BibTex RIS Kaynak Göster

Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı

Yıl 2006, Cilt: 1 Sayı: 1 - Cilt 1, Sayı 1, 2006, 8 - 26, 19.05.2016

Öz

Bu çalışmanın amacı, ilköğretim okulu öğrencilerinin Avrupa Birliği (AB) imajını belirlemektir. Bu amaçla, Türkiye’nin az gelişmiş ve gelişmiş bölgelerindeki 15 il merkezinde bulunan mevcut devlet ve özel ilköğretim okullarının, sekizinci sınıflarında öğrenim gören, toplam 894 öğrenciye anket uygulanmıştır. Toplanan veriler, yüzde, frekans ve kay-kare tekniği ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, ilköğretim öğrencileri, Türkiye’nin AB’ye girmesini büyük oranda desteklemekte; ancak, bunun gerçekleşme olasılığını düşük görmektedirler. Bu öğrencilerin büyük bölümü, AB’yi daha yakından tanımak istemekte ve AB ile ilgili okulda ders olmasını arzu etmektedir. İlköğretim öğrencileri, Avrupalılarla birlikte yaşamaya açık olup, bu ülkelerde eğitim alma fikrine sıcak bakmaktadırlar. Öğretim programı ve ders kitaplarında AB’ye yeterince yer verilmediği için, ilköğretim öğrencileri, AB ile ilgili bilgileri, çoğunlukla televizyondan öğrenmektedir. AB denilince, öğrencilerin aklına gelen ilk şeyler, sırayla zenginlik-refah, daha iyi eğitim olanakları ve demokrasi-insan haklarıdır. Araştırma bulgularına göre öğrenciler, AB’nin temel değerlerini büyük oranda desteklemektedir. İlköğretim öğrencileri tarafından en çok tanınan AB üyesi ülkeler, sırayla Almanya, Fransa ve İngiltere’dir. Araştırmaya katılan öğrenciler, Türkiye’nin AB’ye giremediği takdirde, Türk-İslam ülkeleriyle birlikte olması gerektiği yönünde görüş bildirmişlerdir

Kaynakça

  • Adıgüzel, A. (2005). Avrupa Birliği uyum sürecinde öğretmen niteliklerinde yeni bir boyut: bilgi okur yazarlığı. Milli Eğitim Dergisi, 33, 166.
  • Alkan, N. (2003). Avrupa Birliği ve Eğitim Toplantısı 03 Mart 2003. Ankara Üniversitesi.
  • ANAR, (2003). Ankara Sosyal Araştırmalar Merkezi.
  • Arslan, M. M., ve Diğerleri (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler. İstanbul: Kaya Matbaacılık.
  • Aslan, A. C. & Gökkaya, K. A. (2004). Avrupa Birliği’nin eğitim politikalarının sosyal bilgiler dersinin genel amaçlarına etkisi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, (3), 227-244.
  • Bilhan, S. (1991). Eğitim Felsefesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Yayını No:164.
  • Büyükuslu, A. R. (1997). Avrupa Birliği Perspektifi. İstanbul: Der yayınları
  • Eralp, A. (2003). Soğuk savaş’tan günümüze Türkiye-AB ilişkileri. Günce Dergisi, 25, 5-7.
  • Erdoğan, İ. (2003). AB yolunda eğitimi de yeniden ele almak gerekir. www. gucluturkiye. org/erdogan.htm. (Erişimi: 06.03.2003).
  • Ereş, F. (2005). Eğitimin sosyal faydaları Türkiye-Avrupa karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 33, 166.
  • Götz, M. (2002). Almanya’da İlköğretim Reformunun Dayandığı Alan Olarak Reform Pedagojisi. (Çeviren: Soysal, Y. ve İnce, S.). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
  • Güllü, İ. (2004). Türkiye’nin jeopolitik önemi açısından Almanya’daki Türk nüfusuna sosyolojik bir yaklaşım, Uludağ Üniversitesi I. Genç Bilim Adamları Sempozyumu, Bursa.
  • Kısakürek, M. A.(2003). Avrupa Birliği ve Eğitim Toplantısı 03 Mart 2003. Ankara Üniversitesi.
  • Nartgün, S.S. ve Diğerleri (2004). Avrupa Birliğine uyum sürecinde bazı Avrupa Birliği ülkeleri ile Türkiye’nin eğitim harcamalarının karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, (7), 53-67.
  • Öniş, Z. (2003). Helsinki ve Kopenhag sonrası Türkiye-AB ilişkileri. Günce Dergisi, 25, 8-10.
  • Serbest, F. (2003). Avrupa Birliği müktesebatının Türkiye’nin eğitim politikasına yansımaları. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12, 29-32.
  • Sözen, E. (2000). Avrupa’da İkinci ve Üçüncü Kuşak Türk Gençliği Kimlik ve Uyum Sorunları. Ankara: Konrad Adenauer Vakfı Yayını.
  • Şahin, C., ve Diğerleri (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler Ders Kitabı. İstanbul: Ders Kitapları Anonim Şirketi.
  • Şahin, S. (2004). Küreselleşme, Avrupa Birliği ve eğitim. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 16: 38-44.
  • Şener, A. (2005).Comenius ulusal konferansı. Eğitimde Diyalog Dergisi, Socrates Bülteni, 6, 4- 5.
  • TISAMAT. (1996). AB çevreyi nasıl koruyor. Ankara: Avrupa Komisyonu Türkiye Temsilciliği Yayını.
  • Vural, M. (2002). İlköğretim Okulu Programı. Erzurum: Yakutiye Yayıncılık.
  • http://www.hurriyetim.com (Erişim: 20.10. 2003).
  • http:// europa.eu.int/comm/education/progr.htm (Erişim :07.10. 2003).
  • http://www.ankara.edu.tr/text/yazi.php?yad=1336 (Erişim: 03.10.2003).
Yıl 2006, Cilt: 1 Sayı: 1 - Cilt 1, Sayı 1, 2006, 8 - 26, 19.05.2016

Öz

Kaynakça

  • Adıgüzel, A. (2005). Avrupa Birliği uyum sürecinde öğretmen niteliklerinde yeni bir boyut: bilgi okur yazarlığı. Milli Eğitim Dergisi, 33, 166.
  • Alkan, N. (2003). Avrupa Birliği ve Eğitim Toplantısı 03 Mart 2003. Ankara Üniversitesi.
  • ANAR, (2003). Ankara Sosyal Araştırmalar Merkezi.
  • Arslan, M. M., ve Diğerleri (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler. İstanbul: Kaya Matbaacılık.
  • Aslan, A. C. & Gökkaya, K. A. (2004). Avrupa Birliği’nin eğitim politikalarının sosyal bilgiler dersinin genel amaçlarına etkisi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, (3), 227-244.
  • Bilhan, S. (1991). Eğitim Felsefesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Yayını No:164.
  • Büyükuslu, A. R. (1997). Avrupa Birliği Perspektifi. İstanbul: Der yayınları
  • Eralp, A. (2003). Soğuk savaş’tan günümüze Türkiye-AB ilişkileri. Günce Dergisi, 25, 5-7.
  • Erdoğan, İ. (2003). AB yolunda eğitimi de yeniden ele almak gerekir. www. gucluturkiye. org/erdogan.htm. (Erişimi: 06.03.2003).
  • Ereş, F. (2005). Eğitimin sosyal faydaları Türkiye-Avrupa karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 33, 166.
  • Götz, M. (2002). Almanya’da İlköğretim Reformunun Dayandığı Alan Olarak Reform Pedagojisi. (Çeviren: Soysal, Y. ve İnce, S.). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
  • Güllü, İ. (2004). Türkiye’nin jeopolitik önemi açısından Almanya’daki Türk nüfusuna sosyolojik bir yaklaşım, Uludağ Üniversitesi I. Genç Bilim Adamları Sempozyumu, Bursa.
  • Kısakürek, M. A.(2003). Avrupa Birliği ve Eğitim Toplantısı 03 Mart 2003. Ankara Üniversitesi.
  • Nartgün, S.S. ve Diğerleri (2004). Avrupa Birliğine uyum sürecinde bazı Avrupa Birliği ülkeleri ile Türkiye’nin eğitim harcamalarının karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, (7), 53-67.
  • Öniş, Z. (2003). Helsinki ve Kopenhag sonrası Türkiye-AB ilişkileri. Günce Dergisi, 25, 8-10.
  • Serbest, F. (2003). Avrupa Birliği müktesebatının Türkiye’nin eğitim politikasına yansımaları. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12, 29-32.
  • Sözen, E. (2000). Avrupa’da İkinci ve Üçüncü Kuşak Türk Gençliği Kimlik ve Uyum Sorunları. Ankara: Konrad Adenauer Vakfı Yayını.
  • Şahin, C., ve Diğerleri (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler Ders Kitabı. İstanbul: Ders Kitapları Anonim Şirketi.
  • Şahin, S. (2004). Küreselleşme, Avrupa Birliği ve eğitim. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 16: 38-44.
  • Şener, A. (2005).Comenius ulusal konferansı. Eğitimde Diyalog Dergisi, Socrates Bülteni, 6, 4- 5.
  • TISAMAT. (1996). AB çevreyi nasıl koruyor. Ankara: Avrupa Komisyonu Türkiye Temsilciliği Yayını.
  • Vural, M. (2002). İlköğretim Okulu Programı. Erzurum: Yakutiye Yayıncılık.
  • http://www.hurriyetim.com (Erişim: 20.10. 2003).
  • http:// europa.eu.int/comm/education/progr.htm (Erişim :07.10. 2003).
  • http://www.ankara.edu.tr/text/yazi.php?yad=1336 (Erişim: 03.10.2003).
Yıl 2006, Cilt: 1 Sayı: 1 - Cilt 1, Sayı 1, 2006, 8 - 26, 19.05.2016

Öz

Kaynakça

  • Adıgüzel, A. (2005). Avrupa Birliği uyum sürecinde öğretmen niteliklerinde yeni bir boyut: bilgi okur yazarlığı. Milli Eğitim Dergisi, 33, 166.
  • Alkan, N. (2003). Avrupa Birliği ve Eğitim Toplantısı 03 Mart 2003. Ankara Üniversitesi.
  • ANAR, (2003). Ankara Sosyal Araştırmalar Merkezi.
  • Arslan, M. M., ve Diğerleri (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler. İstanbul: Kaya Matbaacılık.
  • Aslan, A. C. & Gökkaya, K. A. (2004). Avrupa Birliği’nin eğitim politikalarının sosyal bilgiler dersinin genel amaçlarına etkisi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, (3), 227-244.
  • Bilhan, S. (1991). Eğitim Felsefesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Yayını No:164.
  • Büyükuslu, A. R. (1997). Avrupa Birliği Perspektifi. İstanbul: Der yayınları
  • Eralp, A. (2003). Soğuk savaş’tan günümüze Türkiye-AB ilişkileri. Günce Dergisi, 25, 5-7.
  • Erdoğan, İ. (2003). AB yolunda eğitimi de yeniden ele almak gerekir. www. gucluturkiye. org/erdogan.htm. (Erişimi: 06.03.2003).
  • Ereş, F. (2005). Eğitimin sosyal faydaları Türkiye-Avrupa karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 33, 166.
  • Götz, M. (2002). Almanya’da İlköğretim Reformunun Dayandığı Alan Olarak Reform Pedagojisi. (Çeviren: Soysal, Y. ve İnce, S.). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
  • Güllü, İ. (2004). Türkiye’nin jeopolitik önemi açısından Almanya’daki Türk nüfusuna sosyolojik bir yaklaşım, Uludağ Üniversitesi I. Genç Bilim Adamları Sempozyumu, Bursa.
  • Kısakürek, M. A.(2003). Avrupa Birliği ve Eğitim Toplantısı 03 Mart 2003. Ankara Üniversitesi.
  • Nartgün, S.S. ve Diğerleri (2004). Avrupa Birliğine uyum sürecinde bazı Avrupa Birliği ülkeleri ile Türkiye’nin eğitim harcamalarının karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, (7), 53-67.
  • Öniş, Z. (2003). Helsinki ve Kopenhag sonrası Türkiye-AB ilişkileri. Günce Dergisi, 25, 8-10.
  • Serbest, F. (2003). Avrupa Birliği müktesebatının Türkiye’nin eğitim politikasına yansımaları. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12, 29-32.
  • Sözen, E. (2000). Avrupa’da İkinci ve Üçüncü Kuşak Türk Gençliği Kimlik ve Uyum Sorunları. Ankara: Konrad Adenauer Vakfı Yayını.
  • Şahin, C., ve Diğerleri (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler Ders Kitabı. İstanbul: Ders Kitapları Anonim Şirketi.
  • Şahin, S. (2004). Küreselleşme, Avrupa Birliği ve eğitim. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 16: 38-44.
  • Şener, A. (2005).Comenius ulusal konferansı. Eğitimde Diyalog Dergisi, Socrates Bülteni, 6, 4- 5.
  • TISAMAT. (1996). AB çevreyi nasıl koruyor. Ankara: Avrupa Komisyonu Türkiye Temsilciliği Yayını.
  • Vural, M. (2002). İlköğretim Okulu Programı. Erzurum: Yakutiye Yayıncılık.
  • http://www.hurriyetim.com (Erişim: 20.10. 2003).
  • http:// europa.eu.int/comm/education/progr.htm (Erişim :07.10. 2003).
  • http://www.ankara.edu.tr/text/yazi.php?yad=1336 (Erişim: 03.10.2003).
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA22HY36KZ
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Burhan Akpınar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 19 Mayıs 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2006 Cilt: 1 Sayı: 1 - Cilt 1, Sayı 1, 2006

Kaynak Göster

APA Akpınar, B. (2016). Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı. Educational Policy Analysis And Strategic Research, 1(1), 8-26.
AMA Akpınar B. Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı. Educational Policy Analysis And Strategic Research. Mayıs 2016;1(1):8-26.
Chicago Akpınar, Burhan. “Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı”. Educational Policy Analysis And Strategic Research 1, sy. 1 (Mayıs 2016): 8-26.
EndNote Akpınar B (01 Mayıs 2016) Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı. Educational Policy Analysis And Strategic Research 1 1 8–26.
IEEE B. Akpınar, “Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı”, Educational Policy Analysis And Strategic Research, c. 1, sy. 1, ss. 8–26, 2016.
ISNAD Akpınar, Burhan. “Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı”. Educational Policy Analysis And Strategic Research 1/1 (Mayıs 2016), 8-26.
JAMA Akpınar B. Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı. Educational Policy Analysis And Strategic Research. 2016;1:8–26.
MLA Akpınar, Burhan. “Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı”. Educational Policy Analysis And Strategic Research, c. 1, sy. 1, 2016, ss. 8-26.
Vancouver Akpınar B. Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türk İlköğretim Öğrencilerinin Avrupa Birliği İmajı. Educational Policy Analysis And Strategic Research. 2016;1(1):8-26.