Bu araştırmada kamu kurumlarında kılık kıyafet serbestliğinin çalışan motivasyonu üzerindeki etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Genel Müdürlüğü İstanbul’da yer alan ve Türkiye’de 29 ilde şubesi bulunan bir kamu kuruluşunda çalışan kamu personelleri oluşturmaktadır. Araştırmada %95 güven seviyesini sağlamak adına en az 190 kişiye ulaşılması hedeflenmiş ve 202 kişiye ulaşılarak anket çalışması yapılmıştır. Anket formu demografik özelliklere yönelik sorulardan, kılık kıyafet uygulamasına yönelik sorulardan ve Çok Boyutlu İş Motivasyonu Ölçeğinden oluşmaktadır. Araştırmada verilerin analiz edilmesinde SPSS 27.0.1 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analiz edilmesi kapsamında tanımlayıcı istatistikler, t-testi ve ANOVA testi, Tamhane T2 testi ve Pearson Korelasyon testi kullanılmıştır. Yapılan araştırmalar sonucu çalışanların cinsiyetleri, yaşları, medeni durumu ve eğitim durumu ve unvan değişkenleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Ancak çalışanların çalışma yılı ve maaş değişkenlerine göre farklılık analiz edilmiştir. Araştırmada serbest kılık kıyafet uygulamasının çalışırken rahat etme ve maddi yük olma durumu ile motivasyonları arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığı incelenmiştir. Rahat etmeye yönelik bulgular incelendiğinde katılımcıların %72,8’inin “evet” cevabı verdiği görülmektedir. Ancak yapılan korelasyon analizi sonucunda çalışırken rahat etme durumu ile motivasyon arasında herhangi bir ilişki tespit edilememiştir. Serbest kılık kıyafet uygulamasının maddi yük olma durumuna yönelik bulgulara incelendiğinde katılımcıların büyük kısmının “Serbest kılık kıyafet uygulaması daha az harcamama neden oluyor.” cevabını verdikleri görülmüştür. Yapılan korelasyon analizine göre de serbest kılık kıyafet uygulamasının maddi yük olma durumu ile motivasyon arasında anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Serbest kıyafet uygulaması ile çalışanın çalışma arkadaşlarıyla olan ilişkisi, yöneticiyle olan ilişkisi, kamu kurumuna gelen vatandaşlarla ilişkisi ve genel çalışma disiplini ile motivasyon arasında anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir.
Bu çalışmada “Yükseköğretim Kurumları Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Yönergesi” kapsamında uyulması belirtilen tüm kurallara uyulmuştur. Yönergenin ikinci bölümü olan “Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiğine Aykırı Eylemler” başlığı altında belirtilen eylemlerden hiçbiri gerçekleştirilmemiştir.
Nişantaşı Üniversitesi
In this study, it is aimed to examine the effect of freedom of dress code on employee motivation in public institutions. Descriptive survey model was used in the research. The population of the research consists of public employees working in a public organization whose headquarters is located in Istanbul and has branches in 29 provinces in Turkey. In order to ensure 95% confidence level in the research, it was aimed to reach at least 190 people and a survey was conducted by reaching 202 people. The questionnaire form consists of questions about demographic characteristics, questions about the dress code practice and the Multidimensional Work Motivation Scale. SPSS 27.0.1 package program was used to analyze the data. Descriptive statistics, t-test and ANOVA test, Tamhane T2 test and Pearson Correlation test were used to analyze the data. As a result of the research, no significant difference was found between the gender, age, marital status, educational status and title variables of the employees. However, the difference was analyzed according to the working years and salary variables. In the study, it was examined whether there was a significant relationship between the free dress code practice and the comfort and financial burden of the employees and their motivation. When the findings regarding comfort are analyzed, it is seen that 72.8% of the participants answered "yes". However, as a result of the correlation analysis, no relationship was found between comfort while working and motivation. When the findings regarding the financial burden of the free dress code practice were examined, it was seen that most of the participants answered, "The free dress code practice causes me to spend less". According to the correlation analysis, it was determined that there was a significant relationship between the financial burden of the free dress code practice and motivation. No significant relationship was found between the free dress code and the employee's relationship with colleagues, relationship with the manager, relationship with citizens coming to the public institution and general discipline and motivation.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İnsan Kaynakları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Haziran 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 10 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 24 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 21 Sayı: 53 |