Yıl 2015,
Cilt: 1 Sayı: 1, 35 - 42, 20.05.2015
Öz
The game theory that provides us an optimum decision option in such a position an interaction decision is given takes place more often both in our daily life and business life. The interest in this issue is increasing when the consistency between the results of the application and application territory is seen. It will be seen that we come close to a period that theory will be used more often.
In this research it has been given fundamental concept of game theories and it has been given examples on-non sum-zero game that is for three people.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Chartwringt, E., Wooders, M., 2009. On Equilibrium in Pure Strategies in Game with Many Players. International Journal of Game Theory, 38 (1):137-153.
- Çağlar, M., 2002. “Oligopollistik Piyasalarda Karar Alma Süreçleri ve Oyun Teorisi” Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara
- Çetin, D., 2001. “İşbirliğine Oyun Teorisi Yaklaşımı” Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Antalya.
- Esen, E., 2001. “Oyun Kuramı Çerçevesinde Tam Bilgili Oyunlar” Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
- Greif, A., 2002. Economic History and Game Theory, Chap 52. Handbook of Game Theory with Economic Applications, Vol. 3: 1989 – 2024
- Kafadar, T., 2002. “Stratejik Dış Ticaret Politikaları ve Teknoloji Transveri”, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Y.Lisans Tezi, İstanbul
- Khan, M. A., Sun, Y., 2002. Non – Cooperative Game with Many Players, Chap, 46. Handbook of Game Theory with Economic Applications, Vol. 3: 1761 – 1808
- Kreps, D., 1991. Game Theory And Economic Modelling, Oxford University Press 13.
- McMillian, J., 1992. Games, Strategies and Managers. Oxford University Press. Oxford. 264.
- Mirowski, P., 1992. “What Were von Neumann and Morgenstern Trying to Accomplish?”, R. Weintraub (eb) Toward a History of Game Theory, Vol:24.
- Naeve, J., 2004. Oyunların Sınıflandırılması http://www.rescogitans.it/main.php?articleid=330 Yaz Dönemi Seminer Notları, Stutgart/Almanya Erişim Tarihi: 05.10.2008
- Nash, J. F., 1950. Non-Cooperative Games, Presented to the Faculty of Princetan University in Candidaoy for the Degree of Doctor of Philosophy.
- Oran, A., 2004. Oyun mu Teori mi?. http://www.ba.metu.edu.tr/~adil/BA-web/oyunteorisi.htm Erişim tarihi: 24.10.2008
- Özden, K., 1989 Yöneylem Araştırması, Hava harp Okulları Yayınları, İstanbul.
- Özdil, T., 1998. “Ekonomik Problemlerin Çözümünde Oyun Kuramının Yeri: Finansal Piyasalarda Bir Uygulama” Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı , Doktora tezi, İzmir
- Özer, O, O., 2004. Oyun Teorisi ve Tarımda Uygulanması. http://paribus.tr.googlepages.com/o_ozer.pdf. Doktora Semineri, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Erişim Tarihi: 09.01.2009
- Raghavan, T.E.S., 2002. Nan – Zero – Sum Two – Person Games, Chap.44. Handbook of Game Theory with Economic Applications, vol. 3: 1687 – 1712.
- Ventsell E.S., (çeviren: Halil Yüksel), 1965. Oyunlar Teorisine Giriş, Türk Matematik Derneği Yayınları No:27, İstanbul, 196.
Yıl 2015,
Cilt: 1 Sayı: 1, 35 - 42, 20.05.2015
Öz
Kaynakça
- Chartwringt, E., Wooders, M., 2009. On Equilibrium in Pure Strategies in Game with Many Players. International Journal of Game Theory, 38 (1):137-153.
- Çağlar, M., 2002. “Oligopollistik Piyasalarda Karar Alma Süreçleri ve Oyun Teorisi” Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara
- Çetin, D., 2001. “İşbirliğine Oyun Teorisi Yaklaşımı” Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Antalya.
- Esen, E., 2001. “Oyun Kuramı Çerçevesinde Tam Bilgili Oyunlar” Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
- Greif, A., 2002. Economic History and Game Theory, Chap 52. Handbook of Game Theory with Economic Applications, Vol. 3: 1989 – 2024
- Kafadar, T., 2002. “Stratejik Dış Ticaret Politikaları ve Teknoloji Transveri”, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Y.Lisans Tezi, İstanbul
- Khan, M. A., Sun, Y., 2002. Non – Cooperative Game with Many Players, Chap, 46. Handbook of Game Theory with Economic Applications, Vol. 3: 1761 – 1808
- Kreps, D., 1991. Game Theory And Economic Modelling, Oxford University Press 13.
- McMillian, J., 1992. Games, Strategies and Managers. Oxford University Press. Oxford. 264.
- Mirowski, P., 1992. “What Were von Neumann and Morgenstern Trying to Accomplish?”, R. Weintraub (eb) Toward a History of Game Theory, Vol:24.
- Naeve, J., 2004. Oyunların Sınıflandırılması http://www.rescogitans.it/main.php?articleid=330 Yaz Dönemi Seminer Notları, Stutgart/Almanya Erişim Tarihi: 05.10.2008
- Nash, J. F., 1950. Non-Cooperative Games, Presented to the Faculty of Princetan University in Candidaoy for the Degree of Doctor of Philosophy.
- Oran, A., 2004. Oyun mu Teori mi?. http://www.ba.metu.edu.tr/~adil/BA-web/oyunteorisi.htm Erişim tarihi: 24.10.2008
- Özden, K., 1989 Yöneylem Araştırması, Hava harp Okulları Yayınları, İstanbul.
- Özdil, T., 1998. “Ekonomik Problemlerin Çözümünde Oyun Kuramının Yeri: Finansal Piyasalarda Bir Uygulama” Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı , Doktora tezi, İzmir
- Özer, O, O., 2004. Oyun Teorisi ve Tarımda Uygulanması. http://paribus.tr.googlepages.com/o_ozer.pdf. Doktora Semineri, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Erişim Tarihi: 09.01.2009
- Raghavan, T.E.S., 2002. Nan – Zero – Sum Two – Person Games, Chap.44. Handbook of Game Theory with Economic Applications, vol. 3: 1687 – 1712.
- Ventsell E.S., (çeviren: Halil Yüksel), 1965. Oyunlar Teorisine Giriş, Türk Matematik Derneği Yayınları No:27, İstanbul, 196.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 20 Mayıs 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 1 |
