Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İKNA VE PROPAGANDA KONULARINA İLİŞKİN LİSANSÜSTÜ TEZ ÇALIŞMALARINA YÖNELİK BİBLİYOMETRİK BİR ANALİZ

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: 2, 1 - 23, 31.12.2024
https://doi.org/10.53495/e-kiad.1544235

Öz

İkna ve propaganda konuları birbiriyle iç içe geçmiş olan, farklı disiplinlerde öneme sahip çalışma konularıdır. İkna ve propaganda, uzun bir süredir akademik çalışmaların temel ilgi alanlarından birini oluşturmaktadır. İkna ve propagandanın çok farklı konular ile ilişkisi pek çok çalışmada incelenmiş ve yapılan çalışmalarda çeşitli araştırma yöntemlerinden yararlanılmıştır. Bu çalışmanın ortaya çıkışı, Türkiye’de yazılan lisansüstü tezlerde ikna ve propaganda konularının hangi disiplinlerde ağırlıklı olarak ve nasıl ele alındığını detaylı bir şekilde ortaya koyabilmek amacına dayanmaktadır. Bu doğrultuda YÖK Ulusal Tez Merkezinde 2023 yılının Aralık ayında tez adında ‘‘İkna’’ ve ‘‘Propaganda’’ geçen tezler aratılmış ve erişime açık olan 368 sayıda teze ulaşılmıştır. Erişime açık olan bu tezlerden 97 tanesinin tez başlığında ikna, 271 tezin başlığında ise propaganda kelimesi geçmektedir. İkna üzerine hazırlanan 61 yüksek lisans tezi, 36 doktora tezi bulunmaktadır. Propaganda üzerine yürütülen 225 yüksek lisans tezi, 46 doktora tezi bulunmaktadır. Tezlere yönelik gerçekleştirilen incelemede yıllara göre dağılımları, tez yazımında kullanılan dil, tezlerin yazıldığı üniversiteler, fakülteler ve anabilim dalları, tezlerin sayfa sayıları, tezlerde kullanılan araştırma yöntemi, danışman ünvanı araştırma kapsamına dahil edilmiştir. Türkiye’de ikna ve propaganda araştırmalarının durumuna ilişkin geniş bir çerçeve çizeceği öngörülen çalışma sonucunda pek çok disiplin tarafından propaganda kavram ve çalışmalarına ilişkin araştırmaların yürütüldüğü saptanmıştır.

Etik Beyan

İnsan üzerinde herhangi bir deney, görüşme, anket yapılmadığını bu nedenle Etik Kurul Raporu gerektirmediğini beyan ederiz.

Destekleyen Kurum

-

Teşekkür

-

Kaynakça

  • Amerikan Kültür Mirası Sözlüğü. (2024). Ocak, 17 2024 tarihinde https://www.ahdictionary.com adresinden alındı.
  • Anderson, L. J. (1971). An experimental study of perceived intent to persuade, source credibility, and topic salience in persuasive communications (Doctoral dissertation). Available from University of Michigan ProQuest Dissertations & Theses.
  • Anık, C. (2000). Siyasal ikna. İstanbul: Vadi Yayınları.
  • Baban, E. (2005). İkna amaçlı kitle iletişim kuramları ve Edward Bernays’ın Halkla İlişkiler uygulamaları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Bal, M. (2009). Aristotoles'e göre retorik. içinde, Özne kitap (Kitap: 11-12) (s. 183-193). Ankara: Atalay Matbaası. Bektaş, A. (2007). Kamuoyu, iletişim ve demokrasi. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
  • Bettinghaus, E. P., & Cody, M. J. (1987). Persuasive communication. Fort Worth, TX: Harcourt Brace Jovanovich College Publishers.
  • Chomsky, N. (2008). Medya denetimi (E. Baki, Çev.) İstanbul: Everest Yayınları. Cull, N., Culbert, D., & Welch, D. (2003). Propaganda and mass persuasion - A historical encyclopedia, 1500 to the present. Santa Barbara, California: ABC-CLIO, Inc.
  • Demirbulat, Ö. G., & Dinç, N. T. (2017). Sürdürülebilir turizm konulu lisansüstü tezlerin bibliyometrik profili. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14(2), 20-30.
  • Deneçli, S., & Deneçli, C. (2014). Propagandada iknanın yeri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(28), 35-48.
  • Doob, L. W. (1935). Propaganda. Its psychology and technique. New York: Henry Holt and Company.
  • Güngör, N. (2011). İletişim: Kuramlar yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitapevi.
  • Jenkins, R. (2013). The thinline between propaganda and persuasion (Master thesis), Southern Illinois University Carbondale.
  • Johnson-Cartee, K., & Copeland, G. A. (2003). Strategic political communication: Rethinking social influence, persuasion, and propaganda. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield Publishers.
  • Jowett, G. S., & O’donnell, V. (2006). Propaganda & persuasion. ThousandOaks, California: Sage Publications.
  • Jowett, G. S., & O'donnell, V. (2018). Propaganda & persuasion. Los Angeles: Sage Publications.
  • Karadoğan Doruk, E. (2015). İknanın sosyal psikolojisi. İstanbul: Der Yayınları.
  • Marková, I. (2008). Persuasionand propaganda. Diogenes, 55(1), 37-51.
  • Myers, D., Abell, J., & Sani, F. (2020). Socialpsychology. London: McGraw Hill.
  • Meyer, M. (2017). What is rhetoric? Oxford: Oxford University Press.
  • Okur, A., Göçen, G., & Süğümlü, Ü. (2013). İkna edici yazma ve karşılaştırmalı bir araştırma (Avustralya ana dili öğretimi ders materyalleri ve Türkiye örneği). Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(21), 167-169.
  • Özer, N. P. (2019). Propagandada yöntemler, araçlar ve bir propaganda modeli olarak; Herman ve Chomsky propaganda modeli. Kritik İletişim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 15-30.
  • Özsoy, O. (1998). Geçmişten günümüze yöntem ve uygulamalarıyla propaganda ve kamuoyu oluşturma. İstanbul: Alfa Basım.
  • Perloff, R. M. (2013). Political communication: Politics, press, and public in America. New York: Routledge.
  • Pybus, J. (2019). Trump, the first Facebook president: Why politicians need our data too. C. Happer, A. Hoskins, & W. Merrin (eds) içinde Trump’s media war (s. 227-240). Cham: Palgrave Macmillan.
  • Soules, M. (2015). Media, persuasionand propaganda. Edinburgh: Edinburgh UniversityPress. Türk Dil Kurumu. (2024). Ocak, 17 2024 tarihinde https://sozluk.gov.tr adresinden alındı.
  • Tarhan, N. (2006). Psikolojik savaş: Gri propaganda. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Van Camp, M.E. (1994). Intellectual freedom and the student: Using literature to teach differentiation of propaganda and persuasion. J.E. Brown (ed.) içinde Preserving intellectual freedom fighting cencorship in our schools(s. 81-90). Illinois: National Council of Teachers of English.
  • Yılmaz, N. (2018). İkna ve propaganda. M. Karaca, & C. Çakı içinde, İletişim ve Propaganda (s. 45-70). Konya: Eğitim Yayınevi.
  • YÖK Ulusal Tez Merkezi. (2023) Erişim: Aralık, 1-31 tarihinde https://tez.YÖK.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden alındı.

A BIBLIOMETRIC ANALYSIS OF POSTGRADUATE THESIS STUDIES ON PERSUASION AND PROPAGANDA

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: 2, 1 - 23, 31.12.2024
https://doi.org/10.53495/e-kiad.1544235

Öz

The relationship between persuasion and propaganda with many different issues has been examined in many studies and various research methods have been utilized in these studies. The emergence of this study is based on the aim of revealing in detail how and in which disciplines persuasion and propaganda issues are predominantly addressed in postgraduate theses written in Turkey. In this direction, theses with the words "Persuasion" and "Propaganda" in the thesis title were searched in the YÖK National Thesis Center in December 2023 and 368 theses were accessed. Among these theses open to access, 97 of them contain the word persuasion in the title of the thesis and 271 theses contain the word propaganda in the title. There are 61 master's theses and 36 doctoral theses on persuasion. There are 225 master's theses and 46 doctoral dissertations on propaganda. In the analysis of the theses, their distribution by years, the language used in thesis writing, the universities,faculties and departments where the theses were written, the number of pages of the theses, the research method used in the theses, and the title of the advisor were included in the scope of the research.

Kaynakça

  • Amerikan Kültür Mirası Sözlüğü. (2024). Ocak, 17 2024 tarihinde https://www.ahdictionary.com adresinden alındı.
  • Anderson, L. J. (1971). An experimental study of perceived intent to persuade, source credibility, and topic salience in persuasive communications (Doctoral dissertation). Available from University of Michigan ProQuest Dissertations & Theses.
  • Anık, C. (2000). Siyasal ikna. İstanbul: Vadi Yayınları.
  • Baban, E. (2005). İkna amaçlı kitle iletişim kuramları ve Edward Bernays’ın Halkla İlişkiler uygulamaları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Bal, M. (2009). Aristotoles'e göre retorik. içinde, Özne kitap (Kitap: 11-12) (s. 183-193). Ankara: Atalay Matbaası. Bektaş, A. (2007). Kamuoyu, iletişim ve demokrasi. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
  • Bettinghaus, E. P., & Cody, M. J. (1987). Persuasive communication. Fort Worth, TX: Harcourt Brace Jovanovich College Publishers.
  • Chomsky, N. (2008). Medya denetimi (E. Baki, Çev.) İstanbul: Everest Yayınları. Cull, N., Culbert, D., & Welch, D. (2003). Propaganda and mass persuasion - A historical encyclopedia, 1500 to the present. Santa Barbara, California: ABC-CLIO, Inc.
  • Demirbulat, Ö. G., & Dinç, N. T. (2017). Sürdürülebilir turizm konulu lisansüstü tezlerin bibliyometrik profili. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14(2), 20-30.
  • Deneçli, S., & Deneçli, C. (2014). Propagandada iknanın yeri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(28), 35-48.
  • Doob, L. W. (1935). Propaganda. Its psychology and technique. New York: Henry Holt and Company.
  • Güngör, N. (2011). İletişim: Kuramlar yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitapevi.
  • Jenkins, R. (2013). The thinline between propaganda and persuasion (Master thesis), Southern Illinois University Carbondale.
  • Johnson-Cartee, K., & Copeland, G. A. (2003). Strategic political communication: Rethinking social influence, persuasion, and propaganda. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield Publishers.
  • Jowett, G. S., & O’donnell, V. (2006). Propaganda & persuasion. ThousandOaks, California: Sage Publications.
  • Jowett, G. S., & O'donnell, V. (2018). Propaganda & persuasion. Los Angeles: Sage Publications.
  • Karadoğan Doruk, E. (2015). İknanın sosyal psikolojisi. İstanbul: Der Yayınları.
  • Marková, I. (2008). Persuasionand propaganda. Diogenes, 55(1), 37-51.
  • Myers, D., Abell, J., & Sani, F. (2020). Socialpsychology. London: McGraw Hill.
  • Meyer, M. (2017). What is rhetoric? Oxford: Oxford University Press.
  • Okur, A., Göçen, G., & Süğümlü, Ü. (2013). İkna edici yazma ve karşılaştırmalı bir araştırma (Avustralya ana dili öğretimi ders materyalleri ve Türkiye örneği). Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(21), 167-169.
  • Özer, N. P. (2019). Propagandada yöntemler, araçlar ve bir propaganda modeli olarak; Herman ve Chomsky propaganda modeli. Kritik İletişim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 15-30.
  • Özsoy, O. (1998). Geçmişten günümüze yöntem ve uygulamalarıyla propaganda ve kamuoyu oluşturma. İstanbul: Alfa Basım.
  • Perloff, R. M. (2013). Political communication: Politics, press, and public in America. New York: Routledge.
  • Pybus, J. (2019). Trump, the first Facebook president: Why politicians need our data too. C. Happer, A. Hoskins, & W. Merrin (eds) içinde Trump’s media war (s. 227-240). Cham: Palgrave Macmillan.
  • Soules, M. (2015). Media, persuasionand propaganda. Edinburgh: Edinburgh UniversityPress. Türk Dil Kurumu. (2024). Ocak, 17 2024 tarihinde https://sozluk.gov.tr adresinden alındı.
  • Tarhan, N. (2006). Psikolojik savaş: Gri propaganda. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Van Camp, M.E. (1994). Intellectual freedom and the student: Using literature to teach differentiation of propaganda and persuasion. J.E. Brown (ed.) içinde Preserving intellectual freedom fighting cencorship in our schools(s. 81-90). Illinois: National Council of Teachers of English.
  • Yılmaz, N. (2018). İkna ve propaganda. M. Karaca, & C. Çakı içinde, İletişim ve Propaganda (s. 45-70). Konya: Eğitim Yayınevi.
  • YÖK Ulusal Tez Merkezi. (2023) Erişim: Aralık, 1-31 tarihinde https://tez.YÖK.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden alındı.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Halkla İlişkiler
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Burcu Öksüz 0000-0003-4195-9261

Fatma Şendoğan 0000-0002-8209-9336

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 6 Eylül 2024
Kabul Tarihi 5 Kasım 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 14 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Öksüz, B., & Şendoğan, F. (2024). İKNA VE PROPAGANDA KONULARINA İLİŞKİN LİSANSÜSTÜ TEZ ÇALIŞMALARINA YÖNELİK BİBLİYOMETRİK BİR ANALİZ. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 14(2), 1-23. https://doi.org/10.53495/e-kiad.1544235