Şans Başarısının Test Eşitlemeye Etkisi

Yıl 2010, Cilt: 39 Sayı: 39, 91 - 108, 01.06.2010

Sibel Bozdağ Adnan Kan

Öz

Bu araştırmanın amacı, şans başarısının test eşitlemeye etkisi olup olmadığını incelemektir. Araştırmada, tekgrup düzeneği, doğrusal eşitleme ve eşit yüzdelikli eşitleme yöntemleri kullanılmıştır. Verilerin analizi üç aşamadagerçekleştirilmiştir. İlk aşamada şanstan arındırılmış ve arındırılmamış test puanları için eşitleme koşullarının sağlanıpsağlanmadığı kontrol edilmiş, her iki durum için de testlerin ortalama güçlükleri, güvenirlikleri, ortalamaları ve varyanslarıarasında 0,05 düzeyinde anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Yapılan faktör analizi sonucunda her iki testin aynı yapıyıölçtüğü ve tek faktör oldukları görülmüştür. İkinci aşamada, doğrusal ve eşit yüzdelikli eşitleme yöntemleri kullanılarakeşitlenmiş puanlar bulunmuştur. Üçüncü aşamada ise, bu yöntemlere ait ağırlıklandırılmış hata kareleri ortalamalarıbulunmuş ve hata kareleri ortalaması en düşük olan yöntem en uygun eşitleme yöntemi olarak kabul edilmiştir. Araştırmanınsonucunda, şanstan arındırılmamış test puanlarının eşitlenmesinde doğrusal eşitlemenin, şanstan arındırılmış test puanlarınıneşitlenmesinde ise eşit yüzdelikli eşitlemenin uygun yöntemler olduğu bulunmuştur. Tüm hatalar göz önündebulundurulduğunda, şanstan arındırılmış eşit yüzdelikli eşitleme yöntemine ait hatanın en düşük olduğu görülmüştür

Anahtar Kelimeler

test eşitleme, doğrusal eşitleme, eşit yüzdelikli eşitleme, test eşitleme düzenekleri, şans başarısı

Kaynakça

• Angoff, W. H. (1971). “Scales, Norms and Equivalent Scores”. Thorndike, R. L. (Ed.) Educational Measurement. Washington, D. C. American Council on Education.
• Araz, G. (2001). “ Aynı Davranışı Ölçmeye Yönelik Kısa Cevaplı, Üç ve Beş Seçenekli Çoktan Seçmeli Testlerin Madde ve Test Özelliklerini Şans Başarısı ile Birlikte İncelenmesi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi SBE.
• Barnard, J. J. (1996). “In Search For Equity in Educational Measurement: Traditional Versus Modern Equating Methods”. Paper presented at ASEESA’s National Conference, Pretoria South Africa.
• Budescu, D. V. (1987). “Selecting an Equating Method: Linear or Equipercentile?”. Journal of Educational Statistics. Vol.12s, No:1. 33-43.
• Crocker, L., & Algina, J. (1986). Introduction to Classical and Modern Test Theory. CBS Collage Publishing, New York.
• Çelen, Ü. (2002). “Şans Başarısı için Düzeltme Formülü Kullanılacağına İlişkin Yönergenin Testin Psikometrik Özelliklerine Etkisinin Araştırılması” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi SBE.
• Dorans, N. J. (1990). Equating methods and sampling design. Applied Measurement In Education. 3(1), 3-17.
• Dorans, N. J. (2000). “Research Notes: Distinctions Among Classes of Linkages.” The College Board, Office of Research and Development.
• Felan, G. D. (2002). “Test Equating: Mean, Linear, Equipercentile and Item Response Theory”. Paper presented at the Annual Meeting of the Southwest Educational Research Association, Austin.
• Hambelton, R. K., & Swaminathan, H. (1985). Item Response Theory: Principles and Applications. Kluwer Academic Publishers Group, Boston
• Harris, D. J. (2003). “Equating the Multistate Bar Examination” Reprinted with permission of the National Conference of Bar Examiners. Vol:12, No:3. 12-18.
• Gulliksen, H. (1967). Theory of Mental Tests. New York: John Wiley & Sons.
• Kelecioğlu, H. (1993). “Öğrenci Seçme Sınavı Puanlarının Eşitlenmesi Üzerine Bir Çalışma”. Yayınlanmamış Doktora Tezi, H.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kelecioğlu, H. (1995). “Ortak Testlerin Eşitleme Hatasına Etkisi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11s,121-127.
• Kolen, M. J. (1988). “An NCME Instructional Modüle on Traditional Equating Methodology”. Educational Measurement: Issues And Practice. v7, n4:29-36
• Livingston, S. A.(2004). “Equating Test Scores (Without IRT)”. Educational Testing Service.
• Mâsse, L. C.; Allen, Diane; Wılson, Mark; ve Wıllıams, Geoffrey (2006). “Introducing equating methodologies to compare test scores from two different self-regulation scales”. Health Education Research 21, 110-120.
• Skagg, G., & Lissitz R. W. (1986). “An Exploration of the Robustness of Four Test Equating Models” Applied Psychological Measurement. 10, 303-317.
• Şahhüseyinoğlu, D. (1998). “Sayısal Yetenek Testlerinde Seçenek Sayısının Test ve Madde İstatistikleri Üzerindeki Etkisinin Şans Başarısı ile Birlikte İncelenmesi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi SBE.
• Şahhüseyinoğlu, D. (2005). “ İngilizce Yeterlik Sınavı Puanlarının Üç Farklı Eşitleme yöntemine Göre Karşılaştırılması” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi SBE.
• Tanguma, J. (2000). “Equating Test Scores Using Linear Method”. Paper presented at the Annual Meeting of the Southwest Educational Research Association, Dallas.
• Telli, A. (1993). “Şans Başarısının Madde Türlerindeki Madde ve Test İstatistiklerine Etkisi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi SBE.
• Thorndike, R. L. (1982). Aplied Psychometrics. Houghton Mifflin Company, Boston.
• Tsai, T. H. (1997). “Estimating Minumum Sample Sizes in Seçkisiz Groups Equating”. Paper presented at the Annual Meeting of the National Council on measurement in Education, Chicago.
• Turgut, F. (1971). Şans Başarısının Test Puvanlarına Etkisi, ODTÜ Yayınları, Ankara.
• Turgut, F. (1979). “Ölçekleme, Norm Hazırlama, Normları Eşitleme ve Ayarlama”. Test Geliştirme Teknikleri Basılmamış Ders Notları, Ankara.
• Turgut, F. (1988). Eğitimde Ölçme Değerlendirme, Saydam Yayıncılık, Ankara.
• Woldbeck, T. (1998). “Basic Concepts in modern Methods of Test Equating”. Paper presented at the Annual Meeting of the Southwest Psychological Association, New Orleans.
• Zhu, W. (1998). “Test Equating: What, why, how? Research”. Quarterly for the Exercise and Sport, 69, 11-23.