MİRAS YÖNETİMİNDE SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMANIN UYGULANABİLİRLİĞİ

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 2, 93 - 106, 30.10.2024

Seda Solakoğlu

https://doi.org/10.46373/hafebid.1534330

Öz

20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Türkiye, gelişmekte olan ülkeler arasında, yasal ve idari düzenlemelerle tarihi değerlerin ve kültürel mirasın korunması ve yaşatılması yönünde adımlar atmıştır. Kültürel mirasın korunması ve tarihî bağlamın sürdürülebilir bir şekilde yönetilmesi, göz ardı edilemeyecek bir gerekliliktir. Kültürel miras yönetiminde sürdürülebilir kalkınmanın uygulanabilirliği, kültürel değerlerin muhafazası ve toplumsal refahın artırılması amacıyla büyük önem taşımaktadır. Çalışmada sürdürülebilir kalkınmanın kültürel miras yönetimindeki rolünü vurgulanmıştır. Kültürel miras yönetimi ve sürdürülebilir kalkınmanın genel bir değerlendirmesi yapılırken kültürel mirasın sürdürülebilir kalkınma bağlamında nasıl yönetilebileceğini anlamak ve bu konuda bilgi sağlamak amaçlanmıştır. Kültürel mirasın sadece geçmişin bir yansıması olmanın ötesinde toplumların kimliği ve değerleri üzerindeki etkilerini açıklanmıştır. Ayrıca, kültürel mirasın korunması ve yönetimi konularına odaklanarak bu sürecin önemine değinilmiştir. Kültürel miras ile sürdürülebilir kalkınma arasındaki bağlantılar ortaya konarak kültürel mirasın sürdürülebilir kalkınmanın bir parçası olarak nasıl değerlendirilebileceği incelenmiş olup kültürel miras yönetiminde sürdürülebilir kalkınmanın rolü detaylı bir şekilde anlatılmıştır. Bu bağlamda kültürel mirasın sürdürülebilir kalkınma hedeflerine nasıl hizmet edebileceği literatür taraması yapılarak incelenmiştir. Kültürel mirasın korunması ve sürdürülebilir kalkınmanın bir araya getirilmesi konusundaki temel yaklaşımları vurgulayarak bu önemli konuya dikkat çekmek çalışmanın ana hedefini oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kültürel miras, koruma, sürdürülebilir kalkınma

Kaynakça

• [1] Ünver, E. (2006). Sustainability of Cultural Heritage Management: Keklik Street and Its Surrounding Conservation and Development Project, Master’s Thesis, The Graduate School of Natural And Applied Sciences of Middle East Technical University, Ankara.
• [2] Hoskara, S., Lombardi, A., & Doganer, S. (2021). Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarına Ulaşmada Kültürel Mirasın Korunması ve Yönetiminin Rolü: Disiplinlerarası Bir Yaklaşım. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 36(4), 1963-1976. Https://Doi.Org/10.17341/Gazimmfd.800950
• [3] Aksoy, A. vd. (2012). Kültürel Miras Yönetimi, 1. Baskı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset.
• [4] url-1 http://www.icomos.org.tr/?Sayfa=Tuzukler1&dil=tr, Erişim Tarihi: 27.07.2016
• [5] url-2 ICOMOS Avustralya. (1999). The Burra charter: the Australia ICOMOS charter for places of cultural significance. Burwood: Australia ICOMOS. http:// australia.icomos.org/wp-content/uploads/BURRA-CHARTER- 1999_charter-only.pdf.
• [6] Ulusan E., (2023). Kültürel Miras Yönetim Planlaması Kavramsal Çerçevesi ve İlgili Lisansüstü Araştırmalar Üzerine Bir İnceleme. Planlama Dergisi, 33(1),40-57.
• [7] Ripp M. ve Rodwell, D. (2016) The governance of urban heritage, The Historic Environment: Policy & Practice, 7:1, 81-108, DOI:10.1080/17567505.2016.1142699.
• [8] UNESCO, ICCROM, ICOMOS ve IUCN. (2013). Managing cultural world heritage. Paris: UNESCO.
• [9] Ö. Karakul ve T. Yıldız, Kültürel Mirasın Korunmasında Yerel Yönetimlerin Rolü. Bursa: UCLG-MEWA, 2020. Erişim: 02 Eylül 2024. [Çevrimiçi]. Erişim adresi: https://uclg-mewa.org/wpcontent/uploads/2022/05/Kulturel_Mirasin_Korunmasinda_Yerel_Yonetimlerin_Rolu-Turkiye.pdf
• [10] Özmehmet E., (2012). “Dünyada ve Türkiye’de Sürdürülebilir Kalkınma Yaklaşımları”, Journal of Yaşar University, 3(12), s. 1-23.
• [11] Bodosca S., Diaconescu M. D. (2015). “Tourism Development After the Implementation of Sustainable Strategies in Neamt County”, Procedia, 188, s. 230- 236.
• [12] Çakılcıoğlu M. (2013). “Turizm Odaklı Sürdürülebilir Kalkınma İçin Bir Yöntem Önerisi”, Tasarım+Kuram, 9(16), s. 27-42
• [13] Bazyar A. (2014). “Social Sustainable Development and Economic Transformation”, OIDA International Journal of Sustainable Development, 7(5), s. 40- 50
• [14] Bebbington J. (2000). “Sustainable Development: A review of the international development, business and accounting literatüre”, Aberdeen Papers in Accountancy, Finance & Management, Working paper.
• [15] Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu, WCED (1987). Our Common Future: The Brundland Report, New York: Oxford University Press.
• [16] Plessis D. Cristina (1999). “Sustainable Development Demands Dialogue Between Developed and Developing Worlds”, Building Research & Information, 27(6), s. 378-389.
• [17] James, P., Circles of sustainability, Urban Sustainability in Theory and Practice, New York: Outletçe, 2014.
• [18] Atalan O., Importance of cultural heritage and conservation concept in the ‘architectural education’. International Journal of Human Secince, 15, 3, 2018.