Machiavelli’s Theory of Politics In Terms of the Relation Between Morals and Politics

Yıl 2015, Sayı: 20, 113 - 130, 01.12.2015

Murat Satıcı

Öz

Nowadays Machiavelli is in everywhere. In contemporary political and academical debates include business ethics and communication , he is studied, analyzed and interpereted by scholars both as the founder of the modern political and social grounds and as the constructurer of the dark side of modern World. Thus, his reputation has double sides. When the one of these sides is that he is a cornerstone of the modern politics, the other one is that he is responsible for non-moral modern politics called “Machievellian” such as unlimited state power, hindrance of freedom for continuating of political power, local and global wars for political and economical domiation. This study will focus on the main question: How we can interprete Machiavelli’s theory in terms of the relation between morals and politics. And we will try to answer these questions: Might he really recommend that political decisons and actions are intentionally non-moral? Or, in spite of all accusations, did he offer a new kind of political wisdom also included critiques of classical politics that changed description, principles and route of politics

Anahtar Kelimeler

Machiavelli, Renaissance, Morals, Politics, Modern Theory of Politics

AHLAK-POLİTİKA İLİŞKİSİ AÇISINDAN MACHİAVELLİ’NİN POLİTİKA TEORİSİ

Öz

Günümüzde Machiavelli her yerde. çağdaş politik ve akademik tartışmalarda İş etiği ve iletişim alanları da içeren o, hem modern politik ve toplumsal temellerin, hem de modern dünyanın karanlık tarafının kurucusu olarak incelenmekte, analiz edilmekte ve yorumlanmaktadır. Bu nedenle Machiavelli çift taraflı bir üne sahiptir. Bu taraflardan biri, onun modern politikanın bir köşe taşı olduğuyken, diğeri sınırsız devlet gücü, politik gücün devamı için özgürlükleri engellemek, ekonomik ve politik egemenlik için yerel ve küresel savaşlara girişmek gibi “Makyavelyan” denilen ahlak dışı politikaların sorumlusu olduğudur. Bu çalışma, şu temel soruna odaklanacaktır: Machiavelli’nin teorisini ahlak-politika ilişkisi açısından nasıl yorumlayabiliriz? Aynı zamanda aşağıdaki sorulara cevap vermeye çalışacağız: Machiavelli politik kararların ve eylemlerin kasıtlı olarak ahlak dışı olmasını önermiş olabilir mi? Yoksa tüm suçlamalara rağmen, o, klasik politika geleneğinin eleştirisini de içeren, politikanın tanımını, ilkelerini ve yolunu değiştirmiş olan yeni bir politik bilgelik türü mü önermektedir?

Anahtar Kelimeler

Machiavelli, Rönesans, Ahlak, Politika, Modern Politika Felsefesi

Kaynakça

• AĞAOĞULLARI Mehmet Ali ve KÖKER Levent, Tanrı Devletinden Kral Devlete, İmge, Ankara, 2008.
• ANGLO Sydney, “Niccola Machiavelli: Siyasal ve Askeri Çöküşün Anatomisi”, Siyasal Düşüncenin Temelleri, der. Brian Redhead, çev. Hikmet Özdemir, Alfa Yay., İstanbul, 2001, s: 95-111.
• BUMİN Tülin, Tartışılan Modernlik: Descartes ve Spinoza, YKY. İstanbul, 1996.
• CASSIER Ernst, Devlet Efsanesi, çev. Necla Arat, Remzi Kitabevi,, İstanbul, I. Basım, 1984.
• CRICK Bernard, “Introduction”, Niccolo Machiavelli, The Discourses, çev. Walker, S. J. Leslie J., Penguin Books, London, 1970, s.9-71.
• D’ENTREVES Alessandro Passerin, “Devlet Kavramı”, Cemal Bali Akal, Devlet Kuramı, der. Cemal Bali Akal, Dost Kitapevi, İstanbul, 2002, s: 93- 215.
• HARIMAN Robert, “Composing Modernity in Machiavelli's Prince”, Journal of the History of Ideas, Vol. 50, No. 1 (Jan. - Mar., 1989), University of Pennsylvania Press, Pennsylvania, pp. 3-29.
• HEATHER Derek, Yurttaşlığın Kısa Tarihi, Çev. M. Delikara Üst, İmge, Ankara, 2007.
• KAHN Victoria, “Machiavelli’s Afterlife and Reputation to the Eighteenth Century” The Cambridge Companion To Machiavelli, Ed. By John M. Najemy, Cambridge Univ. Press. Cambridge, 2010, p: 239-256.
• MACHIAVELLI, The Discourses, çev. Walker, S. J. Leslie J., Penguin Books, London, 1970.
• MACHIAVELLİ Niccolo, Hükümdar, çev. H.Kemal Karabulut, Sosyal Yay., İstanbul, 1998.
• MACHIAVELLI Niccolo, Floransa’da Komplolar ve Karşı Komplolar Tarihi, çev. A. Berna Hasan, Özne Yay., İstanbul, 2001.
• MACHIAVELLI Niccolo, Prens, çev. Nazım Güvenç, Anahtar Kitaplar Yay., İstanbul, 1999.
• MACHIAVELLI Niccolo, Savaş Sanatı, çev. A. Berna Hasan, Özne Yay., İstanbul, 2001.
• MAJOR Rafael, “A New Argument for Morality: Machiavelli and the Ancients” Political Research Quarterly, Vol. 60, No. 2 (Jun., 2007), pp. 171-179.
• SMITH Preserved, Rönesans ve Reform Çağı, çev. Serpil Çağlayan, İş Bankası Yay., İstanbul. 2011.
• STRAUSS Leo, Politika Felsefesi Nedir? çev. Solmaz Zelyüt Hünler, Paradigma Yay., İstanbul, 2000.
• RAMSAY Maureen, “Machiavelli”, Interpreting Modern Political Philosophy, ed. Alistair Edwards-Jules Townshend, Palgrave MacmillianNew York, 2002, s: 21-41.
• REDHEAD Brian Siyasal Düşüncenin Temelleri, der. Brian Redhead, çev. Hikmet Özdemir, Alfa Yay., İstanbul, 2001.
• SKINNER Quentine, Machiavelli, çev. Cemal Atila, Altın Kitaplar Yay., İstanbul, 2002.
• SKINNER Quentine, The Foundations Of Modern Political Thought, Renaissance, Cambridge Univ. Press, Cambridge,1978.
• VIROLI Maurizio, Machiavelli: Founders of Modern Political and Social Thought, Oxford Univ. Press, Oxford, 1998
• VIROLI Maurizio, Vatan Aşkı, çev. Abdullah Yılmaz, Ayrıntı Yay, İstanbul, 1997.