Türkçe, dinî terim üretmede köklü bir geleneğe sahiptir. Manihaizm ve Budizm’e geçişle başlayan Uygurların dinî terimlerin Türkçeleştirilmesi anlayışı, Karahanlı dönemi İslami metinlerinde sürdürülse de Harezm ve Çağatay Türkçesi dönemlerinde her dinî terime Türkçe karşılığın üretilmesi hassasiyetinin azalmış ve özellikle dinî terimlerde Arapça ve Farsçanın hakimiyetine ait izler, günümüz Türk lehçelerine kadar taşınmıştır.
Özbek Türkçesindeki dinî terim çalışmaları incelendiğinde alandaki çalışmaların sınırlı olduğu görülür. Özellikle Türkçe dinî terim kullanımı bakımından Özbek Türkçesinin zenginliği yeterince işlenmediği görülmüş, çalışmada Özbek Türkçesindeki Türkçe dinî terim varlığı, temaları bağlamında ortaya konmuştur.
Alaaddin Mansur ve Muhammed Sadık tarafından Özbek Türkçesiyle yazılmış Kur’an tercümelerindeki Türkçe dinî terimler, nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi tekniğiyle taranmış ve tespit edilen 279 terim temaları bakımından sınıflandırılıp analiz edilmiştir. Ayrıca bu terimler, oluşumları bakımından da ele alınmış ve Türkçenin dinî terim üretimi bakımından zenginliğini ortaya koyacak veriler elde edilmiştir. Üstün ve köklü bir dil olan Türkçedeki dinî terimlerin, sadece Özbek Türkçesinde değil tüm çağdaş lehçelerde millî bir şuurla ele alınmasının gerekliliği üzerinde durulmuştur.
Turkish has a long-standing tradition of generating religious terminology. The Uighurs’ approach to translating religious terms into Turkish, which began with their adoption of Manichaeism and Buddhism, continued in the Islamic texts of the Karakhanid period. However, in the Khwarazmian and Chagatai periods, the concern to create a Turkish equivalent for every religious term declined, and traces of the dominance of Arabic and Persian in religious terminology have been carried over into modern Turkic dialects.
Uzbek Turkish, regarded as a continuation of Old Turkish, has been significantly influenced by Arabic and Persian in terms of religious terminology due to historical linguistic influences, geographical factors, and the religious sensitivities of its speakers. Despite this, research on religious terminology in Uzbek Turkish remains limited. The richness of Uzbek Turkish, particularly in the use of Turkish-origin religious terms, has not been adequately examined.
This study aims to address this gap by investigating the presence of Turkish religious terms in Uzbek Turkish within the framework of thematic classifications. Using the document analysis method, a qualitative research technique, Turkish religious terms found in the Quran translations by Alaaddin Mansur and Muhammed Sadık were identified and categorized based on their themes. Furthermore, these terms were analyzed in terms of their formation, providing insights into the capacity of Turkish for religious terminology development. The study emphasizes that religious terminology in Turkish, a historically rich and sophisticated language, should be approached with national consciousness not only in Uzbek Turkish but also across all contemporary Turkish dialects.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları (Diğer) |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 26 Ağustos 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Ağustos 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 29 Mart 2025 |
| Kabul Tarihi | 7 Ağustos 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 13 Sayı: 2 |
ISSN: 2147-7507
Avrasya Terim Dergisi