DETERMINATION OF FACTORS AFFECTING MARITAL ADJUSTMENT IN WOMEN

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 82 - 90, 01.09.2020

Özlem Şahin Altun Ümran Polat Serap Ejder Apay Zeynep Olcun

Öz

Aim: The research was carried out to determine the factors affecting women's marital adjustment.
Method: This study was carried out as a descriptive and cross-sectional study. The research was carried out between 15 October - 26 December 2013 at Yenişehir Family Health Center in Pendik, Istanbul. The universe of the study was composed of women registered at the relevant Family Health Center. The sample of the study consists of 466 women who can communicate verbally. In the study, the sample size was not calculated and it was aimed to reach all women who volunteered to participate in the study in the relevant date range. In the collection of the data, an introductory information form prepared by the researcher and the Marriage Adjustment Scale were used. The data obtained were analyzed in computer environment with SPSS 11 package program. In the evaluation of the data; descriptive statistics, Student t test, One Way ANOVA test, Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis test were applied.
Results: It was found that there was a statistically significant difference between the marital adjustment scale and the women having problems in marriage, having children, the way women work, and the spouses' age status. (P <0.05).
Conclusion: As a result of this study, almost all of the participants were found to have low compliance. It was determined that factors such as women having problems in marriage, having a child, working at night and working style, age status of spouses affect marriage adjustment. Therefore, in addition to the existing services, it is recommended that professionals who provide health services to the settlement in question integrate health education on problem solving, effective coping with stress, anger control and effective communication skills in the region.

Anahtar Kelimeler

Women, Marital adjudtment, Nursing, Midwifery

KADINLARDA EVLİLİK UYUMUNU ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN BELİRLENMESİ

Öz

Amaç: Araştırma kadınların evlilik uyumunu etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Bu çalışma, tanımlayıcı ve kesitsel tipte bir araştırma olarak yürütülmüştür. Araştırma, İstanbul Pendik’te bulunan Yenişehir Aile Sağlığı Merkezi’nde 15 Ekim - 26 Aralık 2013 tarihleri arasında uygulanmıştır. Çalışmanın evrenini, ilgili Aile Sağlığı Merkezine kayıtlı kadınlar oluşturmuştur. Çalışmanın örneklemi ise sözel iletişim kurulabilen 466 kadın oluşturmaktadır. Araştırmada örneklem büyüklüğü hesabı yapılmamış olup ilgili tarih aralığında çalışmaya katılmaya gönüllü olan tüm kadınlara ulaşılması hedeflenmiştir. Verilerin toplanmasında, araştırmacı tarafından hazırlanan tanıtıcı bilgi formu ve Evlilikte Uyum Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS 11 paket programıyla analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde,; tanımlayıcı istatistikler, Student t testi, One Way ANOVA testi, Mann-Whitney U testi ve Kruskal-Wallis testi uygulanmıştır.
Bulgular: Evlilik uyum ölçeği ile kadınların evlilikte problem yaşama durumu, çocuk sahibi olma durumu, kadınların çalışma şekli, eşlerin yaş durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptanmıştır. (p<0.05).
Sonuç: Bu çalışma sonucunda katılımcıların tamamına yakınının evliliğe uyumunun düşük olduğu bulundu. Kadınların evlilikte problem yaşaması, çocuğunun bulunması, gece çalışması ve çalışma şekli, eşlerin yaş durumu gibi faktörlerin evlilik uyumunu etkilediği belirlendi. Bu nedenle, söz konusu yerleşim birimine sağlık hizmeti sunan profesyonellerin, mevcut hizmetlere ek olarak bölgedeki kadın nüfusa problem çözme, stresle etkili baş etme, öfke kontrolü, etkili iletişim becerilerine ilişkin sağlık eğitimlerini de entegre etmeleri önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kadın, Evlilik uyumu, Hemşirelik, ebelik

Kaynakça

• Booth A, White L. Thinking About Divorce. Journal of Marriage and the Family 1980;42(3)1:605-16.
• Brinkerhoff DB, White LK. Marital Satisfaction in an Economically Marginal Population. Journal of Marriage and the Family 1978;40(2):259-67.
• Bumpass LL, James A. Differentials in Marital Instability. American Sociological Review 1970;37(6):754-66.
• Erbek ve ark. Evlilik Uyumu. Düşünen Adam 2005;18(1):39-47.
• Feldman H. Development of the Husband-Wife Relationship: A Research Report. Department of Child Development and Family Relationships, 1 st ed. Cornell University; 1964. p.1-250.
• Fışıloğlu H. Lisansüstü Öğrencilerinin Evlilik Uyumu. Psikoloji Dergisi 1992;7(28):16-23.
• Freeston MH, Plechaty M. Reconsideration of the Locke-Wallace Marital Adjustment Test: Is it Still Relevant for the 1990s?. Psychological Reports 1997;81(2):419-34.
• Gümüşdaş M, Ejder Apay S. Gebelikte Evlilik Uyumu ve Sosyal Destek Arasındaki İlişki. HSP 2016;3(1):1-8.
• Güngör HC, Özbay Y. Evlilikte Yetkinlik Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi 2016;3(29):79-93. Hamamcı Z. Dysfunctional Relationship Beliefs in Marital Satisfaction and Adjustment. Social Behavior And Personality: An International Journal 2005;33(4), 313-28.
• Hunt RA. The Effect of Item Weighting on The Locke-Wallace Marital Adjustment Scale. Journal of Marriage and the Family 1978;40(2):249-56.
• Jorgensen SR. Socioeconomic Rewards and Perceived Marital Quality: A Re-examination. Journal of Marriage and the Family 1979;41(4):825-35.
• Jouriles et al. Marital Adjustment and Child Conduct Problems: A Comparison of the Correlation Across Subsamples. Journal of Consulting and Clinical Psychology 1991;59(2):354-7
• Kendrick HM, Drentea P. Marital Adjustment. Encyclopedia of Family Studies 2016;1:1-2.
• Locke HJ, Wallace KM. Short Marital-Adjustment and Prediction Tests: Their Reliability and Validity. Marriage and Family Living 1959;21(3):251-5.
• Malkoç G, Güren AS. Evli ve Çocuk Sahibi Çiftlerin Evlilik Uyumu, Evlilik Çatışması, Yakın İlişki Düzeyi ve Yalnızlık Düzeylerinin Çocuk Yetiştirme Tutumları İle İlişkisi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2017;17(33), 225-39.
• Özbey S. Ebeveynlerin Evlilik Uyumu ve Algıladıkları Sosyal Destek ile Altı Yaş Çocuklarının Problem Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi 2012;20(1):43-62.
• Özgüven İE. Evlilik ve Aile Terapisi. 1. Baskı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, 2014.
• Shigeto et al. Roles of Family Cohesiveness, Marital Adjustment, and Child Temperament in Predicting Child Behavior With Mothers and Fathers. Journal of Social and Personal Relationships 2014;31(2):200-20.
• Skowron EA. The Role of Differentiation of Self in Marital Adjustment. Journal of counseling Psychology 2000:47(2):229-35.
• Spanier GB, Lewis RA. Marital Quality: A Review of the Seventies. Journal of Marriage and the Family (1980;42(4):825-39.
• Şendil G, Korkut Y. Evli Çiftlerdeki Çift Uyumu ve Evlilik Çatışmasının Demografik Özellikler Açısından İncelenmesi. Psikoloji Çalışmaları 2008;28(1):15-34.
• Tarhan N. Mutlu Evlilik Psikolojisi. 29. Baskı. İstanbul:Timaş Yayınları, 2019. p.1-160.
• Tutarel Kışlak Ş, Çabukça F. Empati ve Demografik Değişkenlerin Evlilik Uyumu İle İlişkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi 2002;5(5):1-7.
• Tutarel Kışlak Ş. Evlilik Uyumu İle Nedensellik ve Sorumluluk Yüklemeleri Arasındaki İlişkiler. Türk Psikoloji Dergisi 1997;12(40):55-64.
• Van Laningham et al. Marital Happiness, Marital Duration, and the U-shaped Curve: Evidence from A Five-Wave Panel Study. Social forces 2001;79(4):1313-41.
• Yalçın H. Evlilik Uyumu ile Sosyo-Demografik Özellikler Arasındaki İlişki. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 2014;3(1):250-61.