Eğitim ve Gelir Dağılımı ilişkisi: Türkiye Değerlendirmesi

Yıl 2012, Cilt: 21 Sayı: 3, 241 - 259, 01.09.2012

Yrd.doç. Dr. Haşim Akça Arş.gör.mehmet Ela

Öz

Economic development and growing income is the main purpose of countries but on the other hand income distribution is an important component of economy too The case of income distribution has been keeping up to date but its significative components can change from country to country and so importance of each component is changing too Equality in income distribution is among main purposes of countries and decisive components of it must be specified particularly So permanent improvement in income inequality may be done In our country in part income distribution tends to be equal sometimes but mostly worsens And one of the components of income distribution is education to reduce income distribution inequality Education is associated with demography and economic development and so ıt can affects income distribution In literary most researchers found that education reduces income inequality In this study we discussed relationship between education and income distribution in general and for Turkey In accordance with this purpose we used per capita income as former researchers used it too And we ignored other types of income distribution such as functional and sectoral Key Words: Income Distribution Education Human Capital

Anahtar Kelimeler

-

EĞİTİM VE GELİR DAĞILIMI İLİŞKİSİ: TÜRKİYE DEĞERLENDİRMESİ

Öz

Ekonomik gelişme ve gelirin üretimi yanında gelirin ne şekilde dağılacağı ve söz
konusu dağılımın belirleyicileri de ayrıca önem arz etmektedir. Gelir dağılımı konusu
uzun süredir güncelliğini korumakta ve belirleyici unsurları ise ülkeden ülkeye farklılık
gösterebilmektedir. Ülkelerin ana hedefleri arasında yer alan gelir dağılımında
adaletinin tesis edilebilmesi için belirleyici unsurların da uzun ve kısa vadede iyi analiz
edilmesi gerekir. Böylece gelir dağılımında kalıcı iyileşmeler elde edilebilir. Türkiye’de
gelir dağılımı adaletsizliği bazı dönemlerde kısmen azalsa bile önemini korumaktadır.
Dolayısıyla Türkiye’de gelir adaletsizliğinin giderilmesi için üzerinde durulması
gereken ana unsurlardan bir tanesi de eğitimdir. Eğitim büyüme, nüfus gibi faktörlerle
ilişkili olduğundan dolayı gelir dağılımını dolaylı olarak ve ülkenin ekonomik yapısına
göre de gelir düzeyini arttırarak doğrudan etkilemektedir. Ayrıca dünyada yapılan ve
içlerinde Türkiye’nin de olduğu grupları ele alan ampirik çalışmalar, eğitimdeki artışın
gelir dağılımını olumlu yönde etkilediğini vurgulamışlardır. Bu çalışmada eğitim ve
gelir dağılımı dünya geneli ve özellikle Türkiye için ele alınmıştır. Bu amaçla
literatürdeki çalışmaların bireysel gelir dağılımını ele almalarından dolayı fonksiyonel,
sektörel gelir dağılımları göz ardı edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Gelir Dağılımı, Eğitim, Beşeri Sermaye

Kaynakça

• Afonso, A., Schuknecht, L. Ve Tanzi V. (2008), “Income Distribution Determinants and Public Spending Efficiency” , Europan Central Bank Working Paper Series, No.861.
• Afşar, M. (2009), “Türkiye’de Eğitim Yatırımları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi” , Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 85-98.
• Altınışık, İ. ve Peker H.S. (2008), “Eğitim ve Gelir Dağılımı Eşitsizliği”, KMU İİBF Dergisi, 10(15), 101-118.
• Aydın, K. (2012), “Türkiye’de Kişisel Gelir Dağılımının Sosyo Ekonomik ve Demografik Belirleyicileri”, Çalışma ve Toplum, 1, 147-166,
• Bakhtiari, S. ve Meisami, H. (2010), “An Empirical Investigation of The Effects of Health and Education on Income Distribution and Poverty in Islamic Countries”, International Journal of Social Economics, 37(4), 293-301.
• Barro, R.J. (1999), “Human Capital and Growth in Cross-Country Regressions”, Swedish Economic Policy Review, 6, 237-277.
• Becker, G.S. ve Chiswick, B.R. (1966), “Education and Distribution of Earnings”, The American Economic Review, 56(1-2), 358-369.
• Becker, G.S., Murphy, K.M. ve Tamura, R. (1994), Human Capital, Fertility and Economic Growth. G. Becker (Ed.), Human Capital: A Theoretical and Empirical Analysis with Special Reference to Education,(ss.323-350), The University of Chicago Press, Chicago.
• Bilen, M. ve Es, M. (1998), “Gelir Dağılımı Sorunu ve Çözümünde Yeni Arayışlar”, Yönetim ve Siyasette Etik Sempozyumu, Adapazarı.
• Boltho, A. ve Toniolo, G. (1999), “The Assessment: The Twentieth Century- Achievements, Failures, Lessons”, Oxford Review of Economic Policy, 15(4), 1-17.
• Branco, K.J. ve Williams, J.B. (1988), “Economic Development and Income Distribution- A Cross National Analysis”, American Journal of Economics and Sociology, 47(3), 277-297.
• Burns, L.S. ve French III, H.E. (1970), “Human Capital and Size Distribution of Income in Dutch Cities”, De Economist, 118 (6), 598-618.
• Cardak, B.A. (2004), “Education Choice, Endogenous Growth and Income Distribution”, Economica, 71(281), 57-81.
• Çakmak, E. ve Gümüş, S. (2005), “Türkiye’de Beşeri Sermaye ve Ekonomik Büyüme: Ekonometrik Bir Analiz(1960-2002)”, AÜ SBF Dergisi, 60(1), 59-72.
• Çalışkan, Ş. (2010a), “Türkiye’de Gelir Eşitsizliği ve Yoksulluk”, Sosyal Siyaset Konferansları, 59(2), 89-132.
• Çalışkan, Ş. (2010b), “Türkiye’de Beşeri Sermaye Harcamaları ve İnsani Gelişmişlik”, İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 12(1), 49-70.
• Dabla-Norris, E. ve Gradstein, M. (2004), “The Distributional Bias of Public Education: Causes and Consequences”, IMF Working Paper, WP/04/284, 1-28.
• Dişbudak, C. ve Süslü, B. (2007), “Türkiye’de Kişisel Gelir Dağılımını Etkileyen Makroekonomik Faktörler”, Ekonomik Yaklaşım, 18(65), 1-23.
• Dişbudak, C. ve Süslü, B. (2009), “Kalkınma ve Bireysel Gelir Dağılımı: Kuznets Hipotezi Türkiye İçin Geçerli mi?”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 18, 146-166.
• Dowrick, S. ve Akmal, M. (2005), “Contradictory Trends in Global Income Inequality: a Tale of Two Biases”, Review of Income and Wealth, 51(2), 201-230.
• DPT (2001), VIII: Beş Yıllık Kalkınma Planı, “Gelir Dağılımının İyileştirilmesi ve Yoksullukla Mücadele”, Özel İhtisas Komisyonu Raporu, DPT Yayını, Ankara.
• DPT (2007), IX. Beş Yıllık Kalkınma Planı, “Gelir Dağılımı ve Yoksullukla Mücadele”, Özel İhtisas Komisyonu Raporu, DPT Yayını, Ankara.
• Ekin, N. (1995), Kayıtdışı Ekonomi Enformel İstihdam, İstanbul Ticaret Odası Yayını, İstanbul.
• Fernandez, R. ve Rogerson, R. (1996), “Income Distribution, Communities and The Quality of Public Education”, The Quarterly Journal of Economics, 111(1), 135-164.
• Fernandez, R. ve Rogerson, R. (1997), “Keeping People Out: Income Distribution, Zoning and The Quality of Public Education”, International Economic Review, 38(1), 23-42.
• Figueroa, A. (2010), “Is Education Income-Equalizing? Evidence From Peru”, Cepal Review, 102, 113-133.
• Forbes, K. (2000), “A Reassessment of The Relationship Between Inequality and Growth”, The American Economic Review, 90(4), 869-886.
• Földvari, P. ve Leeuwen, B.V. (2011), “Should Less Inequlaty In Education Lead To A More Equal Income Distribution?”, Education Economics, 19(5), 537- 554.
• Galor, O. ve Zeira, J. (1993), “Income Distribution and Macroeconomics”, The Review of Economic Studies, 60(1), 35-52.
• Greenwood, J. Ve Jovanovic, B. (1990), “Financial Development, Growth and The Distribution of Income”, Journal of Political Economy, 98(5), 1076-1107.
• Griliches, Z. ve Mason, W.M. (1972), “Education, Income and Ability”, Journal of Political Economy, 80(3), 74-103.
• Güçlü, S. ve Bilen, M. (1995), “1980 Sonrası Dönemde Gelir Dağılımında Meydana Gelen Değişmeler”, Yeni Türkiye Dergisi, 6, 160-171.
• Kabaş, T. (2010), Gelişmekte Olan Ülkelerde Yoksulluğun Nedenleri ve Yoksullukla Mücadele Yolları, Nobel Kitabevi, Adana.
• Kabaş, T. (2011), Türkiye’de Yoksulluk ve Gelir Dağılımı, Nobel Kitabevi, Adana.
• Karadeniz, O., Durusoy, S. ve Köse, S. (2007), Türkiye’de Eğitimin Getirileri ve Sonuçları. O. Karadeniz (Ed.), Türkiye’de Eğitim ve Beşeri Sermaye, (ss.82-117), Gazi Kitabevi, Ankara.
• Karagül, M. (2003), “Beşeri Sermayenin Ekonomik Büyümeyle İlişkisi ve Etkin Kullanımı”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 5, 79-90.
• Kuştepeli, Y. ve Halaç, U. (2004), “Türkiye’de Genel Gelir Dağılımının Analizi ve İyileştirilmesi”, Dokuz Eylül Üniversitesi SBE Dergisi, 6(4), 143-160.
• Kuznets, S. (1955), “Economic Growth and Income Inequality”, American Economic Review, 45, 1-28.
• Marais, M.A. (1994), “Education and Distribution of Income in South Africa”, Education Economics, 2(3), 265-276.
• Marin, A. ve Psacharopoulos, G. (1976), “Schooling and Income Distribution”, The Review of Economics and Statistics, 58(3), 332-338.
• Mehta, S., R. (2000) “Quality of Education, Productivity Changes, and Income Distribution” Journal of Labor Economics, April, Vol. 18(2), ss:252-281.
• Melchior, A., Telle, K. Ve Henrik, W. (2000), Globalisation and Inequalıty, World Income Distribution and Living Standarts, 1960-1998”, Royal Norwegian Ministry of Foreign Affairs on Foreign Policy Issues Report, 6B, 1-42.
• Milanovic, B. (2002), “True World Income Distribution, 1988 and 1993: First Calculation Based on Household Surveys Alone”, The Economic Journal, 112(476), 51-92.
• Milanovic, B. (2006), “Global Income Inequality: Why It Is and Why It Matters?”, Desa Working Paper, No.26, 1-17.
• Miller, H.P. (1960), “Annual Lifetime Income in Relation to Education: 1939-1959”, The American Economic Review, 50(5), 962-986.
• Mincer, J. (1958), “Investment in Human Capital and Personal Income Distribution”, Journal of Political Economy, 66(4), 281-302.
• Muller, E.N. (1988), “Democracy, Economic Development and Income Inequality”, American Sociological Review, 53(1), 50-68.
• OECD (2012), Inequalıty in Labour Income-What Are its Drivers and How Can It Be Reduced?”, OECD Economics Department Policy Note, No.8, 1-8.
• Psacharopoulos, G. (1977), “Unequal Access to Edocation and Income Distribution”, De Economist, 125(3), 383-392.
• Sala-i-Martin, X. (2002), “The Disturbing Rise of Global Income Inequality”, NBER Working Paper, No.8904, 1-62.
• Sayın, F.(2011) “Türkiye’de 1988-2010 Döneminde Eğitim ve Büyümenin genç İşsizliğine Etkisinin Analizi”, Dokuz Eylül Üniversitesi SBE Dergisi, 13(4), 33-53.
• Sill, K. (2008), “The Evaluation of The World Income Dıstribution”, Business Review, 2. Quarter, 23-32.
• Svedberg, P. (2004), “World Income Distribution: Which Way?”, Journal of Development Studies, 40(5), 1-32.
• Tanfer, K. (1984), “The Relationship of Education to Fertility in Tukey”, Canadian Studies in Population, 11(2), 135-163.
• Tanzi, V. (1998), “Fundamental Determinants of Inequality and The Role of Government”, IMF Working Paper, No.178, 1-24.
• Theil, H. ve Seale, J.L. (1994), “The Geographic Distribution of World Income”, De Economist, 142(4), 387-419.
• Tilak, B.,G.,J., (1989) “Center-State Relations in Financing Education in India”, Comparative Education Review, Vol. 33(4), November,ss: 450-480.
• Tinbergen, J. (1972), “The Impact of Education on Income Distribution”, Review of Income and Health, 18(3), 255-265.
• Torgler, B., Schneider, F. ve Schaltegger, C.A. (2008), “Local Autonomy, Tax Morale and Shadow Economy”, Crema Working Paper, No. 2008-24, 1-39. (2010) http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?tb_id=62&ust_id=9, Erişim Tarihi: 15.03.2012 Yapısı Anketi Sonuçları.
• TÜİK (2011): “İstatistik Göstergeler 1923-2010”, TÜİK, Ankara.
• TÜİK (2012a) : “Türkiye İstatistik Yıllığı 2011”, TÜİK, Ankara.
• TÜİK(2012b):Uluslararası Ekonomik Göstergeler
• http://tuikapp.tuik.gov.tr/ulusalgostergeler/degiskenlerUzerindenSorgula.do,
• Erişim Tarihi: 15.03.2012 TÜİK (2012c): Gelir ve
• http://www.tuik.gov.tr/PreTabloArama.do, Erişim Tarihi: 15.03.2012 Yaşam Koşulları Araştırması
• Wofle, D. (1960), “Economies and Educational Values”, The Review of Economics and Statistics, 42(3), 178-179.
• Yaylalı, M. ve Lebe, F. (2011), “Beşeri Sermaye ile İktisadi Büyüme Arasındaki İlişkinin Ampirik Analizi”, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, XXX(I), 23-51.
• Yılmaz Eser, B. ve Terzi, H. (2008), “Türkiye’de İşsizlik Sorunu ve Avrupa İstihdam Stratejisi”, Erciyes Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 30, 229-250.
• Yılmaz, K. (2009), “Beşeri Sermaye ve Türkiye”, Tubav Bilim Dergisi, 2(1), 73-81.
• Yumuşak, İ. ve Bilen, M. (2000), Gelir dağılımı-Beşeri Sermaye İlişkisi ve Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme”, K.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 77-96.