Tahripçilik kamu mallarına ya da
bireyin tanımadığı kişilere ait mallara yönelik saldırganlıktır. Değişik
görünümler alabilen tahripçilik çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir.
Tahripçiliğin nedenlerinden birinin tahripçinin bazı kişilik özellikleri ve
güdüleri olduğu, diğer bir nedenin de çevrenin bazı özelliklerinin olduğu öne
sürülmektedir. Tahripçiliğin açıklanmasında, bireyin algılanan adalet düzeyi ve
algılanan denetim düzeyi belirleyici rol oynuyor gibi görünmektedir.
1. Argyle, M. (1981), The Stuational Approach to Social Problems, New Society 56 (965), 14 My, 256-257
2. Bahar, H. H. ve Çıkılı, Y. (2002), Sıra Yazıları. XI. Eğitim Bilimleri Kongresi, s. 32, Lefkoşe, Kıbrıs
3. Bursalıoğlu, Z. (1975), Eğitim Yöneticisinin Yeterlilikleri, A.Ü.Eğitim Fakültesi yayınları, No:51, s.55, Ankara
4. Cohen, S. (1973), Property Destruction Motives and meanings vandalism (Ed. Ward. C), s.23-53. The Architectural Press, London.
5. DeMore, S.Wa. Fisher, J.D. ve Baron, R.M. (1988). The epuity-control model as aprediction of vandalism among college students journal of appied social psychology. 18(1). S.80-91.
6. The Archrec Press. Duning, E.G (1987), Working Class Violence in Great Britain Recherche 18(189) s.708-803
7. Goldstein RB, Powers SI, McCusker J, Mundt KA, Lewis BF, Bigelow, C. (1996). Gender differences in manifestations of antisocial personality disorder among residential drug abuse treatment clients. Drug Alcol-Depend 41(1) : 35-45,
8. Demirbaş, Timur., (2001), Kriminoloji, Seçkin Kitabevi, Ankara, , s. 95
9. Miller, J. Hillis., (1994)."The Role of Theory in the Development of Literary Studies in the United States." Divided Knowledge,. Beijing: Social Sciences Document Press, s. 85-107
10. Montgomery, P. (1979). Vandalism, British Journal of Criminology, 49 (2), s. 168-170
11. Perlgut, D. (1983). Vandalism: The Environmental Crime, Austrahan Journal of Social Issues, 18 (3), 209-216
12. Öğülmüş, S., (1995), Vandalizm Veya Toplumda Çevreye Karşı Bir Manifesto,İlim ve Sanat Dergisi, s.76, İstanbul
13. Samdahl, D.M., ve Christensen, H.H. (1985), Environmental cues and vandalism: An exloratory stady of picnic table carving, Environment and Behavior, 17 (4), s. 445-458
14. Tygard, C., (1988). “Public school vandalism: Toward a synthesis of theoiers and transtion to paradigm analysis.” Adolescence, 23 (89), s. 187-200
15. Ward, C.(1973). Introduction Vandalism (Ed) s. 13-22, the Architectural Press London.
16. Zimbardo, P.G.(1973), The human Choice: individuation, reason and order vs. deinividuation, impulse and chos, Urbanman: The psychology of urban survival ( Ed: Helmer, J and Eddington N. A.) Free Press, s. 196-238
Özen, Y., Gülaçtı, F., & Çıkılı, Y. (2004). SALDIRGANLIĞIN PSİKOLOJİK-KÜLTÜREL BOYUTU VE VANDALİZM. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 3(1), 144-149.
AMA
Özen Y, Gülaçtı F, Çıkılı Y. SALDIRGANLIĞIN PSİKOLOJİK-KÜLTÜREL BOYUTU VE VANDALİZM. (DAD). Kasım 2004;3(1):144-149.
Chicago
Özen, Yener, Fikret Gülaçtı, ve Yahya Çıkılı. “SALDIRGANLIĞIN PSİKOLOJİK-KÜLTÜREL BOYUTU VE VANDALİZM”. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi 3, sy. 1 (Kasım 2004): 144-49.
EndNote
Özen Y, Gülaçtı F, Çıkılı Y (01 Kasım 2004) SALDIRGANLIĞIN PSİKOLOJİK-KÜLTÜREL BOYUTU VE VANDALİZM. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi 3 1 144–149.
IEEE
Y. Özen, F. Gülaçtı, ve Y. Çıkılı, “SALDIRGANLIĞIN PSİKOLOJİK-KÜLTÜREL BOYUTU VE VANDALİZM”, (DAD), c. 3, sy. 1, ss. 144–149, 2004.
ISNAD
Özen, Yener vd. “SALDIRGANLIĞIN PSİKOLOJİK-KÜLTÜREL BOYUTU VE VANDALİZM”. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi 3/1 (Kasım 2004), 144-149.
JAMA
Özen Y, Gülaçtı F, Çıkılı Y. SALDIRGANLIĞIN PSİKOLOJİK-KÜLTÜREL BOYUTU VE VANDALİZM. (DAD). 2004;3:144–149.
MLA
Özen, Yener vd. “SALDIRGANLIĞIN PSİKOLOJİK-KÜLTÜREL BOYUTU VE VANDALİZM”. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, c. 3, sy. 1, 2004, ss. 144-9.
Vancouver
Özen Y, Gülaçtı F, Çıkılı Y. SALDIRGANLIĞIN PSİKOLOJİK-KÜLTÜREL BOYUTU VE VANDALİZM. (DAD). 2004;3(1):144-9.