato, M., Thıebault, M. (2005). Classroom Assessment Up Close – and personal. Teacher Development, 9(2), 169-184.
Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin Ölçme-Değerlendirme Uygulamaları ve Yeterlik Düzeyleri: İlk ve Ortaöğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37/2, 99-114.
Çınar, O., Teyfur, E., Teyfur, M. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmen Ve Yöneticilerinin Yapılandırmacı Eğitim Yaklaşımı Ve Programı Hakkındaki Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 47–64.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metodlarına Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Gay. L.R. (1991). Educational Evaluation And Measurement : Competencies For Analysis And Application (Second Edition). New York: Macmillan Publishing Company.
Güneş, A. (2007). “Sınıf Öğretmenlerinin Kendi Algılarına Göre Ölçme ve Değerlendirme Yeterlikleri”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Johnson, D. W., Johnson, R. T. (2002). Meaningful Assessment : A Manageable And Cooperative Process. Boston : Allyn and Bacon.
Karaca, E. (2003). “Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirme Yeterliklerine
İlişkin Algıları”, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü. Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım.
Korkmaz, İ. (2006). Yeni İlköğretim Birinci Sınıf Programının Öğretmenler Tarafından Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 419-431.
Lien, A. J. (1971). Measurement And Evaluation Of Learning (Second Edition). – Dubuque, Iowa : W.C. Brown Company Publishers.
MEB. (2005). İlköğretim 1-5. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları. Oosterhof, A. (1994). Classroom Applications Of Educational Measurement (Second Edition). New York : Merrill Publishing Company.
Öztürk, S. (2003). “Ortaöğretim Fizik Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme Hizmetlerinin Etkinliği ve Etkililiği”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Pilten, P. (2001). “İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Ölçme ve Değerlendirme Alanındaki Anlayış ve Uygulamaların Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Topal, T. (1999). “İlköğretim Birinci Kademe Öğrenme-Öğretme Sürecinde Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Tekniklerini Etkin Kullanabilme Düzeylerinin Belirlenmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Turgut, M. F. ( 1997 ). Yargıcı Matbaası.
Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları. Ankara: Wiggins, G. (1998). Educative Assessment : Designing Assessments To İnform And İmprove Student Performance (First Edition). San Francisco, California. : Jossey-Bass.
Yıldırım, A. (2006). “İlköğretim Okulları İkinci Kademede Ölçme ve Değerlendirmeye İlişkin Görüşler (Diyarbakır ve Elazığ İli Örneği)”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şahin, Y. D. D. Ç., & Ersoy, E. (2009). Sinif Öğretmeni Adaylarinin Yeni ilköğretim Programindaki Ölçme değerlendirme Konusundaki Yeterlilik Düzeylerine ilişkin Algilari. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 363-386.