Teachers' occupational health and safety (OHS) self-efficacy stands out as an important factor that can enable them to have a positive quality of work life in the work environment. The aim of this study is to systematically analyze the effect of teachers' OHS self-efficacy on the quality of work life (QWL) and to better understand this relationship. A cross-sectional study was conducted with 382 teachers in Konya province, using the Occupational Health and Safety Self-Efficacy Scale and the QWL Scale. Data were analyzed using linear regression, examining the relationship between OHS self-efficacy and QWL. Participants included 62.0% male, and 87.7% married teachers. Notably, 23.0% reported experiencing OHS issues. While no significant differences were found in work-life quality scores based on demographics, a significant decrease was observed among those facing health or safety issues. Correlation analysis revealed weak positive correlations between Occupational Health and Safety Self-Efficacy sub-factors and work-life quality. Linear regression identified Fall-Slip, General Knowledge, and Maintenance-Repair as positive predictors, and health or safety issues as a negative predictor, explaining 18.9% of work-life quality variance. This study underscores the interconnectedness of workplace safety and QWL, emphasizing the need for comprehensive OHS programs in educational institutions. Implementing these recommendations can create safer and more supportive working conditions, ultimately enhancing the QWL for teachers.
Öğretmenlerin iş sağlığı ve güvenliği (İSG) öz yeterlikleri, çalışma ortamında olumlu bir çalışma yaşamına sahip olmalarını sağlayabilecek önemli bir faktör olarak öne çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin İSG öz yeterliklerinin iş yaşam kalitesi üzerindeki etkisini sistematik olarak analiz etmek ve bu ilişkiyi daha iyi anlamaktır. Konya ilinde görev yapan 382 öğretmene İş Sağlığı ve Güvenliği Öz Yeterlik Ölçeği ve İş Yaşam Kalitesi Ölçeği uygulanarak kesitsel tipte bir çalışma yapılmıştır. Veriler doğrusal regresyon kullanılarak analiz edilmiş ve İş Sağlığı ve Güvenliği Öz Yeterliği ile İş Yaşam Kalitesi arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Katılımcıların %62.0'ı erkek, %87.7'si evli öğretmenlerden oluşmaktadır. Özellikle, %23.0'ü İSG sorunları yaşadığını belirtmiştir. Demografiye dayalı iş hayatı kalite puanlarında anlamlı bir fark bulunmazken, sağlık veya güvenlik sorunları yaşayanlar arasında anlamlı bir düşüş gözlenmiştir. Korelasyon analizi, İş Sağlığı ve Güvenliği Öz Yeterlik alt faktörleri ile çalışma yaşam kalitesi arasında pozitif yönde zayıf korelasyonlar olduğunu ortaya koymuştur. Doğrusal regresyon, Düşme-Kayma, Genel Kültür, Bakım-Onarım'ı pozitif yordayıcı, sağlık veya güvenlik konularını negatif yordayıcı olarak tanımlamış; iş yaşam kalitesi varyansının %18,9'unu açıklamıştır. Bu çalışma, eğitim kurumlarında kapsamlı İSG programlarına duyulan ihtiyacı vurgulayarak, işyeri güvenliği ve iş yaşam kalitesinin birbirine bağlılığının altını çizmektedir. Bu önerilerin uygulanması, daha güvenli ve daha destekleyici çalışma koşulları yaratabilir ve sonuçta öğretmenler için iş yaşam kalitesini geliştirebilir.
Çalışma helsinki deklerasyonuna uygun hazırlanmış olup, etik izin alımı ardından çalışmaya başlanmıştır
yoktur
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Teacher and Student Wellbeing |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | September 26, 2024 |
Publication Date | September 26, 2024 |
Submission Date | January 6, 2024 |
Acceptance Date | May 10, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Issue: 54 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License