Legal and Administrative Perspectives in Turkey Assessment Of Independence Of Regulatory and Supervisory Agencies

Yıl 2018, Sayı: 57, 1 - 19, 18.08.2018

Demet Akdeniz

Öz

The most
important feature of regulatory and supervisory agencies that  undertake
regulatory functions in the areas of sensitive and technical dimensions is to
be independent. Independence means for these agencies making regulation and
supervision without being under the pressure of any authority or group.

In Turkey
independence of these agencies which has begun to settle since 2000s and have
different characteristics from other public institutions has not been fully
achieved. There are many factors that affect the independence of these agencies
which must be independent and out of political organs. In study, these factors were
examined from legal and administrative perspectives and tried to be presented
solution proposals for the independence.

Anahtar Kelimeler

Regulatory and Supervisory Agencies, Independent Administrative Agency, Legal Independence, Administrative Independence

TÜRKİYE’DE HUKUKİ VE İDARİ AÇIDAN DÜZENLEYİCİ VE DENETLEYİCİ KURUMLARIN BAĞIMSIZLIĞINA İLİŞKİN DEĞERLENDİRME

Öz

Hassas
ve teknik boyutları olan alanlarda regülasyon işlevini üstlenen düzenleyici ve
denetleyici kurumların en önemli özelliği bağımsız olmalarıdır. Bağımsızlık bu
kurumlar için, hiçbir otorite ve grubun baskısı altında kalmadan düzenleme ve
denetleme yapmaları anlamına gelmektedir.

Türkiye’de
2000’li yıllardan itibaren yerleşmeye başlayan ve diğer kamu kurumlarından
farklı nitelikte olan bu kurumların bağımsızlıkları tam olarak sağlanabilmiş
değildir. Siyasi organların dışında ve onlardan bağımsız olması gereken bu kurumların
bağımsızlığını etkileyen birçok faktör söz konusudur. Çalışmada, bu faktörler
hukuki ve idari açıdan incelenerek bağımsızlığa yönelik çözüm önerilere
sunulmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Düzenleyici ve Denetleyici Kurumlar, Bağımsız İdari Otorite, Hukuki Bağımsızlık, İdari Bağımsızlık

Kaynakça

• Aslan, N. (2010/2), “Yönetimin Yeni Yapıtaşları Bağımsız İdari otoriteler: Yavru Leviathanlara Doğru”, Sosyal Siyaset Konferansları, S. 59, 25-49.
• Atay, E. (2006), “Bağımsız İdari Otoriteler ve Türkiye Uygulaması”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. X, S. 1,2, 259-293.
• Azrak, A. Ü. (2001), “Bağımsız İdari otoriteler- Panel (5 Kasım 2001 Ankara)”, Rekabet Kurumu Yayınları, 19-34.
• DDK (2010/11), Düzenleyici ve Denetleyici Kurumların Oluşumu, Teşkilatı, Yetki ve Görevleri, Denetlenmeleri ve Kurul Üyeleri ile Çalışanlarının Statüsüne İlişkin Hususların İrdelenmesi.
• Dönmez, E. (2003/2), “Türkiye’de Bağımsız İdari Otoriteler”, Ankara Barosu Dergisi, 55-78.
• Erkan, A. (2011), “Bağımsız Düzenleyici ve Denetleyici Kurumlar: Türkiye Uygulaması”, Bütçe Dünyası Dergisi, S. 35, 166-187.
• Erkut, C. (2001), “Bağımsız İdari otoriteler- Panel (5 Kasım 2001 Ankara)”, Rekabet Kurumu Yayınları, 81-86.
• Gilardi, F. (2005), “The Institutional Foundations of Regulatory Capitalism: The Diffusion of Independent Regulatory Agencies in Western Europe”, The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 598,84-101.
• Gilardi, F.;Maggetti, M. (2010), “The independence of regulatory authorities”, http://www.maggetti.org/Sito/Publications_files/gilardi_maggetti_handbook.pdf (28.11.2016).
• Gönen, K. E. (2003), “Bağımsız İdari Otorite Olarak Rekabet Kurumu”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 7, S. 1-2, http://webftp.gazi.edu.tr/hukuk/dergi/7_9.pdf (23.12.2016).
• Gözler, K.; Kaplan, G. (2015), İdare Hukuku Dersleri, Ekin Basım Yayın Dağıtım, Bursa.
• Günday, M. (2001), “Bağımsız İdari otoriteler- Panel (5 Kasım 2001 Ankara)”, Rekabet Kurumu Yayınları, 73-79.
• Günday, M. (2011), İdare Hukuku, İmaj Yayınevi, Ankara.
• Karacan, A. İ. (2001) “Özerk Kurumların Özerkliği”, Rekabet Dergisi, S. 8, 3-59.
• Karakaş, M. (2008), “Devletin Düzenleyici Rolü ve Türkiye’de Bağımsız İdari Otoriteler”, Maliye Dergisi, S. 154, 99-120.
• Kavruk, H. (2009), “Türk Kamu Yönetiminde Bağımsız İdari Otoriteler ve Ajanslar”, VII. Kamu Yönetimi Forumu; Küreselleşme Karşısında Kamu Yönetimi Kahramanmaraş, Sütçü İmam Üniversitesi, http://iibfdergisi.ksu.edu.tr/Imagesimages/files/10(2).PDF (27.10.2014)
• Kestane, D. (2002), “Kamu Kesiminde İdari Kuruluşların Genel Görünümü ve İdari Yapıda Yeni Organizasyonlar Olarak Bağımsız İdari Otoriteler (Üst Kurullar)” Maliye Dergisi, S. 139, 27-50.
• Maggetti, M. (2009), “The Role Of İndependent Regulatory Agencies İn Policy-Making: A Comparative Analysis”,Journal of European Public Policy, 16:3, 450-470.
• Oğuz, F. (2011), Devlet ve Piyasa, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Özay, İ. (2004), Günışığında Yönetim, Filiz Kitabevi.
• Ozansoy, A. (2003), “Özerk (!) Kurumların Özerkliği”, Yaklaşım Dergisi, S. 126, 85-90.
• Perçin, Ö. (2011), “Bağımsız İdari Otoriteler”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 2, S. 1, 325-343.
• Sarısoy, S. (2010), “Düzenleyici Devlet ve Regülasyon Uygulamalarının Etkinliği Üzerine Tartışmalar”, Maliye Dergisi, S. 159, 278-298.
• Sever, B. Ç. (2015), “Türkiye’de Düzenleyici Kurumların Yapısı, İşlevi ve Dönüşümü”, AÜHFD, 64 (1), 195-236.
• Sobacı, M. Z. (2006), “Türk İdari Teşkilatındaki “Adalar”: Bağımsız İdari Otoriteler” Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 2, C. 55, 157-180.
• Sosay, G. (2009), “Delegation and Accountability: Independent Regulatory Agencies in Turkey” Turkish Studies, 10 (3), 341-363.
• Tan, T. (2000), “Bağımsız İdari Otoriteler”, Perşembe Konferansları.
• Tan, T. (2000), “Bağımsız İdari Otoriteler veya Düzenleyici Kurullar”, Amme İdaresi Dergisi, C. 25, S. 2, 11-37.
• Thatcher, M. (2002), “Regulation After Delegation: Independent Regulatory Agencies in Europe”, Journal of European Public Policy, 9 (6), 954-972.
• Tekinsoy, M.A. (2007), “Bağımsız İdari Otoriteler ve Regülasyon Anlayışı- Tartışmalar, Sorunlar”, Ankara Barosu Dergisi, S. 2, 119-134.
• Tiryaki, R. (2002), “Bağımsız İdari Kurum Olarak RTÜK”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.51, S. 4, 169-205.
• Tutal, E. (2014), “Bağımsız İdari Otoriteler Radyo Televizyon Üst Kurulu ve 6112 Sayılı Kanun”, Adalet Dergisi, S. 48, 26-47.
• TÜSİAD, (2002), Bağımsız Düzenleyici Kurumlar ve Türkiye Uygulaması, Tüsiad Yayınları, İstanbul.
• Ulusoy, A. (2004), “Regülasyon Kurumları Hakkında Genel Bir Değerlendirme”, Günışığında Yönetim.
• Ulusoy, A. (1999), “Türk İdare Sistemi İçerisinde Rekabet Kurumu’nun Yeri”, Perşembe Konferansları.
• Yıldırım, R. (2012), İdare Hukuku Dersleri-1, Seçkin Yayıncılık, Konya.
• Yücel, B. (2005) “Düzenleyici ve Denetleyici Kurumlar Hakkında Kanun Tasarısı Üzerine Düşünceler”, Maliye Dergisi, S. 149, 124-138.
• Zenginobuz, Ü. (2007), “On Regulatory Agencies in Turkey and Their Independence” Research Papers, Boğaziçi Üniversitesi, http://www.econ.boun.edu.tr/content /wp/ISS_EC_07_16.pdf (25.10.2014).