In ancient Roman thought, femininity and virtue were conceptualized within a male-centric framework, deeply embedded in the social structure and philosophical doctrines of the era. Rather than being recognized as autonomous moral agents, women were confined within predefined social roles dictated by the patriarchal order. Roman law reinforced the authority of the pater familias, limiting women’s independence and restricting them to the private sphere, while the public domain remained under male control. Virtus, the Roman concept of courage and moral excellence, was inherently linked to masculinity, whereas female virtue was primarily defined through chastity (pudicitia), modesty (verecundia) and familial devotion/piety (pietas). Augustan literature portrayed women as both instruments of imperial ideology and symbols of moral decline, while thinkers like Seneca presented conflicting views on female virtue. In Roman historiography, women’s roles were often depicted either as paragons of virtue or as agents of political betrayal. This study examines the status of women in Roman society through the lenses of law, philosophy, and literature, revealing the ideological constructs that shaped their representation.
Ancient Rome Femininity and Virtue Virtus and Pudicitia Seneca and Stoicism Augustan Literature
Antik Roma düşüncesinde kadınlık ve erdem kavramları, toplumsal yapı ve felsefi doktrinler çerçevesinde, erkek merkezli bir anlayışla ele alınmıştır. Ka-dınlar, erdemli bireyler olarak kabul edilmek yerine, erkek egemen sistemin içinde belirlenen toplumsal rollerle sınırlandırılmıştır. Roma Hukukunda pater familias otoritesinin mutlak gücü, kadınların bağımsız özne olmalarını engellemiş; kamusal alan erkeklere, özel alan ise, kadınlara tahsis edilmiştir. Virtus, cesaret ve erdem kavramı olarak, doğrudan erkeklikle ilişkilendirilmiş; kadınla-rın erdemi ise, daha çok iffet (pudicitia), utanma duygusu (verecundia) ve aile bağlılığı/dindarlık (pietas) gibi kavramlarla tanımlanmıştır. Augustus dönemi edebiyatı, kadınları hem imparatorluk ideolojisini destekleyen hem de ahlaki yozlaşmanın sembolü olarak resmetmiş; Seneca gibi düşünürler ise, kadınların erdemi konusunda çelişkili yaklaşımlar sergilemiştir. Roma tarih yazımında kadınların konumu, politik ve sosyal ideolojinin bir yansıması olarak ele alınmış, kadın figürleri ya ihanetin ya da erdemin taşıyıcısı olarak betimlenmiştir. Bu çalışma, Roma toplumunda kadının statüsünü, felsefi, edebi ve hukuki yaklaşımlar bağlamında ele almaktadır.
Antik Roma Kadınlık ve Erdem Virtus ve Pudicitia Seneca ve Stoacılık Augustus Dönemi Edebiyatı
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Hukuki Cinsiyet ve Cinsellik, Hukuk (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Mayıs 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 17 Şubat 2025 |
| Kabul Tarihi | 19 Mart 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 27 Sayı: 1 |
Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
TR-DİZİN, HeinOnline, GoogleScholar, Academindex, Sherpa Romeo, Ulrich’s Periodicals Directory ve Asos Index veri tabanlarında taranmaktadır.
Dergimiz 2024 Mayıs sayısından itibaren yalnızca elektronik ortamda yayınlanacaktır.
Dokuz Eylul University Publishing Web-Page
https://kutuphane.deu.edu.tr/yayinevi/
İletişim sayfamız
https://dergipark.org.tr/tr/pub/deuhfd/contacts

