TÜRKİYE’DE ÇALIŞMA HAYATINDA KADIN VE GENÇ İSTİHDAMI: 1993-2023 YILLARI ARASI TARİHSEL BİR ANALİZ

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 39, 507 - 524, 30.12.2024

Mehmet Baş , Mehmet Kahveci

Öz

Ülkelerin kalkınabilmelerinde istikrarlı bir çalışma hayatı önem arz etmektedir. Toplumun farklı kesimlerinin çalışma hayatına katılabildiği ve istihdamda yer alabildiği ülkeler diğerlerine göre kalkınma noktasında daha başarılı bir grafik çizmektedir. Bugün dünyada kadın ve gençlerin çalışma hayatına katılması demografik açıdan da toplumları dengeli bir yapıya kavuşturmaktadır. Türkiye’de kadın ve gençlerin istihdam edilmesi her geçen gün daha güçlü mekanizmalarla geliştirilmektedir. Bilhassa teşvik çalışmaları kadın ve genç istihdamında etkin rol oynamaktadır. Bu doğrultuda makalede öncelikle çalışma hayatında kadın ve gençlerin yeri ile kadın ve genç istihdama yönelik politikalar ele alınmaktadır. Daha sonra çalışmanın ana ekseni olan 1993’ten günümüze çalışma hayatında kadın ve genç istihdamı kronolojik olarak ortaya konulmaktadır. Makalede, yöntemsel olarak gerek teorik çalışmalardan gerekse istatistiki verilerden yararlanılmaktadır. Makalenin amacı, son otuz yıllık periyotta ülkemizde kadın ve genç istihdam sayılarında/oranlarında yaşanan değişimleri mukayeseli şekilde analiz etmektir. Makalede sonuç olarak son yıllarda izlenen politikalarla çalışma hayatında kadın ve genç istihdamında yükseliş trendi olduğu anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Çalışma Hayatı, İstihdam, Kadın, Genç

Kaynakça

• Baş, H. (2017). “Türkiye’de Genç Nüfus: Sorunlar ve Politikalar”. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 27. 255-288.
• Bulut, M. (2022). “Türkiye’de Uygulanan Sigorta Prim Teşviklerinin Niteliği Üzerine Bir Tartışma: Kamu Harcaması Mı? Prim Harcaması Mı?”. Maliye Çalışmaları Dergisi 67. 67- 87.
• Gümrükçüoğlu, Y. (2013). “Mevzuatımızda Çocuk ve Genç İşçilerin Çalışma Yaşamında Korunmasına İlişkin Düzenlemelere Genel Bir Bakış.” Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 15. 481-545.
• Kılıç, C. (2015). Çalışma Hayatı: Sorular, Sorunlar ve Öneriler. İstanbul: Doğan Kitap Yayıncılık.
• Kılınç, N. (2015). “Küresel Eğilimler Çerçevesinde Kadın İstihdamı”. Emek ve Toplum Dergisi. 4/9. 120-135.
• Koç, N. & Şahin, M. (2020). “Türkiye’de İstihdamın Artırılmasına Yönelik Teşvik Politikalarının İncelenmesi”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 19/75. 1294- 1313.
• Ören, K. & Yüksel, H. (2012). “Geçmişten Günümüze Çalışma Hayatı”. Emek ve Toplum Dergisi. 1/1. 34-59.
• Özer, M. A. (2006). “Kamu Yönetiminde Kimlik Bunalımı Üzerine Değerlendirmeler”. Sayıştay Dergisi 61. 1-23. Özhavzalı, M. (2021). Günümüzde Kadının Mesleki Eğitimdeki Durumu. Ankara: İKSAD Yayınevi.
• Özer, M. (2021). “Türkiye’de Mesleki Eğitim Güçlendirmek İçin Atılan Yeni Adımlar”. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 9/16. 1-20.
• Öztürkoğlu, Y. (2013). “Tüm Yönleriyle Esnek Çalışma Modelleri”. Beykoz Akademi Dergisi 1/1, 105-125.
• Soysal, A. (2010). “Türkiye’de Kadın Girişimciler: Engeller ve Fırsatlar Bağlamında Bir Değerlendirme”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 65/1. 86-104.
• Süral, N. (2014). “Türkiye’de Kadın İstihdamı: Fırsatlar, Engeller ve Hukuki Çerçeve”. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 15. 284-307.
• Şahin, I. F. (2020). “Genç İşsizliği ve Mücadele Yöntemleri”, Gençlik Araştırmaları Dergisi 8/10. 135-153.
• Taş, Y. & Akyol, Y. (2015). “Türkiye Çalışma Hayatında Hukuksal Olarak Kadınlara Sağlanan Avantajlar ve Yansımaları”. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi 4/9. 136-155.
• Topgül, S. (2012). “Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortasında Kadının Durumu”. Yönetim ve Ekonomi Dergisi 19/2. 304-314.
• Yamakoğlu, E. & Karaçöp, E. (2019). “Bazı Atipik Çalışma Modelleri Bakımından Kadınların Sosyal Güvenliği”. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi 25/2. 1464-1481.
• Yılmaz, S. (2018). “Türkiye’de Kadınların Çalışma Hayatındaki Yeri ve Sosyal Güvenlik Hukuku Düzenlemeleri”. Sosyal Çalışma Dergisi 2/2. 63-80.