RETROSPECTIVELY EVALUATION THE CASES OF POISONING ADMITTED TO THE EMERGENCY DEPARTMENT

Yıl 2020, , 265 - 272, 30.07.2020

Göksun Demirel , Ayşenur Karapıçak Zeynep Karapıçak

https://doi.org/10.18036/estubtdc.554666

Cited By: 1

Öz

The
aim of this study is to retrospectively evaluate children and adult
intoxication cases admitted to the emergency department; in order to revise the
requirements for the prevention of occupational exposure, to develop the
principles of treatment in the light of new developments for poisoning cases
and to contribute to future applications. The data of the patients who applied
to Istanbul Training and Research Hospital Emergency Medicine Clinic with the
result of poisoning with occupational exposure between 2010-2018 were evaluated
clinically and retrospectively then the study analyzed by SPSS ver15.0 program.
The study was conducted with a total of 654 patients in our analysis. 337 of
the cases were female and 317 were male. The mean age was 36.72 in males and
36.16 in females. Accidental poisoning was more frequent with 85.2% than
suicides (9.5%). When poisoning agents were evaluated according to age groups,
the most common cause of poisoning  was
observed as accidental poisoning at the age of 50 years with 24.2%. The 20-29
age group had the highest suicide rate. The study shows that poisonings most
commonly observed months in November (9.8%) in December (10.9%), January
(13.5%) and February (15.7%).  Our study
reflects the demographic characteristics of the poisonings in Istanbul and it
is thought that it will contribute to the precautions against childhood
poisoning and the poisoning of adults in our country. Epidemiological studies
are needed to prevent the cases of poisoning in order to  develop treatment protocols, to better
understand the research objectives and to extend access to current information
about intoxications.

Anahtar Kelimeler

Poisoning, Emergency Service, Childhood Poisoning

ACİL SERVİSE BAŞVURAN ZEHİRLENME OLGULARININ RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Acil servisine başvuran çocuk ve yetişkin zehirlenme
olgularının retrospektif olarak değerlendirilmesi ile zehirlenmelerin önlenmesi
adına yapılması gerekenlerin tekrar gözden geçirilmesi, zehirlenme olgularına
yaklaşımda yeni gelişmelerin ışığında tedavi ilkelerinin geliştirilmesi ve
gelecek uygulamalara katkıda bulunabilmek hedeflenmiştir.İstanbul Eğitim Araştırma
Hastanesi Acil Tıp Kliniğine 2010-2018 yılları arasında zehirlenme sonucu ile
başvuran çocuk ve yetişkin olguların verileri klinik ve retrospektif olarak
incelenmiştir. Çalışma verileri SPSS ver15.0 programıyla değerlendirilmiştir.Çalışmamızda toplam 654 hasta
ile analiz gerçekleştirildi. Olguların 337’si kadın, 317’si erkek olarak
belirlenmiştir. Yaş ortalaması kadınlarda 36.16 erkeklerde ise 36,72 olarak
bulunmuştur. Kaza ile zehirlenmeler % 85,2’lik oranıyla intihar amaçlı
zehirlenmelere (% 9,5) göre daha sık görülmüştür. Yaş gruplarına göre
zehirlenme etkenleri değerlendirildiğinde %24.2 oranıyla en sık zehirlenme
nedeni olarak kaza ile zehirlenme belirlenirken, 50 yaş üstünde kaza ile
zehirlenme oranının en yüksek olarak gözlemlendiği yaş grubu olarak belirlendi.
İntihar amaçlı zehirlenme oranın en yüksek olarak görüldüğü yaş aralığının
20-29 olduğu belirlendi. Zehirlenme vakalarının en sık gözlemlendiği ayların
Kasım (9,8%), Aralık (10,9%), Ocak (13,5%) ve Şubat (15,7%) olduğu
gösterilmiştir.  Çalışmamız İstanbul ilindeki zehirlenmelerin demografik özelliklerini
yansıtmaktadır ve ülkemizde gerek çocukluk çağı zehirlenmelerine gerek
yetişkinlerin zehirlenmelerine karşı alınacak önlemlere katkı sağlayacağı
düşünülmektedir. Zehirlenme olgularının önüne geçilebilmesi, tedavi
protokollerinin geliştirilmesi, araştırma hedeflerinin daha iyi anlaşılabilmesi
ve zehirlenmeler hakkında güncel bilgilere erişimin yaygınlaştırılabilmesi için
epidemiyolojik çalışmalara oldukça ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler

Zehirlenmeler, Acil Servis, Çocuk zehirlenmeleri

Kaynakça

• [1] Gambassi F, Botti P, Ieri A, Pracucci C, Bertieri L, Mannaioni G. Toxicologic related deaths: A case series from 1970 to 2014. Clin Toxicol. 2015;53(4):263.
• [2] Demirel İ. Elazığ Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yoğun Bakımında İzlenen Zehirlenme Olgularının Geriye Dönük Analizi 2010. Fırat Tıp Dergisi Cilt 15, Sayı 4, 184-187.
• [3] Yavuz S, Aydın S. Zehirlenme olgularının profili. Toksikoloji Dergisi 2003; 1 (1): 47 52.
• [4] Akın D, Tüzün Y, Çil T. Türkiye’nin Güneydoğusundaki Akut Zehirlenme Olgularının Profili. Dicle Tıp Dergisi, 2007 Cilt: 34, Sayı: 3, 195-198.
• [5] Wax P.M. “History,” In: L. R. Goldfrank and N. E. Flomenbaum, Eds, Toxicologic Emergency, 6th Edition, McGraw-Hill, New York, 2006, pp. 1-14.
• [6] Çetin N. G., Beydilli H, Tomruk Ö. Acil servise başvuran intoksikasyon olgularının geriye dönük analizi., Isparta Süleyman Demiral Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2004; 11(4):7-9.
• [7] Ahmadi A, Pakravan N, Ghazizadeh Z. Pattern of acute food, drug, and chemical poisoning in Sari City, Northern Iran Hum Exp Toxicol. 2010 Sep; 29 (9) :731-8. doi: 10.1177/0960327110361501.
• [8] Shadnia S, Esmaily H, Sasanian G, Pajoumand A, Hassanian-Moghaddam H, Abdollahi M. Pattern of acute poisoning in Tehran-Iran in 2003. Hum Exp Toxicol. 2007 Sep;26(9):753-6.
• [9] Konradsen F, van der Hoek W, Cole DC, Hutchinson G, Daisley H, Singh S, Eddleston M. Reducing acute poisoning in developing countries--options for restricting the availability of pesticides. Toxicology. 2003 Nov 5;192(2-3):249-61.
• [10] Khodabandeh F, Emamhadi M, Mostafazadeh B. Epidemiological Assessment of acute poisoning Death–One year Survey. International Journal of Medical Toxicology and Forensic Medicine. 2013;2:103–9
• [11] Eddleston M. Patterns and problems of deliberate self-poisoning in the developing world QJM. 2000 Nov; 93(11):715-31.
• [12] Yorulmaz A, Akbulut H, Yahya İ, Aktaş R, Emiroğlu H.H, Peru H. Çocuk Acil Servisine Zehirlenme Nedeni ile Başvuran Olguların Geriye Dönük Olarak Değerlendirilmesi,. J Pediatr Emerg Intensive Care Med 2017;4:96-103.
• [13] Massoumi G, Saberi K, Eizadi-Mood N, Shamsi M, Alavi M, Morteza A. Methanol poisoning in Iran, from 2000 to 2009. Drug Chem Toxicol. 2012;35:330-3. doi: 10.3109/01480545.2011.619193.
• [14] Morteza Bagi HR, Tagizadieh M, Moharamzadeh P, Pouraghaei M, Kahvareh Barhagi A, Shahsavari Nia K. Epidemiology of Alcohol Poisoning and Its Outcome in the North-West of Iran. Emerg (Tehran). 2015;3:27-32.
• [15] Taghaddosinejad F, Sheikhazadi A, Yaghmaei A, Mehrpour O, Schwake L.Epidemiology and Treatment of Severe Poisoning in the Intensive Care Unit: Lessons from a One-Year Prospective Observational Study. J Clinic Toxicol 2012 S1:007. doi: 10.4172/2161-0495.S1-007.
• [16] Moon JM, Chun BJ, Cho YS. The characteristics of emergency department presentations related to acute herbicide or insecticide poisoning in South Korea between 2011 and 2014. J Toxicol Environ Health A. 2016;79(11):466-76. doi: 10.1080/15287394.2016.1172529.
• [17] Krakowiak A, Piekarska-Wijatkowska A, Kobza-Sindlewska K, Rogaczewska A, Politański P, Hydzik P, et all. Poisoning deaths in Poland: Types and frequencies reported in Łódź, Kraków, Sosnowiec, Gdańsk, Wrocław and Poznań during 2009-2013. Int J Occup Med Environ Health. 2017 Oct 6;30(6):897-908. doi: 10.13075/ijomeh.1896.01063.
• [18] Özcan B, Şenkaya S, Özdin Y,Dinç Y. Türkiye’deki İntihar Vakalarının Çeşitli Kriterlere Göre İstatistiksel Olarak İncelenmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Derg.2018; 40(1): 11-34.
• [19] Alinejad S. A Narrative Review of Acute Adult Poisoning in Iran. Iran J Med Sci July 2017; 42; 4.