Araştırma evde yaşayan yaşlı bireylerde yalnızlık, yaşam doyumu ve ölüm kaygısını belirlemek amacı ile yapılmıştır. Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu araştırmanın örneklemini 27 Mayıs - 27 Haziran 2016 tarihleri arasında bir aile sağlığı merkezine kayıtlı, evde yaşayan 65 yaş ve üzeri 545 birey oluşturmuştur. Araştırma verileri yaşlı bilgi formu, yaşlılar için yalnızlık ölçeği, yaşam doyumu ölçeği ve ölüm kaygısı ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Çalışmaya katılan yaşlı bireylerin yaş ortalaması 72,95 ± 6,18 olup, %53,0’ü erkek, %56,7’si evli, %33,9’u okur-yazar, %51,6’sı eşi ile birlikte yaşamaktadır. Yaşlı bireylerde medeni durum, eğitim durumu ve birlikte yaşadığı kişiye göre yalnızlık, yaşam doyumu ve ölüm kaygısı puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır (p<0,05). Yaşlılarda yalnızlık ile yaşam doyumu arasında anlamlı pozitif yönde zayıf ilişki (r=,272, p=,000), ölüm kaygısı ile yalnızlık arasında anlamlı negatif yönde orta düzeyde ilişki (r=-,408, p=,000), ölüm kaygısı yaşam doyumu arasında anlamlı negatif yönde zayıf bir ilişki (r=-,319, p=,000) saptanmıştır. Yaşlılarda yalnızlıkla yaşam doyumu ve ölüm kaygısı arasında anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Ailesi olmayan yaşlılarda yalnızlık ve yaşam doyumu puanı daha yüksek, ölüm kaygısı puanı daha düşüktür. Yaşlı bireylerin çevresi ile etkileşiminin artırılması, aktif ve üretken bir yaşam sürmesinin desteklenmesi, psikososyal yönden değerlendirilerek uygun destek ve danışmanlığın sağlanması önerilmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Aralık 2020 |
Kabul Tarihi | 17 Ağustos 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |
IBAD Sosyal Bilimler Dergisi / IBAD Journal of Social Sciences