ORTAÖĞRETİMDE ÖĞRENCİLERİNİN SAHİP OLDUKLARI İNSANİ DEĞERLER İLE AKADEMİK ERTELEME DAVRANIŞLARININ BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2011, Sayı: 31, - , 20.06.2015

Ruhi Yiğit Bülent Dilmaç

Öz

The purpose of this study is to investigate the academic procrastination behaviors and human values of the students of secondary education by gender, age, class, school type and parental educational background. The study was conducted using general survey model. The universe of the study is the students attending secondary education schools in Konya. 289 female and 344 male students, 633 in total, attending six different secondary education schools in central districts of Konya participated in the study. For the research group, students attending these secondary schools were selected randomly. Human Values Scale developed by Dilmaç (2007) and “Academic Procrastination Scale ” developed by Çakıcı (2003) to determine the academic procrastination behaviors of students were the tools used in order to collect data. the Pearson product-moment correlation coefficient was used to determine the relationship between the lower dimensions of human values scale and academic procrastination scale. Regression technique was used for the prediction of academic procrastination behavior of human values scale. T test was conducted to find out if there was a difference between human values and academic procrastination and gender; and variance analysis was performed to determine if there was a difference between lower dimensions of human values scale and academic procrastination and the variables of class, parental educational background and school type of students. When the findings were examined, it was seen that there was a difference between lower dimensions of human values and academic procrastination scales; and lower dimensions of human values scale could predict the academic procrastination behavior

Anahtar Kelimeler

Secondary school students, human values, academic procrastination

ORTAÖĞRETİMDE ÖĞRENCİLERİNİN SAHİP OLDUKLARI İNSANİ DEĞERLER İLE AKADEMİK ERTELEME DAVRANIŞLARININ BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz

Araştırmanın amacı, ortaöğretimde öğrenim görmekte olan öğrencilerin sahip oldukları insani değerler ile akademik erteleme davranışlarının, cinsiyet, ya, sınıf, öğrenim görülen okulun türü, anne eğitim ve baba eğitim durum değişkenlerine göre incelenmesidir. Araştırma ilişkisel tarama modeline uygun olarak yapılmıştır. Araştırmanın çalışma evreni Konya ilinde yer alan ortaöğretimde öğrenim görmekte olan öğrencilerden oluşmaktadır. Araştırmanın çalışma grubu ise, Konya merkez ilçelerinde yer alan altı farklı ortaöğretim kurumunda öğrenim görmekte olan 289 kız, 344 erkek öğrenci olmak üzere toplam 633 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma grubu belirtilen ortaöğretim kurumlarda öğrenim görmekte olan öğrenciler arasından tesadüfi küme örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Araştırmanın veri toplama araçları olarak, Dilmaç (2007), tarafından geliştirilen İnsani Değerler Ölçeği ile Öğrencilerin akademik erteleme davranışlarını belirlemek amacıyla, Çakıcı (2003) tarafından geliştirilen “Akademik Erteleme Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada öğrencilerin akademik erteleme ile insani değerler ölçeğinin alt boyutları arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla Pearson momentler çarpım korelasyon kat sayısı tekniği kullanılmıştır. İnsani değerler ölçeğinin, akademik erteleme davranışlarının yordama gücünü belirlemek amacıyla Regresyon tekniği kullanılmıştır. Öğrencilerin insani değerler ile akademik erteleme ile cinsiyet değişkenleri arasındaki farklılaşmanın olup olmadığını belirlemek amacıyla da t testi, sınıf, anne eğitim, baba eğitim, öğrencilerin okul türü değişkenine göre insani değerler ölçeği alt boyutlarının ile akademik erteleme davranışının farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek anacıyla da Varyans analizi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara bakıldığında, akademik erteleme ile insani değerler ölçeğinin alt boyutları arasında ilişkinin olduğu, insani değerler ölçeğinin alt boyutlarının akademik erteleme davranışını yordama gücüne sahip olduğu bulgusu görülmektedir

Anahtar Kelimeler

Orta öğretim öğrenciler, insani değerler, akademik erteleme

Kaynakça

• Aydın, İ. P. (2001). Yönetsel, Mesleki ve Örgütsel Etik. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Aydoğan, D. (2008). Akademik Erteleme Davranışının Benlik Saygısı, Durumluluk Kaygı ve Öz
• Yeterliliği İle Açıklanabilirliği. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlamamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara. Ayral, A.E. (1992). Akademisyenlerin Çalışmayla İlgili Değerleri, Marmara Üniversitesi, Sosyal
• Bilimleri Enstitüsü, İngilizce İsletme Bölümü Organizational Behavior Ana Bilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul. Balkıs, M., 2006. Öğretmen Adaylarının Davranışlarındaki Erteleme Eğiliminin, Düşünme ve Karar
• Verme Tarzları İle İlişkisi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlamamış Doktora Tezi. Bilsky, W. ve Schwartz, S.H.(1994). Values and Personality. European Journal of Personality, 8, 163- 1
• Bozkurt, T. (1996). “İşletme Kültürü: Kavram, Tanımı ve Metodolojik Sorunlar”. Endüstri ve Örgüt
• Psikolojisi (Edt: S. Tevrüz). Ankara: Türk Psikologlar Derneği-Kalite Derneği. Çakıcı, Ç. D. (2003). Lise ve Üniversite Öğrencilerinde Genel Erteleme ve Akademik Erteleme
• Davranışının İncelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Deniz, M. E., Traş, Z., Aydoğan, D. (2007). Akademik Erteleme ve Denetim Odağının Duygusal Zeka
• Yeteneklerine Göre İncelenmesi. IX. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi,17-19 Ekim. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi. Dilmaç, B. (2007). Bir Grup Fen Lisesi Öğrencisine Verilen İnsani Değerler Eğitiminin İnsani Değerler
• Ölçeği ile Sınanması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Dilmaç, B, Kulaksızoğlu, A. ve Ekşi H. (2007). “An examination of the humane values education program on a group of science high school students Educational Sciences: Th eory & Practice . Cilt 7, Sayı 3, 1221–1261.
• Dilmaç, B., Bozgeyikli, H.& Çıkılı, Y. (2008). Öğretmen adaylarının değer algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 65-92.
• Dilmaç, B., Hamarta, E., Yiğit, R., Bayır, M. Ve Büyükyıldırım, İ. (2011). The relationship between secondary school students’ dysfunctional attitudes and their human values. European Journal of
• Educational Studies. 3(2), 353-363. Dilmaç, B., Deniz, M. ve Deniz, M.E.(2009). Üniversite Öğrencilerinin Öz-Anlayışları ile Değer
• Tercihlerinin İncelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt 7, No. 18, 9-24. Dunlop, F. (1996). Democratic values and the foundations of political education. Values in education and education in values (Ed. J.M. Halstead ve M.J. Taylor). London: Falmer Pres.
• Ekşi, H. Ve Dilmaç, B. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Genel Erteleme, Karar Vermeyi Erteleme ve Akademik Erteleme Düzeylerinin Sürekli Kaygı Açısından İncelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim
• Fakültesi Dergisi. 23 (2), 433-450. Ferrari, J. R., Johnson, J. L. and McCown, W. G., 1995. Procrastination andnTask Avoidance: Theory,
• Research, and Treatment. New York: Plenum Press. Fitcher, J. (1994). Sosyoloji Nedir? (Çev: N. Çelebi). Ankara: Atilla Kitabevi.
• Güngör, E. (1998). Değerler Psikolojisi Üzerinde Araştırmalar. İstanbul: Ötüken Neşriyat A.Ş.
• Hofstede, G. (1991). Cultures and Organizations. London: Harper Collins Business.
• Johnson, M. E., Gren, K. E. and Kluever, C. R. (2000). Psychometric Characteristics of the Revised
• Procrastination İnventory. Research in Higher Education, 41(2), 269–279. Kulaksızoglu, A. ve Dilmaç, B. (2000). İnsani Değerler Eğitim Programı. Marmara Üniversitesi
• Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı:12. Sayı:12. 199–208. Lay, C. H. (1992). Trait Procrastination and Perception of Person-Task Characteristics. Journal of
• Social Behavior and Personality, 7, 483-494. Mehmedoğlu, U. (2006). Gençlik, Değerler ve din. Küreselleşme, ahlak ve değerler. (Ed. U. Mehmedoğlu & Mehmedoğlu). İstanbul: Litera Yayıncılık.
• Milgram, N.A. and Tenne, R. (2000). Personality Correlates of Decisional and Task Avoidant
• Procrastination. European Journal of Personality. 14, 141-156. Milgram, N. A., Sroloff, B. and Rosenbaum, M. (1988). The Procrastination of Everyday Life. Journal of Research in Personality, 22, 197-212.
• Pychyl, T.A. , Morin, R.W. and Salmon, R. B. (2000). Procrastination and Planning Fallacy: An
• Examination of The Study Habits of University Students. Journal of Social Behavior & Personality, 2000 Special Issue. 15 (5),135-150.
• Rokeach, M. (1973). The Nature of the Human Values. New York: The Free Press.
• Senecal, C., Julien, E. and Guay, F., (2003). Role conflict and academic procrastination: A self- determination perspective. European Journal of Social Psychology, 33, 135-145.
• Schwartz, S.H.(1992). Universals in the Content Structure of Values: Theoritical Advences and Emprical Tests İn 20 Countries. In Zanna (Ed.). Advances in Experimental Social Psychology (Vol. 25, pp. 1-65). New York: Academic Pres.
• Shearman, S.M.(2008). Culture, values, and cultural variability: Hofstede, inglehart, and Schwartz’s approach. The Annual Convention of the International Communication Association, Montreal, QC, Canada.
• Solomon, L. J. and Rothblum, E. D. (1984). Academic Procrastination: Frequency and Congnitive
• Behavioral Correlates. Journal of Counseling Psychology, 31, 503-509. Sweitzer, N.G., 1999. “Fiddle-Dee-Dee, I’ll Think About It Tomorrow”: Overcoming Academic
• Procrastination in Higher Education. M.A. Thesis, Biola University: The Faculty of The Department of Education. Ulusoy, K. (2007). Lise Tarih Programında Yer Alan Geleneksel ve Demokratik Değerlere Yönelik
• Öğrenci Tutumlarının ve Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Tice, D.M. and Baumeister, R.F. (1997). Longitudinal Study of Procrastination, Performance, Stress, and Health: The Costs and Benefits of Dawdling. Psychological Science, 8, 454-458.
• Yorulmaz, A. (2003). Erteleme Davranışının Çeşitli Psikolojik Değişkenler Açısından İncelenmesi,
• (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara: Ankara Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yeşil, R. & Aydın, D. (2007). Demokratik Değerlerin Eğitiminde Yöntem ve Zamanlama. Türkiye
• Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (2), 65-84.