OKUDUĞUNU ANLAMA BECERİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNDE ÇOKTAN SEÇMELİ TESTLERLE AÇIK UÇLU YAZILI YOKLAMALARIN KARŞILAŞTIRILMASI
Yıl 2011,
Sayı: 30, 207 - 220, 20.06.2015
Mehmet Temizkan
M. Eyyup Sallabaş
Öz
This research has been done to compare multiple choice tests and open ended questions while evaluating reading comprehension skills of primary school students. 183 primary school students on 8th grade who have been chosen from central primary schools in Ankara with unbiased assignment (random method) compose working group of this research. Data has been gotten with scales on reading comprehension level; item analysis has been applied to provide validity of the first part of this data which has been composed of multiple choice questions and expert opinion has been applied to provide validity of the second part which has been composed of open ended questions. According to the results of this research, students have been more successful on multiple choice questions than on open ended questions in terms of reading comprehension level
Kaynakça
- AKSAN, D. (1988). “Ortaöğretimde Türk Dili Öğretimini Geliştirme Yolları”, Türk Dilinin Öğretimi Toplantısı, 1- 3 Ekim 1986. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
- ARICI, H. (1972). İstatistik Yöntemler ve Uygulama. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
- AŞILIOĞLU, B. (1993). Ortaokullarda Türkçe Öğretimi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
- BAYKUL, Y. (2000). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara: ÖSYM Yay.
- BİNBAŞIOĞLU, C. (1983). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
- BLOOM, B. S. (1995). İnsan Nitelikleri ve Okulda Öğrenme. çev. Durmuş A. Özçelik. İstanbul.
- CEMİLOĞLU, M. (2001). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. Bursa: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
- ÇAKAN, M. (2004). “Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Uygulamaları ve Yeterlik Düzeyleri: İlk ve Orta Öğretim”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 37: 99-114.
- ÇALIŞKANER, A. (1977). Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yaykur Yayınları.
- DEMİREL, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
- ERCİLASUN, A. B. (1998). Test Türkçeyi Bozuyor. (Mülakat). Hürriyet Gazetesi, 9 Ocak 1998.
- ERİŞEN, S. (1983). “Türkçe Eğitimi Üzerine Değiniler: Türkçe Eğitimi ve Sorunları”, Öğretmen Dünyası. 4: 44.
- KANTEMİR, E. (1976). Türkiye’de Liselerde Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi. Alan Araştırması. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
- KAVCAR, C ve diğ. (1999). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınları.
- KAVCAR, C. (1984). “Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi, Okullarımızda Edebiyat, Kompozisyon Eğitimi ve Sorunları.” Öğretmen Dünyası. 52: 5.
- KAYNAK, S. (2000). Ortaöğretimdeki Branş Öğretmenlerinin Öğrenci Başarısını Ölçme ve Değerlendirme İle İlgili Görüşlerinin Değerlendirilmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi.
- KILIÇ, M. (1999). “Türkçe Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme Problemleri”, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Dr. Himmet Biray Özel Sayısı. 117-121.
- KÜÇÜK, S. (2002). “Örgün Eğitim İkinci Kademe Türkçe Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme Çalışmalarında Karşılaşılan Güçlükler”, Millî Eğitim Dergisi. S. 153-154.
- KÜÇÜKAHMET, L. (2006). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- MARSHALL, J. C. ve HALES, L. W. (1971). Classroom Test Construction. California: Addison. Wessley Publishing Company.
- MARSHALL, J. C. ve HALES, L. W. (1972). Essential Of Testing Massachussets. California: Addison Wessley Publishing Company.
- MEB İlköğretim Kurumları Yönetmeliği, 2003, Ankara: MEB Yay.
- MEB İlköğretim Okulu Türkçe-Yazı Programı, 2002, İstanbul: MEB Yay.
- ÖZBAY, M. (1997). “Tets Türü İmtihanların Türkçe Öğretimindeki Yeri”, Bilge. 11: 13-16.
- ÖZBAY, M. (2007). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara: Öncü Basımevi.
- ÖZÇELİK, D. A. (1998). Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: ÖSYM Yayınları.
- ÖZÇELİK, D. A. (1981). Okullarda Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: ÜSYM Eğitim Yayınları.
- POYRAZOĞLU, O. N. (1993). “Türkçe Öğretiminde Karşılaşılan Güçlükler ve Çözüm Önerileri", İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi ve Sorunları. Ankara: TED Yayınları.
- SEZER A. ve diğ. (1991). Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
- SÖNMEZ, V. (1986). “Türk Dili ve Edebiyatı Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme”. Ortaöğretim Kurumlarında Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi ve Sorunları. Ankara: Türk Eğitim Derneği.
- TEKİN, H. (1991). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
- TEKİN, H. (2003). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
- TEKİNDAL, S. (2003). “Sınıfta Soru Sormanın Öğretimi”. Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
- TURGUT, M. F. (1983). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları. Ankara: Saydam Matbaacılık.
- ÜSTÜNER, A. ve ŞENGÜL, M. (2004). “Çoktan Seçmeli Test Tekniğinin Türkçe Öğretimine Olumsuz Etkileri”, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 14: 197-208.
OKUDUĞUNU ANLAMA BECERİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNDE ÇOKTAN SEÇMELİ TESTLERLE AÇIK UÇLU YAZILI YOKLAMALARIN KARŞILAŞTIRILMASI
Yıl 2011,
Sayı: 30, 207 - 220, 20.06.2015
Mehmet Temizkan
M. Eyyup Sallabaş
Öz
Bu araştırma, ilköğretim öğrencilerinin okuduğunu anlama becerisinin değerlendirilmesinde çoktan seçmeli testlerle açık uçlu yazılı yoklamaları karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Ankara ili merkez ilköğretim okullarından yansız atama yoluyla (random yöntemi) seçilen 183 ilköğretim 8. sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Veriler, okuduğunu anlama düzeyi ölçekleri ile alınmış; bu ölçeklerin çoktan seçmeli sorulardan oluşan birinci bölümünün geçerliliğini sağlamak amacıyla madde analizine, açık uçlu sınav sorularından oluşan ikinci bölümünün geçerliliğini sağlamak amacıyla da uzman görüşüne başvurulmuştur. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, öğrenciler okuduğunu anlama düzeyi açısından çoktan seçmeli sorularda açık uçlu sorulardan daha başarılı olmuşlardır
Kaynakça
- AKSAN, D. (1988). “Ortaöğretimde Türk Dili Öğretimini Geliştirme Yolları”, Türk Dilinin Öğretimi Toplantısı, 1- 3 Ekim 1986. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
- ARICI, H. (1972). İstatistik Yöntemler ve Uygulama. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
- AŞILIOĞLU, B. (1993). Ortaokullarda Türkçe Öğretimi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
- BAYKUL, Y. (2000). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara: ÖSYM Yay.
- BİNBAŞIOĞLU, C. (1983). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
- BLOOM, B. S. (1995). İnsan Nitelikleri ve Okulda Öğrenme. çev. Durmuş A. Özçelik. İstanbul.
- CEMİLOĞLU, M. (2001). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. Bursa: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
- ÇAKAN, M. (2004). “Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Uygulamaları ve Yeterlik Düzeyleri: İlk ve Orta Öğretim”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 37: 99-114.
- ÇALIŞKANER, A. (1977). Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yaykur Yayınları.
- DEMİREL, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
- ERCİLASUN, A. B. (1998). Test Türkçeyi Bozuyor. (Mülakat). Hürriyet Gazetesi, 9 Ocak 1998.
- ERİŞEN, S. (1983). “Türkçe Eğitimi Üzerine Değiniler: Türkçe Eğitimi ve Sorunları”, Öğretmen Dünyası. 4: 44.
- KANTEMİR, E. (1976). Türkiye’de Liselerde Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi. Alan Araştırması. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
- KAVCAR, C ve diğ. (1999). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınları.
- KAVCAR, C. (1984). “Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi, Okullarımızda Edebiyat, Kompozisyon Eğitimi ve Sorunları.” Öğretmen Dünyası. 52: 5.
- KAYNAK, S. (2000). Ortaöğretimdeki Branş Öğretmenlerinin Öğrenci Başarısını Ölçme ve Değerlendirme İle İlgili Görüşlerinin Değerlendirilmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi.
- KILIÇ, M. (1999). “Türkçe Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme Problemleri”, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Dr. Himmet Biray Özel Sayısı. 117-121.
- KÜÇÜK, S. (2002). “Örgün Eğitim İkinci Kademe Türkçe Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme Çalışmalarında Karşılaşılan Güçlükler”, Millî Eğitim Dergisi. S. 153-154.
- KÜÇÜKAHMET, L. (2006). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- MARSHALL, J. C. ve HALES, L. W. (1971). Classroom Test Construction. California: Addison. Wessley Publishing Company.
- MARSHALL, J. C. ve HALES, L. W. (1972). Essential Of Testing Massachussets. California: Addison Wessley Publishing Company.
- MEB İlköğretim Kurumları Yönetmeliği, 2003, Ankara: MEB Yay.
- MEB İlköğretim Okulu Türkçe-Yazı Programı, 2002, İstanbul: MEB Yay.
- ÖZBAY, M. (1997). “Tets Türü İmtihanların Türkçe Öğretimindeki Yeri”, Bilge. 11: 13-16.
- ÖZBAY, M. (2007). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara: Öncü Basımevi.
- ÖZÇELİK, D. A. (1998). Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: ÖSYM Yayınları.
- ÖZÇELİK, D. A. (1981). Okullarda Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: ÜSYM Eğitim Yayınları.
- POYRAZOĞLU, O. N. (1993). “Türkçe Öğretiminde Karşılaşılan Güçlükler ve Çözüm Önerileri", İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi ve Sorunları. Ankara: TED Yayınları.
- SEZER A. ve diğ. (1991). Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
- SÖNMEZ, V. (1986). “Türk Dili ve Edebiyatı Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme”. Ortaöğretim Kurumlarında Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi ve Sorunları. Ankara: Türk Eğitim Derneği.
- TEKİN, H. (1991). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
- TEKİN, H. (2003). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
- TEKİNDAL, S. (2003). “Sınıfta Soru Sormanın Öğretimi”. Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
- TURGUT, M. F. (1983). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları. Ankara: Saydam Matbaacılık.
- ÜSTÜNER, A. ve ŞENGÜL, M. (2004). “Çoktan Seçmeli Test Tekniğinin Türkçe Öğretimine Olumsuz Etkileri”, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 14: 197-208.