YÖNETİŞİMİN KAMU POLİTİKASI YAPIMINA ETKİSİ

Yıl 2022, Sayı: 29, 500 - 518, 28.02.2022

Mehmet Sarıtürk

Öz

Yönetişim, fordist dönemdeki devlet yapısından post-fordist dönemdeki devlet yapısına geçiş ile birlikte devletin yerel, ulusal, bölgesel ve küresel seviyelerde tek başına belirleyici aktör olma özelliğinin ortadan kalkması ile birlikte yeni aktörlerin politika yapım sürecine dahil olmasını mümkün hale getiren siyasal ve bürokratik yapayı değiştirici bir karar alma sürecini ifade etmektedir. Kamu politikası ise çok yaygın kabul gören bir yaklaşıma göre, hükümetin neyi yapmayı ve neyi yapmamayı seçmeleri ve bu seçimlerin nedenleridir. Yönetişim süreci, kamu politikası yapımının yeniden oluşturulmasına neden olmuştur. Yeni karar alma sürecinde sivil toplum örgütleri özel sektör devlet ile üçlü bir yönetim ve karar yapısı oluşturacak şekilde her seviyede yönetişim aktörlerini oluşmuştu. Yönetişim, devletin aldığı kararlarda ve kamu politikası oluşturma sürecinde fordist döneme göre daha fazla sayıda aktörün kamu politikası yapımına dahil olmasını yasal ve siyasal açıdan mümkün hale getirerek meşrulaştırmıştır. Yönetişimin, kamu politikası yapımı üzerindeki etkisinin anlaşılması, kamu politikası yapımının da anlaşılmasını kolaylaştıracaktır. Bu çalışmanın ana amacı; fordizmden post-fordizme geçişte yönetişim anlayışı ve uygulamalarının kamu politikası yapımına etkilerini anlamayı kolaylaştırmaktır.

Anahtar Kelimeler

Yönetişim, Kamu Politikası, Fordizm

IMPACT OF GOVERNANCE ON PUBLIC POLICY MAKİNG

Öz

Governance of the state in the era of Fordism post-Fordist transition to the structure of the state in the era of the state, in conjunction with local, national, regional and global levels at the disappearance of the distinction of being the decisive actor, along with new actors to be involved in the policy making process would make it possible for the political and bureaucratic decision-making refers to the process of a changer. Public policy, on the other hand, according to a very widely accepted approach, is what the government chooses to do and what it chooses not to do, and these are the reasons for the elections. The governance process has led to the re-establishment of public policy making. In the new decision-making process, non-governmental organizations and the private sector have created governance actors at all levels to create a tripartite governance and decision-making structure with the state. Governance has legitimized the participation of a greater number of actors in public policy making in the decisions taken by the state and in the public policy making process than in the fordist era by making it legally and politically possible. Understanding the impact of governance on public policy making will also facilitate understanding public policy making. The main purpose of this study; To facilitate understanding the effects of governance understanding and practices on public policy making in the transition from fordism to post-fordism.

Kaynakça

• Abas, Muhamad Azahar (2019) Public Policy and Governance: Theory and Practice, Global Encyclopedia of Public Administration, Public Policy, and Governance, Springer Nature Switzerland AG, ss.1-7, https://www.researchgate.net/publication/332406879 01.07.2021.
• Almeida, Lia; Gomes, Ricardo (2018); The Process of Public Policy: Literature Review, Theoritical Reflections and Suggestions for Future Research, Cad. EBAPE BR, V.16. No.3, Rio de Janeiro, July/ Sept. ss.444-455. Alqooti, Amal Abdulla (2020); Public Governance in the Public Sector: Literature Review, International Journal of Business Ethics and Governance ss.14-25.
• Ataay, Faruk (2006); Türkiye’de Yönetişim ve “Sivil Toplum” Tartışmaları Üzerine Bir Değerlendirme, MEMLEKET Siyaset Yönetim, ss.121-141, http://www.yayed.org/uploads/yuklemeler/msy-1-6.pdf 01.07.2021. Bayraktar, Fesih (2015); ‘Yönetişim Paradigması ve Neoliberalizm: Çelişki ve Kopuş mu Uyum ve Süreklilik mi? Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (2), ss.71-94.
• Capano, Giliberto; Howlett, Michael; Ramesh, M- (2016); “Re-thinking Governance in Public Policy: Dynamics, Strategy and Capacities”, Lee Kuan Yew School of Public Policy Working Paper Series, Working Paper No.: LKYSPP 16-12, Electronic copy available at: http://ssrn.com/abstract=2802438, 07.06.2021.
• Erat, Veysel (2020); Kamu Yönetimi Çalışmalarında Yönetişim, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl:11, Sayı:21, Bahar, ss.121-135.
• Jabeen, Nasira; Jadoon, Zafar Iqbal; Mubashar, Umm-e-Farwa; Salman, Yaamina (2016); “Revisiting Public Policy Making Process and Strategies in Pakistan: A <Governance Perspective”, A Research Journal of South Asian Studies, Vol.31, No.2, July-December, ss.413-422.
• Kahler, Miles; Lake, David A. (2004); Globalization and Governance, Governance in a Global Economy, (Ed.: Miles Kahler, David A. Lake), Princeton University Press.
• Kitthananan, Amornsak (2007); Governance and Policy-making in Thailand: A Study of Poverty Alleviation Policy Since 1997, University of Bristol, Faculty of Social Sciences and Law, School for Policy Studies, Dissertation.
• Koliba, Christopher; Meek, Jack M.; Zia, Asım (2011); Governance Networks in Public Administration and Public Policy, CRC Press, Taylor & Francis Group, New York.
• Muhammad, Fadel (2014); “Leadership, Governance and Public Policy Implementation Competencies in the Broader Public Sector”, European Journal of Business and Management, Vol.6, No.36, ss. 66-74.
• Örselli, Erhan; Babahanoğlu, Veysel; Bilici, Zekeriya (2018); Kamu Politikalarında Yeni Aktörler: Cumhurbaşkanlığı Politika Kurulları ve Ofisleri, Turkish Studies, Economics, Finance and Politics, Volume13/30, Fall 2018, ss. 303-318.
• Özer, M. Akif (2006); Yönetişim Üzerine Notlar, Sayıştay Dergisi, Sayı:63, ss.59-89.
• Parto, Saeed (2005); ““Good” Governance and Policy Analysis: What of Institutions?”, MERIT-Infonomics Resaerch Memorandum Series, Maastricht.
• Saifuddin,Ahmet(2017);https://www.academia.edu/35213621/The_Relationship_of_Public_Policy_to_Governance 01.06.2021.
• Sarıtürk, Mehmet (2009), Kamu Yönetiminde Esneklik ve Bağımsız İdari Otoriteler: Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu Örneği, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, İzmir.
• Tabak, Akif; Barbak,Ahmet; Öztürk, Talih (2016); Kamu Politikası Disiplininin Kavramsal Gelişimini Bibliyometri Kullanarak Anlamak Mümkün mü?: 1980-2014 Döneminin Bilimsel Haritalama Analizi, EUL Journal of Social Science, VII(II), ss. 117-143.
• Turan,HandeTek(2013);Academia,https://d1wqtxts1xzle7.cloudfront.net/35405234/yonetisim_ve_yeni_kamu_yonetimi-with-cover-page v2.pdf?Expires=1626734275&Signature=BFzaqYHc6Nz7fplfvWUyEbscGHmJ2PsTZOa3VUO1k9S2hCtRLtD1zd3vhEErwhgibHqnTgnuMFmSHNzPm71OsZpxq7HEXeKxoPf8~kC7dkssBhasR5f0EW6k63A5xYzVn4notmTbIt~ZD8IZ72UFbz9Oezsyyc2iW8HDRiC8fKO5Cx3dXtO96LvOZxBPL~r~Q0iOVUidOccvIPT7axUNhcFS8zNUudzd7NaSD5GerpNtdtN1AzFCnf0ms61~ZoO3hcY3S2L0qilc2DTBGPVBsyNvqtWdyuqiTFuvSeihSOR06qxsmoXzUUhoiwo9hYhvOIdsj66Ta3D1x2egy~Hg__&Key-Pair-Id=APKAJLOHF5GGSLRBV4ZA 01.07.2021.
• Ugoani, John N.N (2014); Dimensions of Public Policy and Governance, Journal of Public Policy and Governance, Vol. 1, No.2, ss.51-61.