Sağlık Personelinin Erken Müdahale Konusunda Annelerle Yaptıkları Çalışmalara İlişkin Değerlendirmeleri

Yıl 2015, Uluslararası Katılımlı 3. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongre Kitabı, - , 24.06.2015

Pelin Ülker Özlem Kahraman Şehnaz Ceylan

Öz

AMAÇ

Bu çalışmanın amacı, aile sağlığı merkezlerinde çalışan sağlık personelinin erken müdahale konusunda annelerle yaptıkları çalışmalara ilişkin düşüncelerini incelemektir.

 

GEREÇ VE YÖNTEM

Bu amaçlar doğrultusunda, nitel araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Çalışma grubunu Karabük ilinde aile sağlığı merkezlerinde görev yapan 9 ebe ve hemşire oluşturmaktadır. Çalışmada araştırmacılar tarafından; erken müdahale uygulamaları göz önünde bulundurularak oluşturulan görüşme formu kullanılmıştır. Sağlık personelinin verdikleri cevaplar incelenerek değerlendirme yapılmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır.

 

BULGULAR

Verilen cevaplar alt temalar oluşturularak yorumlanmıştır.

 

SONUÇ

Bu çalışmanın sonucunda, sağlık personeli erken müdahalede 0-3 yaş grubu çocukların gelişimlerini değerlendirme konusunda kendilerini yeterli bulmadıklarını, çoğunlukla boy –kilo, fontanel ölçümlerini ve aşı çalışmalarını yaptıklarını belirtmişlerdir. Yetersiz oldukları konularda ise uzman doktorlardan destek aldıkları ortaya çıkmıştır. Ekip çalışmasına çok sıcak bakmadıkları, sadece sağlık personeliyle işbirliği yaptıkları, ancak bir çocuk gelişimci ile çalışmaya istekli oldukları görülmüştür.

 

Anahtar Sözcükler: erken müdahale, ebe, hemşire, sağlık personeli, aile sağlığı merkezi.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Bekman, S., Aksu Koç, A. ve Erguvanlı Taylan, E. (2004). Güneydoğu Anadolu bölgesinde bir erken müdahale modeli: “Yaz anaokulu” pilot uygulaması (AÇEV). http://www.acevailelericinkaynaklar.com/files/gda_ yaz_anaokulu_pilot_uygulamasi.pdf adresinden elde edildi.
• Blackman, J. A. (2002). Early intervention: a global perspective. Infants and Young Children, 15(2), 11–19.
• Beyca, H. H., Mutlu, H. H. ve Özdamar, Ö. (2014). Postpartum depresyon açısından rısklı annelerın bebeklerının
• doğum sonrası ilk ikı aylık dönemde boy ve kılo ölçümlerının değerlendirilmesi. Zeynep Kamil Tıp
• Bülteni, 45(3), 124-130.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Ceylan, Ş., Gözün Kahraman, Ö. ve Ülker P. (2014, Nisan). Annelerin erken çocukluk dönemine bakış açısı.
• Sözel bildiri, ICECI 2014 Uluslararası Erken Çocuklukta Müdahale Kongresi, Antalya.
• Çelebioğlu Morkoç, Ö. ve Aktan Acar, E. (2014). 4-5 yaş grubu çocuklarına yönelik çok amaçlı erken müdahale programı’nın etkililiğinin belirlenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri (KUYEB), 14(5), 1835-
• -
• Çelik, S. B., Şahin, F., Beyazova, U. ve Can, H. (2014). Sağlıklı çocuk izlem polikliniğinde çocukların büyüme durumu ve etkili etmenler. Türk Pediatri Arşivi, 49, 104-110.
• Erdil, Z. (2010). Sosyo-ekonomik olarak risk altında bulunan çocuklara yönelik erken müdahale programları ve akademik başarı ilişkisi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi, 17(1),
• -78.
• Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ertem, Ö. İ. (2005). İlk üç yaşta gelişimsel sorunları olan çocuklar: üç sorun ve üç çözüm. Özel Eğitim Dergisi,
• (2), 13-25.
• Gözün Kahraman, Ö. ve Çetin, A. (2014, Nisan). Gelişimsel geriliği olan bebeğe sahip annelerin yaşadıkları sürece ilişkin görüşlerinin ve gereksinimlerinin belirlenmesi. Sözel bildiri, ICECI 2014 Uluslararası Erken Çocuklukta Müdahale Kongresi, Antalya.
• Karoly, A. L., Kilburn, R. M. ve Cannon, J. (2005). Early childhood interventions, proven results, future promise. http://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/monographs /2005/RAND_MG341.pdf adresinden elde edildi.
• Myers, R. (1992). Hayatta kalan on iki. London: Routledge.
• Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir
• Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.
• Pehrson, K. L. ve Robinson, C. C. (1990). Parent education: does it make a difference? Child Study Journal,
• (4), 221-236.
• Peterson, N. L. (1998). Early intervention for handicapped and at-risk children. London: Love Publishing
• Company.
• San Bayhan, P. ve Artan, İ. (2004). Çocuk gelişimi ve eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Seven, S. ve Güngör Aytar, A. (2010). Tamamlanmamış Oyuncak Bebek Ailesi Hikâyeleri Ölçeği’nin Türk çocuklarına uyarlanması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(1), 489-513.
• Sola, C. ve Diken, İ. H. (2008). Gelişimsel gerilik riski altındaki prematüre ve düşük doğum ağırlıklı çocuğa sahip annelerin gereksinimlerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 9(2), 21-36.
• Trawick Swith, J. (Ed.). (2013). Erken çocukluk döneminde gelişim. (Çev: Akman, B.). Ankara: Nobel
• Yayıncılık. (Özgün çalışma 2010).
• Widerstrom, A. H., Mowder, B. A. ve Sandal, S. R. (1997). Infant development and risk: An introduction. USA: Paul Brookes.
• Yıldız, D. ve Akbayrak, N. (2014). Doğum sonrası primipar annelere verilen eğitim ve danışmanlık hizmetlerinin bebek bakımı, kaygı düzeyleri ve annelik rolüne etkisi. Gülhane Tıp Dergisi, 56(1), 36-41.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.