Bu çalışma insan ve kültür bilimleri açısından önemi yeterince dile getirilmemiş unutma konusu üzerine düşünmeyi amaçlamaktadır. Unutma, biyolojik ve nörolojik bir konu olmanın yanı sıra tinsel bir konu olarak da gündeme gelir. Eldeki çalışmada, unutma olmadan ne hafızanın ne soyut düşünmenin ne de bilginin mümkün olabileceğinin bilimsel tanımına kısaca değindikten sonra, kültürel ve tinsel bağlamda unutmanın tasvirine yönelik ileri sürülen yaklaşımlar ele alınmaktadır. Fransız antropolog Marc Auge unutmanın antropolojik önemini ortaya çıkaran unutma biçimleri üzerinde durur. Kültür bilimci Aleida Assmann da unutmanın, hafızanın doğasına ait olduğunu ileri sürerek, unutma edimini hatırlamadan daha insani bir durum olarak öne çıkarır. Assmann, belirlediği yedi temel unutma biçimini toplumsal yaşamın temel biçimleri olarak ele almaktadır. Çalışma ayrıca, biçimleri üzerine konuşulabilen unutma hakkında bir teori ileri sürmenin mümkün olup olmadığını sorgulamaktadır. Friedrich Nietzsche, anda yaşayan hayvanın aksine, insanın, tarihselliği nedeniyle unutamayışından yola çıkarak, unutabilmenin varoluşsal değeri üzerine bir bakış açısı ortaya koyar. Ve böylece Freud’dan Ricoeur’e birçok düşünürün bu konudaki yaklaşımlarına öncülük eder.
This study aims to reflect on the subject of forgetting, which has not been adequately expressed in terms of human and cultural sciences. Forgetting comes to the fore as a spiritual issue besides being a biological and neurological issue. In the present study, after briefly mentioning the scientific definition that neither memory nor abstract thinking nor knowledge is possible without forgetting, the approaches put forward for the depiction of forgetting in a cultural and spiritual context are discussed. French anthropologist Marc Auge emphasizes forms of forgetting that reveal the anthropological importance of forgetting. Cultural scientist Aleida Assmann also suggests that forgetting belongs to the nature of memory and highlights the act of forgetting as a more human condition than remembering. Assmann considers the seven basic forms of forgetting as the basic forms of social life. The study also questions whether it is possible to propose a theory about forgetting, whose forms can be spoken of. Friedrich Nietzsche puts forward a point of view on the existential value of forgetting, based on the fact that man cannot forget because of his historicity, unlike the animal that lives in the present. And thus he pioneers the approach of many thinkers from Freud to Ricoeur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Felsefe |
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 12 Mayıs 2021 |
Gönderilme Tarihi | 28 Şubat 2021 |
Kabul Tarihi | 18 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 31 |
Dergimiz 2024 yılından itibaren ikisi olağan biri dosya konulu özel sayı olmak üzere 3 sayı olarak, Mayıs (olağan sayı) Eylül (özel sayı) ve Aralık (olağan sayı) aylarında yayınlanacaktır.
2024 yılı özel sayımız ve Aralık ayındaki olağan sayımız için makale kabulü tamamlanmıştır.
Özel sayılarımızda yalnızca dosya kapsamında yer alan makalelere yer verilecektir. Makalenizi gönderirken hangi sayıda değerlendirilmesini istediğinizi bir notla bildirmeniz karışıklıkları önleyecektir.
İlginiz için teşekkür ederiz.