Reinforcement Use Levels of Religious Culture and Ethics Teachers

Yıl 2024, Cilt: 27 Sayı: 1, 83 - 96, 30.06.2024

Recep Uçar , Cündullah Muhammed Deveci

https://doi.org/10.58852/dicd.1430257

Öz

One of the important variables that increase the retention of learning in teaching is reinforcement. In this study, it was aimed to determine the level of reinforcement use of Religious Culture and Moral Knowledge Teachers. The study population of the research consists of 613 Religious Culture and Ethics teachers working in primary and secondary schools in the central districts of Malatya province in the 2023-2024 academic year. The sample group consists of 323 teachers who were determined by random sampling from the study population. In this quantitative study, a general survey model was used. The Attitude Scale on the Use of Reinforcement developed by Özcan (1998) was used as a data collection tool. According to the findings of the study, the level of reinforcement use of the DKAB teachers is high. It was determined that there was a significant difference in favor of female teachers in terms of gender variable in the level of reinforcement use of Religious Culture and Moral Knowledge teachers. There was no significant difference in reinforcement use levels in terms of 'marital status', 'length of service' and 'educational status' variables. According to the school type variable, it was determined that the reinforcement use levels of primary school teachers were higher than those of secondary school teachers. In terms of the 'age' variable, it was seen that teachers aged 41 and over had higher levels of reinforcement use.

Anahtar Kelimeler

Religious Culture and Ethics, Religious Culture and Ethics Teacher, Reinforcer, Reinforcement, Behavior Change

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Pekiştireç Kullanım Düzeyleri

Öz

Öğretimde öğrenmelerin kalıcılığını artıran önemli değişkenlerden biri de pekiştireçlerdir. Bu araştırmada Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) öğretmenlerinin pekiştireç kullanım düzeylerini tespit etmek amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma evrenini; 2023-2024 eğitim-öğretim yılında Malatya ili merkez ilçelerindeki ilkokul ve ortaokullarda görev yapan 613 DKAB öğretmeni oluşturmaktadır. Çalışma evreni üzerinden tesadüfi örneklem seçimiyle belirlenmiş 323 DKAB öğretmeni ise, örneklem grubunu oluşturmaktadır. Nicel bir çalışma olan araştırmada genel tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Özcan (1998) tarafından geliştirilen Pekiştireç Kullanmayla İlgili Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre DKAB öğretmenlerinin pekiştireç kullanım düzeyleri yüksektir. DKAB öğretmenlerinin pekiştireç kullanım düzeylerinde cinsiyet değişkeni açısından kadın öğretmenlerin lehine anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir. Pekiştireç kullanım düzeylerinde ‘medeni durum’, ‘hizmet süresi’ ve ‘eğitim durumu’ değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Okul türü değişkenine göre ilkokul öğretmenlerinin pekiştireç kullanım düzeylerinin ortaokul öğretmenlerine göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. ‘Yaş’ değişkeni açısından 41 yaş ve üzeri öğretmenlerin pekiştireç kullanım düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

din kültürü ve ahlak bilgisi, pekiştireç, din eğitimi, davranış değişikliği, pekiştirme

Kaynakça

• Akay, Muhammed Kadri. Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Tükenmişlik ve Örgütsel Güven Algıları Arasındaki İlişkinin Analizi. Malatya: İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2020.
• Akbulut, Yavuz. Sosyal Bilimlerde SPSS Uygulamaları. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık, 2010.
• Altıntaş, Muhammed Esat. “İlköğreti̇m Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenleri̇ni̇n Değer Öğretiminde Kullandıkları Yöntemler-Nitel Bir Araştırma”. Milli Eğitim Dergisi 47/217 (Şubat 2018), 131-165.
• Arıkan, Rauf. Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, 2017.
• Atınç, Ulay. Sınıf Öğretmenlerinin Öğretme-Öğrenme Süreçlerinde Pekiştireç Kullanmaya İlişkin Tutumlarının Değerlendirilmesi. Adana: Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2004.
• Babayi̇ği̇t, Özgür - Erkuş, Bahattin. “Sınıf Öğretmenlerinin Derslerde Kullandıkları Pekiştireç ve Cezaların Etkililiği”. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi 25/2 (2017), 567-580.
• Can, Şendil. “Öğretme-Öğrenmede İpuçları ve Pekiştireçlerin Rolü”. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 14 (2005), 97-109.
• Ekiz, Durmuş. Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık, 2. Basım, 2009.
• Erişen, Yavuz. “Öğretim Elemanlarının Dönüt ve Düzeltme Davranışlarını Yerine Getirme Dereceleri”. Eğitim Yönetimi 1 (1997), 45-61.
• Göl, Filiz. Coğrafya Dersinde Pekiştireç Kullanımının Öğrencilerin Akademik Başarısına Etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2003.
• Güngör, Ayfer Dönmez. Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Beden Eğitimi Derslerinde Kullandıkları Pekiştireçlere İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Muğla: Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2009.
• Gürel, Ramazan. “Sosyal Pekiştireçlerin ve Model Davranışlarının, Çocukların Ahlaki Yargılarının Şekillenmesindeki Etkisi (Bandura Örneği)”. Değerler Eğitimi Dergisi 12/28 (2014), 101-119.
• Hayran, Osman - Özbek, Hanefi. Sağlık Bilimlerinde Araştırma ve İstatistik Yöntemler. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 2. Basım, 2017.
• İpek, Cemalettin - Terzi, Ali Rıza. “İlk ve Ortaöğretim Kurumlarında Öğretmen-Öğrenci İlişkilerinin Öğretmen Görüşlerine Göre Belirlenmesi: Van İli Örneği”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 3/3 (01 Nisan 2010), 433-456.
• Karasar, Niyazi. Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel, 23. Basım, 2012.
• Kendirci, Nalan. İlköğretim Üçüncü Sınıflarda Türkçe Öğretiminde Kullanılan Pekiştireç Değişkeninin Öğrencilerin Akademik Başarısına Etkisi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 1999.
• Kilmen, Sevilay. Eğitim Araştırmacıları İçin Spss Uygulamalı İstatistik. Ankara: Anı Yayıncılık, 2020.
• Özcan, Gülsen. İköğretim Okullarının Birinci Sınıfında Görevli Sınıf Öğretmenlerinin Pekiştireç Kullanmayla İlgili Tutumları. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 1998.
• Tabachnick, Barbara G. - Fidell, Linda S. Using multivariate statistics. Boston: Pearson Education, 7. Basım, 2019. Uçar, Recep. “DKAB Öğretmenlerinin Öğrencilerini Motive Etme Durumlarına İlişkin Öğretmen ve Öğrenci Algıları”. İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/2 (2010), 225-248.
• Yılmaz, Fatih. Eğitim Örgütlerinde Örgüt Kültürünün Öğretmenlerin İş Motivasyonu Üzerindeki Etkisi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2009.
• Yürük, Tuğrul - Topchubaev, Kubatali. “Di̇n Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programlarının İncelenmesi̇”. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 22/1 (30 Haziran 2022), 415-436. Zengin, Mahmut. “Yeni̇ İlköğreti̇m DKAB Öğreti̇m Programının Uygulamadaki̇ Etki̇li̇li̇ği̇ni̇n Değerlendi̇ri̇lmesi̇”. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 12/22 (2010), 121-160.