Kazdağları Bölgesine Ait Zeytin, Zeytin Yaprağı ve Zeytinyağlarının Element Tayini ve Metot Validasyonu

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 48 - 54, 22.06.2020

Serpil Kılıç

Öz

Zeytin ağacı (Olea europea), ağır ve zahmetli büyümesine rağmen oldukça uzun ömürlüdür. Zeytinyağı, insan beslenmesi ve biyolojik değeri bakımından diğer tüm yemeklik yağlardan üstündür. Kazdağları ise Dünya’nın en lezzetli zeytinyağlarının üretildiği yerlerden biridir. Bu Bölgeye ait zeytin, zeytin yaprağı ve zeytinyağlarında metal konsantrasyonunun belirlenmesi insan sağlığı açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada örneklerin çözünürleştirilmesinde mikrodalga sistemi, metal konsantrasyonlarının belirlenmesinde ICP-MS cihazı tercih edilmiştir. Metot validasyonu parametreleri LOD (tespit limiti), LOQ (tayin limiti), lineerlik, geri kazanım ve kesinlik olarak belirlenmiştir. Geri kazanım, bilinen miktarda NIST 1573 a Tomato Leaves ve LGC 7162 Strawbery Leaves sertifikalı referans maddeler kullanılarak gerçekleşmiştir. % geri kazanım değerleri 99 ve 101 arasında değişmektedir. Numunelerde vanadyum (V), selenyum (Se), kobalt (Co), baryum (Ba), kurşun (Pb), arsenik (As), bakır (Cu), krom (Cr), çinko (Zn), mangan (Mn), demir (Fe) ve nikel (Ni) farklı konsantrasyonlarda bulunmasına rağmen hiçbir örnekte kadmiyum (Cd) tespit edilmedi.

Anahtar Kelimeler

Element analizi, metot validasyonu, zeytin ve zeytinyağı

Kaynakça

• Altan, A, 1989. Yemeklik Yağ Teknolojisi Ders Notları. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Gıda Mühendisliği Bölümü, Adana.
• Anonymous, 2007. Türk Gıda Kodeksi, Zeytinyağı ve Pirina Yağı Tebliği (Tebliğ No: 2007/36). http://www.kkgm.gov.tr, Erişim Tarihi: 18.09.2014.
• Araujo, P, 2009. Key Aspects of Analytical Method Validation and Linearity Evaluation. Journal of Chromatography B. 877(23): 2224-2234.
• Benincasa, C, Lewis, J, Perri, E, Sindona, G, Tagarelli, A, 2007. Determination of Trace Element in Italian Virgin Olive Oils and Their Characterization According to Geographical Origin by Statistical Analysis. Analytica Chimica Acta. 585: 366–370.
• Cheajesadagul, P, Arnaudguilhem, C, Shiowatana, J, Siripinyanond, A, Szpunar, J, 2013. Discrimination of Geographical Origin of Rice Based on Multi-element Fingerprinting by High Resolution Inductively Coupled Plasma Mass Spectrometry. Food Chemistry. 141(4): 3504-3509.
• Çevik Yılmaz, C, 2015. Zeytin ve Zeytin Ürünlerinin Bazı Makro ve Mikro İnorganik Bileşenlerin Analizi (Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Kimya Anabilim Dalı, Aydın.
• Husted, S, Persson, DP, Laursen, KH, Hansen, TH, Pedas, P, Schiller, M, Hegelund, JN, Schjoerring, JK, 2011. Review: The Role of Atomic Spectrometry in Plant Science. Journal of Analytical Atomic Spectrometry. 26(1): 52-79.
• Kilic, S, 2018. Aromatik Bitki ve Yağlarının Mineral Element Miktarlarının Karşılaştırılması. Gıda. 43 (4): 617-623.
• Mantzavinos, D, Kalogerakis, N, 2005. Treatment of Olive Mill Effluents Part I. Organic Matter Degradation by Chemical and Biological Processes-an Overview. Environment International. 31: 289–295.
• Oktav, E, Çatalkaya, EÇ, Şengül, F, 2003. Zeytinyağı Endüstrisi Atık Sularının Kimyasal Yöntemlerle Arıtımı. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi. 5 (3): 11-21.
• Pilgrim, TS, Watling, RJ, Grice, K, 2010. Application of Trace Element and Stable Isotope Signatures to Determine The Provenance of Tea (Camellia sinensis) Samples. Food Chemistry. 118(4): 921-926.
• Rodushkin, I, Baxter, DC, Engström, E, Hoogewerff, J, Horn, P, Papesch, W, Watling, J, Latkoczy, C, Van der Peijl, G, Berends-Montero, S, Ehleringer, J, Zdanowicz, V, 2011. Elemental and Isotopic Characterization of Cane and Beet Sugars. Journal of Food Composition and Analysis. 24(1): 70-78.
• Taverniers, I, De Loose, M, Van Bockstaele, E, 2004. Trends in Quality in The Analytical Laboratory. II. Analytical Method Validation and Quality Assurance. TrAC Trends in Analytical Chemistry. 23(8): 535-552.