DİJİTAL ÇAĞDA İNOVASYON YÖNETİM YETENEĞİ: BİR TEKSTİL BOYA APRE İŞLETMESİNDE DURUM ÇALIŞMASI

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 19 - 40

Kasım Subaşı , Nuray Akar

https://doi.org/10.46482/ebyuiibfdergi.1539138

Öz

Bu çalışmada, dijital çağda işletmelerin inovasyon yönetim yeteneğini belirleyen faktörlerin açığa çıkarılması amaçlanmıştır. Çalışmada nitel paradigma çerçevesinde betimsel durum çalışması gerçekleştirilmiştir. Veriler, altı kişilik katılımcı grubundan yarı yapılandırılmış mülakat tekniği aracılığı ile sağlanmıştır. Çalışmada elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Elde edilen bulgular, araştırmanın gerçekleştirildiği işletmede dijital çağda teknolojik süreç inovasyonu ve organizasyonel inovasyonun öne çıktığını göstermiştir. Katılımcı görüşleri temelinde; öğrenme yeteneği, araştırma-geliştirme yeteneği, üretim yeteneği, pazarlama yeteneği, organizasyonel yetenek, kaynak tahsis yeteneği ve stratejik planlama yeteneği, dijital çağda inovasyon yönetim yeteneğini belirleyen faktörler olarak ortaya çıkmıştır. Dijital çağın öne çıkan üretim teknolojileriyle bütünleştirilmiş bir inovasyon yönetim sürecini derinlemesine bir irdelemeyle ortaya koyan bu çalışmanın, elde edilen kapsamlı sonuçlarıyla daha sonra yapılacak olan araştırmalara temel sağlayarak ilgili alan yazına katkıda bulunması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Dijitalleşme, İnovasyon, İnovasyon Yönetim Yeteneği, Nitel Araştırma, Durum Çalışması

Etik Beyan

Bu makale, ikinci yazar danışmanlığında yürütülen ve birinci yazara ait olan “Dijital Çağda İnovasyon Yönetim Yeteneği Üzerine Nitel Bir Araştırma: Tekstil Boya Apre Fabrikası Akıllı Süreç Örneği” adlı yüksek lisans tezinden üretilmiştir.

INNOVATION MANAGEMENT CAPABILITY IN THE DIGITAL AGE: A CASE STUDY IN A TEXTILE DYEING AND FINISHING BUSINESS

Öz

In this study, it is aimed to reveal the factors determining the innovation management capability of businesses in the digital age. In the study, a descriptive case study was carried out within the framework of qualitative paradigm. The data were obtained from a group of six participants through a semi-structured interview technique. The data obtained in the study were subjected to content analysis. The findings showed that technological process innovation and organizational innovation stand out in the digital age in the business where the research was conducted. Based on the participant opinions; learning capability, research and development capability, production capability, marketing capability, organizational capability, resource allocation capability and strategic planning capability have emerged as factors determining innovation management capability in the digital age. This study, which reveals an innovation management process integrated with the prominent production technologies of the digital age with an in-depth examination, is expected to contribute to the relevant literature by providing a basis for future research with its comprehensive results.

Anahtar Kelimeler

Digitalization, Innovation, Innovation Management Capability, Qualitative Research, Case Study.

Kaynakça

• Acaray, A. (2007). Küçük ve orta boy işletmelerde yenilik yönetimi: Yenilik yönetiminde etkili olan örgütsel yapı ve faktörlere ilişkin bir araştırma [Yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=R3T6KOO0opl-fxW4cQ5t1Q&no=Yg_EjFv48pI5EgAIIDxL-Q
• Açıkalın, N., & Kayabaşı, A. (2019). İşletmelerin sürdürülebilir inovasyon faaliyetleri: Pazarlama bakış açısıyla nitel bir inceleme. Pazarlama Teorisi ve Uygulamaları Dergisi, 5(2), 191-220. https://betadergi.com/patu/yonetim/icerik/makaleler/65-published.pdf
• Adams, R., Bessant, J., & Phelps, R. (2006). Innovation management measurement: A review. International Journal of Management Reviews, 8(1), 21-47. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/j.1468-2370.2006.00119.x
• Akar, H. (2017). Durum çalışması. A. Saban, & A. Ersoy (Ed.), Eğitimde nitel araştırma desenleri (ss. 139-177). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Akman, G., & Yılmaz, C. (2008). Innovative capability, innovation strategy and market orientation: An empirical analysis in Turkish software industry. International Journal of Innovation Management, 12(1), 69-111. https://doi.org/10.1142/S1363919608001923
• Aydın, A. Ö., & Bekmezci, M. (2020). Stratejik yönetim anlayışında yenilik ve yenilik yönetiminin örgütler için rekabet üstünlüğü sağlamadaki etkisine yönelik değerlendirme. Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 86-106. https://doi.org/10.46236/jovosst.662880
• Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388. https://doi.org/10.31592/aeusbed.598299
• Bayhan, B. D. (2004). Teknoloji ve inovasyon yönetimi. Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği Yayını. 283-308.
• Bozkurt, A. U. (2008). Yenilenebilir enerji kaynaklarının enerji verimliliği açısından değerlendirilmesi [Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Burmaoğlu, S., & Şeşen, H. (2011). Türk firmalarının organizasyonel inovasyon yeteneğini etkileyen faktörler üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66(4), 1-20. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000002229
• Büyükkeklik, A., Toksarı, M., & Bülbül, H. (2010). Çevresel duyarlılık ve yenilikçilik üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 373-393. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/194556
• Çekmecelioğlu, H. G., & Günsel, A. (2013). The effects of individual creativity and organizational climate on firm innovativeness. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 99, 257-264. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877042813039384
• Çetintürk, İ., Adıgüzel, O., & Demir, C. (2016). Sürdürülebilir rekabetçi üstünlük kaynağı olarak yenilik yeteneği: Beş yıldızlı konaklama işletmeleri üzerine bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 27(1), 25-42. https://doi.org/10.17123/atad.vol27iss10002
• Çınar, K. (2017). Otel işletmelerinde yenilik algısı ve uygulamaları. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(2), 37-50. http://aksarayiibd.aksaray.edu.tr/tr/download/article-file/415301
• Dalvand, V., Moshabaki, A., & Karampour, A. (2015). The impact of innovation capabilities on export performance of firms. Applied Mathematics in Engineering, Management and Technology, 3(2), 295-308.
• Demirtaş, Ö. (2013). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve örgütsel inovasyon. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 35(2), 261-290. https://dergipark.org.tr/en/pub/muiibd/issue/494/4374
• Dirlik, O. (2022). Yeni ekonomi ve endüstri 4.0: Örgüt ve çevresindeki dönüşüm. Eskişehir: Nisan Kitabevi.
• Dubkevics, L., & Barbars, A. (2010). The role of organizational culture in human resource management. Human Resources Management & Ergonomics, (4), 25-34.
• Ecevit Satı, Z., & Işık, Ö. (2011). İnovasyon ve stratejik yönetim sinerjisi: Stratejik inovasyon. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 538-559.
• Elçi, Ş., & Karataylı, İ. (2008). İnovasyon rehberi: Kârlılık ve rekabetin elkitabı. Technopolis Group Türkiye. 1-80.
• Emran, S. J., & Azad, A. K. (2018). Too small to export: Firm characteristics for export market participation in manufacturing sector. International Journal of SME Development, (3), 43-64.
• Eroğlu, İ., & Eroğlu, İ. (2019). Yeni dünya düzeninde öğrenen örgütler, değişim ve inovasyon yönetimi. Journal of Information Systems and Management Research, 1(1), 51-58.
• Ertürk, M. (2014). İnovasyon geliştirme stratejileri. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 13(25), 25-34.
• Garcia, R., & Calantone, R. (2002). A critical look at technological innovation typology and innovativeness terminology: A literature review. The Journal of Product Innovation Management, 19(2), 110-132.
• Guan, J., & Ma, N. (2003). Innovative capability and export performance of Chinese firms. Technovation, 23(9), 737-747. https://doi.org/10.1016/S0166-4972(02)00013-5
• Güler, E. Ö., & Veysikarani, D. (2018). OECD ülkelerinin inovasyon göstergeleri açısından çok değişkenli istatistiksel analizlerle karşılaştırılması. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(2), 157-168.
• Handoko, Y., Setiawan, M., Surachman, D., & Djumahir, D. (2014). Organizational culture, job satisfaction, organizational commitment, the effect on lecturer performance. International Journal of Business and Management Invention, 2(12), 21-30.
• İraz, R., Çakıcı, A. B., & Çevik Tekin, İ. (2014). Yenilik yönetimi açısından KOBİ'lerde dış kaynak kullanımının araştırılması: Konya ili örneği. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 3(6), 51-68.
• Işıkoğlu, N. (2005). Eğitimde nitel araştırma. Eurasian Journal of Educational Research, (20), 158-165.
• Kalay, F., Tuncer, C. O., Kızıldere, C., & Arslan Kalay, H. (2015). Stratejik inovasyon yönetimi uygulamalarının firma inovasyon performansı üzerindeki etkileri. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 10(2), 67-77.
• Karaçuha, E., & Pado, G. (2018). Dijital inovasyon stratejisi yönetimi. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(1), 118-130. https://doi.org/10.21733/ibad.370586
• Karaman, H. (2019). Stratejik inovasyon yönelimi, inovasyon yetenekleri ve inovasyon performansı ilişkisi [Yüksek lisans tezi, Altınbaş Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Kaya, S. (2017). İşletmelerde inovasyon yönetimi ve inovasyon süreci: Bursa Organize Sanayi Bölgesi hazır tekstil üreticileri kapsamında bir uygulama [Yüksek lisans tezi, Okan Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=P4nHtq0jFYpv9uAVeLAJnA&no=kKO7axAidg1YlUn5T4TP8g
• Korkmaz, İ. H., Taşkesen, A. C., & Çetinkaya, C. (2018). İnovasyon yönetimi süreçlerini etkileyen faktörlerin Kahramanmaraş'ta faaliyet gösteren KOBİ’ler üzerinden incelenmesi. R&S - Research Studies Anatolia Journal, 1(2), 113-125. https://doi.org/10.33723/rs.424698
• Kul, S., & Gezen, M. (2020). Dijitalleşmenin değerlendirilmesi. S. Karaman (Ed.), Yükseköğretimde dijital dönüşüm (ss. 172-183). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Landis, J. R., & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33(1): 159-174.
• Leal-Rodríguez, A. L., Eldridge, S., Roldán, J. L., Leal-Millán, A. G., & Ortega-Gutiérrez, J. (2015). Organizational unlearning, innovation outcomes, and performance: The moderating effect of firm size. Journal of Business Research, 68(4), 803-809.
• Lincoln, S. Y. & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. S. Elo, M. Kääriäinen, O. Kanste, T. Pölkki, K. Utriainen, & H. Kyngäs (Ed.), Qualitative content analysis: A focus on trustworthiness (ss. 1-10). Thousand Oaks, CA: Sage Publishing.
• Lööf, H., & Heshmati, A. (2006). On the relationship between innovation and performance: A sensitivity analysis. Economics of Innovation and New Technology, 15(4-5), 317-344.
• McMillan, J. H. (2004). Educational research: Fundamentals for the consumer. Boston: Pearson Publishing.
• Mengaaslan, R., & Esen, A. (2021). Kamu sektöründe yenilik yeteneklerinin kurumsal performansa etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(3), 1375-1387. https://isarder.org/index.php/isarder/article/view/839
• OECD & Eurostat. (2005). Yenilik verilerinin toplanması ve yorumlanması için ilkeler. Oslo Kılavuzu. 1-164.
• Ömür, G. A. (2016). Yenilikçi örgütlerde inovasyon dinamikleri ile inovasyon performansı arasındaki etkileşim ve İSO inovasyon ödüllü kuruluşlarda nitel bir araştırma [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Öztemel, E. (2018). Endüstri 4.0 ve yapay zekâ. Bilim ve Teknik, 1-95.
• Savignac, F. (2006). The impact of financial constraints on innovation: Evidence from French manufacturing firms. Maison des Sciences Économiques, 1-41.
• Shefer, D., & Frenkel, A. (2005). R&D, firm size and innovation: An empirical analysis. Technovation, 25(1), 25-32. https://doi.org/10.1016/S0166-4972(03)00152-4
• Toker, K. (2018). Endüstri 4.0 ve sürdürülebilirliğe etkileri. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 29(84), 51-64.
• Uzkurt, C. (2017). Yenilik (inovasyon) yönetimi ve yenilikçi örgüt kültürü (Kültürel, yönetimsel ve makro yaklaşım). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Yang, D., Li, L., Jiang, X., & Zhao, J. (2020). The fit between market learning and organizational capabilities for management innovation. Industrial Marketing Management, 86, 223-232. https://doi.org/10.1016/j.indmarman.2019.12.007
• Yeşil, S., Büyükbeşe, T., & Koska, A. (2013). Exploring the link between knowledge sharing enablers, innovation capability and innovation performance. International Journal of Innovation Management, 17(4), 1350018. https://doi.org/10.1142/S1363919613500187
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yin, R. K. (1984). Case study research: Design and methods. Beverly Hills, CA: Sage Publishing.
• Yüksel, A., Uçkun, G., Dinçel, G., & Demir, B. (2013). İnovasyon yeteneğinin artırılmasında üniversite sanayi işbirliği ve meslek yüksekokullarının rolü. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 3(4), 21-28. https://www.tekstilturkiye.net/