Innovative Methods in Foreign Language Instruction in Turkey

Yıl 2013, Cilt: 2 Sayı: 4, 17 - 44, 14.08.2014

Altan Alperen Max Florian Hertsch

Öz

Innovation and organization in language education is not limited to the classical educational settings where learning takes place in great motivation with same students and teachers in the same classrooms using the same classroom materials. * Prof. Dr., Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi, Yabancı Diller Bölümü** Dr., Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Alman Dili ve Edebiyatı BölümüThe value and significance of innovative approaches in education have been recognized especially with the European Union’s support and promotion of language education and instruction projects. For Turkey’s ambition to become a member of the European Union, education is one of the major areas that has been given priority. The education standarts in Turkey can be improved with the help of innovation efforts in foreign language instruction. In his study called ‘The Organisation of Innovation in Language Education (2003)’, Frank Heyworth developed a formula for innovations [C=(abc)>x], which describes the changes and the costs that the innovation in education brings with. This article intends to demonstrate how Heyworth’s formula can be adapted to the language education system in Turkey. By using this formula, our study aims to describe, at least on a theoretical level, the changes that a more optimized language education can bring to and the advantages it can provide for Turkey. The study intends to serve as a guide for the education institutions by providing them the roadmap for better and effective education. Furthermore, the article tries to explain current approaches in language education and show their pros and cons. In the conclusion part, theoretical approaches to innovations are discussed

Anahtar Kelimeler

Foreign language education, Innovation, Turkey, EU, ELL, Heyworth

Türkiye’de Yabancı Dil Öğretiminde Yenilikçi Yaklaşımlar

Öz

Yabancı dil öğretiminde innovasyon (yenilik) ve organizasyon aynı zaman ve mekanda (sınıfta) öğretmen ve öğrencilerin aynı malzemelerle büyük bir motivasyon içinde ders işlemesinden ibaret değildir. Eğitimde yeni yaklaşımların önemi ve değeri, dil eğitimi ve öğretimi alanında geliştirilen yenilikçi projelerin Avrupa Birliği tarafından desteklenmesiyle anlaşılmaktadır. Avrupa Birliğine girmeye çalışan Türkiye’de eğitim, önceliği olan sektörlerin başında gelmektedir. Eğitim sektöründeki standartlar, yabancı dil eğitimindeki innovasyon çabalarıyla geliştirilebilir. Heyworth, eğitimdeki innovasyonların beraberinde getirdiği değişimleri ve onun maliyetlerini gösteren bir formül [C=(abc)>x] geliştirmiştir. Bu makalede, Heyworth’ün formülü Türkiye’deki eğitim sistemine nasıl uyarlanabilir sorusuna cevap aranmaktadır. Böylece daha optimal bir dil eğitiminin avantajları ve getirdiği değişiklikler (yenilikler) teorik düzeyde de olsa gösterilebilecektir. Eğitim kurumları da yukarıda sözü edilen formülden yola çıkarak daha verimli bir dil eğitiminin yol haritasını her zaman önlerinde bulacaklardır. Ayrıca bu çalışmada, mevcut dil eğitimi yaklaşımlarının avantaj ve dezavantajları gösterilecektir. Makalenin sonunda innovasyonlar konusundaki kuramsal yaklaşımlara yer verilecektir.

Anahtar Kelimeler

Yabancı Dil Eğitimi, innovasyon, Türkiye, AB, Avrupa Dil Etiketi, Heyworth

Kaynakça

• Aris, Ben.(2003). “Gazprom Bond High Note Dips on Reform”, Euromoney, London,, s. 1-3.
• Arı, Tayyar. (2001). Uluslararası İlişkiler Teorileri, 2. bs., Alfa, İstanbul.
• Astaf’eva, Yu. A.(2001). Vzaimodeystvie Gosudarstva i Biznesa v Sır’yevıh Otraslyah v Uslovyah Pere- hodhoy Ekonomiki Problemı i Reşeniye, MAKC Press.
• Bagdat, Gavdat. (2004). “Regional Report the Caspian Sea: Potentials and Prospects”, International Journal of Policy, Administration and Institutions, Vol. 17, No.1, s. 115–126.
• Bakhtiari, M. Samsam. (2003). “Russia’s Gas Production, Exports Future Hinges on Dramatic Chan- ges Needed at Gazprom”, Oil&Gas Journal, Tulsa, March 10, Vol.101, Iss. 10, s. 20–28.
• Balmaceda, Margarita Mercedes.(1999). “Gas, Oil and Linklages Between Domestic and
• Foreign Policies: The Case of Ukraine”, Europe- Asia Studies, Vol.50, Iss. 2, s. 257- 287.
• Barylski, Robert V. (2005). “Russia, the West and the Caspian Energy Hub”, The Middle East Journal, Washington, Vol.49, Iss. 2, s. 217–223.
• Caryl, Christan. (2001).“Putin’s Gas Patch Putsch, A Harbinger of Change or a New Breed of Oli- garchs?”, Newsweek, International Edition, s. 21.
• Cutler, Robert M.(2000).“Turkey and the Geopolitics of Turkmenistan’s Natural Gas”, The Review of International Affairs, Vol. 1, No. 2, s. 20–33.
• Ebel, Robert. (2003). “Untapped Potential”, Harvard International Review, Cambridge, , Vol. 25, Iss. 1, s. 26–32.
• Freedman, Robert O. (2001).“Russian Policy Toward the Middle East: the Yeltsin Legacy and the Pu- tin Challenge”, The Middle East Journal, Washington, Vol.55, Iss. 1, s. 58-91.
• Fee, Florence.(2002). “Fuelling the Future: The Prospects for Russian Oil and Gas”, Demokratizatsiya, Vol. 10, Iss. 4, s. 462–487.
• Hill, Fiona. (2004). Energy Empire: Oil, Gas and Russia’s Revival, London, The Foreign Policy Centre.
• Honore, Anouk. (2006). Future Natural Gas Demand in Europe The Importance of the Power Sector, Oxford, Oxford Institute for Energy Studies.
• Horsman, Stuart. (2003). “The Caspian Sea: The Management and Politisation of the Maritime Ecosy- stem in a Period of Transition”, Oil, Transition and Security in Central Asia, Sally N. Cummings (Ed.), London, New York, Routledge Curzon, s. 192–202.
• Jaffe, Amy Myers and Manning, Robert A. (2001).“Russia, Energy and the West”, Survival, Vol. 43, Iss. 2, s. 133–152.
• Jonson, Lena. (1998).Russia and Central Asia: A New Web of Relations, London, The Royal Institute of International Affairs.
• Kalyujny, V.İ. (2000). “Privetstvie”, Mejdunarodnaya Jizn, Rus Dış Politikası ve 21. Yüzyıla Petrol ve Doğalgaz Stratejisi Özel Sayısı, Moskova, s. 6– 11.
• Kulagina, V. (2003). Vladimir Putin: Razgovor s Rossiyey, Ctenogramma Pryamogo Tele- i Radioefira (Pryamaya Liniya c Prezidentom Rossii), Moskva, Olma-Press.
• Koçer, Gökhan.(2007). “Karadeniz’in Güvenliği: Uluslararası Yapılanmalar ve Türkiye”. Akademik Bakış, Cilt 1, Sayı 1, s. 214.
• Malone, Gifford D. (2002).The Russian People and Foreign Policy: Russian Elite and Mass Perspectives 1993-2000, Princeton, N.J.: Princton University Press.
• Milov, Vladimir. (2005). Russian Energy Sector and Its International Implication, Moscow, Institute of Energy Policy, Discussiaon Paper.
• Minenergo Rossii.(2003). Energetika Rossii Strategiya Razvitiya 2000–2020 gg. Nauçnoe Obocnovanie Energetiçeskoy Politiki, Moskova, GU İES Minenergo Rossii.
• Rubbi, Antonio.(2006). Yel’tsiniada: Pervoe Decyatlietie Postsovestkoy Rossii, Mejdunarodnie Otnoşe- niya, Moskova.
• Simonov, Konstantin.(2006). Energetiçeskaya Sverhderjava, Moskova, Algoritm.
• Sönmezoğlu, Faruk. (1995).Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi, 2. bs., İstanbul, Filiz Kitabe- vi.
• Stern, Jonathan P. (1995). The Russian Natural Gas “Bubble”: Consequences for European Gas Markets, London, The Royal Institute of International Affairs, Energy and Environmental Programme.
• Uşkov, A.A., Jiltsov, S.S., Zonn, İ.S. (2003). Geopolitika Kaspiiskovo Regiona, Moskva, Mejdunarodnıe Otnoşeniya.
• Yanar, Savaş. (2002). Türk-Rus İlişkilerinde Gizli Güç Kafkasya, İstanbul, IQ Kültür Sanat.
• Yazev, V.A. (2004). Gosudarstvo i Biznes: Osnovı Sotsal’no Rınoçnovo Partnerstva v TEK, Ekonomiçes- kaya Nauka Sovremennoy Rossii, Moskva.