THE OPINIONS OF ELEMANTARY SCHOOL ADMINISTRATORS IN RESPECT OF PAYING REGARD THE BEST INTEREST OF CHILD

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 5, 23 - 46, 11.02.2020

Pınar Arslan

Öz

The aim of this research is to determine the state of paying regard to the compatibility of the regulations and practices related to the student-related services for elementary school students with the principle of the best interest of the child. The study group of the study, in which the qualitative method is used, consists of 18 volunteer school administrators holding office in public elementary schools during the 2016-2017 academic years in Ankara. Data have been collected by the researcher developed in a semi-structured way. The interviews were done with the administrators in the study group, and thereafter, the interview contents have been analyzed by the content analysis technique. Results of this research have revealed that, according to the elementary school administrators, the best interest of the child has not been respected in the regulations and practices with respect to the enrolment procedure, evaluations success and ensuring security of the students in elementary schools. In the opinions of the administrators, the best interest of child is respected in the regulations and practices concerning the supervision of the attendance, assessment of their behaviors and the protection of the students’ health in elementary schools. Elementary school administrators stated that the best interest of the child has been partially respected regulations and practices in respect of providing the children counseling services and social activities.

Anahtar Kelimeler

Best interest of the child, administrator, elementary school, student-related services

İLKOKULLARDA ÖĞRENCİ HİZMETLERİNDE ÇOCUĞUN YÜKSEK YARARININ GÖZETİLMESİNE YÖNELİK İLKOKUL YÖNETİCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilkokul öğrencilerine yönelik öğrenci hizmetlerine ilişkin düzenleme ve uygulamalarda çocuğun yüksek yararı ilkesine uygunluğun gözetilme durumunu belirlemektir. Nitel yöntemin kullanıldığı bu araştırmanın çalışma grubunu 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Ankara ilinde kamu ilkokullarında çalışan ve bu araştırmaya katılmaya gönüllü 18 ilkokul yöneticisi oluşturmaktadır. Veriler, araştırmacının yarı yapılandırılmış olarak geliştirdiği görüşme formu ile toplanmıştır. Görüşmeler içerik analizi tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda ilkokul yöneticilerinin görüşlerine göre öğrencilerin okula kayıt işlemlerinin yapılması, başarılarının değerlendirilmesi ve güvenliğinin sağlanmasına ilişkin düzenleme ve uygulamalarda çocuğun yüksek yararının gözetilmediği sonucuna ulaşılmıştır. Yöneticilerin düşüncelerine göre öğrencilerin devamının izlenmesi ve davranışların değerlendirilmesi ile sağlığının korunmasına ilişkin düzenleme ve uygulamalarda çocuğun yüksek yararı gözetilmektedir. İlkokul yöneticileri, öğrencilere rehberlik hizmetlerinin ve sosyal etkinliklerin sunulmasına ilişkin ilgili düzenleme ve uygulamalarda çocuğun yüksek yararının kısmen gözetildiğini belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Çocuğun yüksek yararı, yönetici, ilkokul, öğrenci hizmetleri

Kaynakça

• AİHM, (2012). 19986/06 no.lu İlbeyi Kemaloğlu ve Meriye Kemaloğlu v. Türkiye Kararı. http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-110254/,E.T. 28.09.2016Akyüz, E. (2013). Çocuk Hukuku. Ankara: Pegem Akademi.
• Aslan, G. (1994). İlkokul Öğrencilerinin Başarı ve Başarısızlıklarında Aile Faktörü. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi. SBE.
• Aydın, İ. (2012). Alternatif Okullar. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Barrie, G.N. (2011). “The Best Interest of Child: Lessons From The First Decade Of The New Millennium”, Tydskrif Vir Die Suid-Afrikaanse Reg, 1, 126-137.
• Bıyık, E. (2014). İlkokul/Ortaokul Müdürlerinin Okul Yönetiminde Karşılaştıkları Yönetsel Sorunların Belirlenmesi: Araklı İlçesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
• Cerit, Y., Akgün, N. Yıldız, K., ve Soysal, M.R. (2014). “Yeni Eğitim Sisteminin (4+4+4) Uygulanmasında Yaşanan Sorunlar ve Çözüm Önerileri (Bolu İl Örneği)”, Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4 (1), 59-82.
• Çınkır, Ş. (2010). “İlköğretim Okulu Müdürlerinin Sorunları: Sorun Kaynakları ve Destek Stratejileri”, Elementary Education Online, 9 (3), 1027-1036.
• Fortin J. (1998). Children’s Rights And The Developing Law. London: Butterworths.
• Geyin, Ç. (2007). Genel Liselerde Okul Güvenliği Algılarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü İstanbul.
• Gündoğdu, C., Karataş, Ö. veNacar, E. (2011). “Ders Dışı Etkinliklerin Uygulamalarında Okul Müdürlerinin Sorunları”, e-Journal of New World Sciences Academy, 6 (1), 65-72.
• Glesne, C. (2014). Nitel Araştırmaya Giriş. (A. Ersoy, ve P. Yalçınoğlu, Çev.) Ankara: Anı Yayıncılık.
• İnan, A. N. (1968). “Çocuk Hakları Beyannamesi İlkelerinin Türk Hukuk Sistemine Etkisi”, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 201-219.
• Karaman Kepenekci, Y. (2000). İnsan Hakları Eğitimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Merter, F., Şekerci, H. ve Bozkurt, E. (2013). “Aynı Sınıfta Öğrenim Gören Altmış Altı ve Yetmiş iki Aylık Öğrencilerin Yaşadığı Sorunların Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi”, XII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 23-25 Mayıs 2013. Aydın.
• Miles M. B., Huberman A. M. (1994). Qualitative Data Anaylsis, USA: Sage Publications.
• Özer, N., (2006). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Okul Güvenliğine İlişkin Algıları.Lisansüstü Bilim Uzmanlığı Tezi İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya
• Şahin, İ.T., Sak, R., Tuncer, N. (2013). “Okul Öncesi ve Birinci Sınıf Öğretmenlerinin İlköğretime Hazırlık Sürecine İlişkin Görüşlerinin Karşılaştırılması”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri13(3) , 1691-1713.
• Taşkın, Ö.Ö. (2006). Velayette Çocuğun Yüksek Yararı. Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Taşkın P. (2014). Ortaöğretim Okulları Öğrencilerine Yönelik Disiplin Düzenleme ve Uygulamalarının Çocukların Temel Hak ve Özgürlükleri Bağlamında Değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Turan, H. (2007). Çankaya İlçesinde Görev Yapan İlköğretim Okul Müdürlerinin Yönetim İşlevlerinde Karşılaştıkları Sorunlar ve Sorun Çözme Uygulamaları. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Verdugo. R. R.(1999). “Safe Schools: Theory, Data, and Practices”, Education and Urban Society, 31(3), 267-274.
• Yıldırım A., Şimşek H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.