This paper attempts to open a critical discussion of Tekeli’s graduate course discussing active citizenship and participation in extension with the labor and work of young professionals (as architects/urban planners/urban designers) in our era of urban crisis. With this aim, the fragments of a fictional scenario—which was the final task of the course—are analyzed within a twofold framework: First, the paper elaborates that there are both formal and non-formal agents playing roles in the production of urban space and knowledge of urban space. Not only a variety of formal institutions but also civil organizations and initiatives have emerged considerably since the 2010s in Turkey. Hence, the labor in the production of urban space is pluralized by diversified agents. Secondly, I point out that our generation has been witnessing an era of urban crisis with multiple dimensions such as urban resistance and repression, anti-participatory aggressive production processes of urban space, exploitation of young professionals’ labor in parallel with unemployment, and the diminishing capacity of the profession. Through this twofold framework, I argue (and the fictional scenario accordingly ends in such a way) that young professionals could overcome the limits of the profession and generate new critical processes through prompting active citizenship and participation, including multiple actors of the production of urban space. This is the potential of the experiences of the last decade that we have just passed.
Labor and work production of urban space civil organizations active citizenship İlhan Tekeli
Bu makale aktif yurttaşlık ve katılımı genç meslek insanlarının (mimar/plancı/kentsel tasarımcıların) kentsel krizin yaşandığı geçtiğimiz on yıldaki emek ve iş ilişkileri üzerinden sorgulayarak, İlhan Tekeli’nin lisansüstü dersinin eleştirel zeminini yeniden tartışmaya açmaktadır. Bu amaç doğrultusunda, dersin final ödevi olan kurgu bir kent senaryosu fragmanlara ayrılarak çift yönlü bir çerçeve ile irdelenmektedir. İlk olarak, kentsel mekân ve kentle ilgili bilginin hem formel hem de formel olmayan çoklu aktörler tarafından üretildiğine dikkat çekiyorum. Bu bağlamda, kent üzerine çalışan sivil örgütlenmeler ve inisiyatiflerin bilhassa 2010’dan bu yana Türkiye’de önemli oranda arttığı gözlemine dayanarak; emeğin muhtelif aktörlerce çoğullaştığını söylemek mümkündür. İkincil olarak, genç meslek insanlarının bir kuşak olarak çok yönlü bir kentsel krizin içinden geçmekte olduğuna işaret ediyorum. Kentsel krizin kent mücadelesi ve baskısı, katılımcı olmayan agresif çevre üretim süreçleri, genç meslek insanlarının emeğinin sömürülmesi; buna paralel olarak işsizlik ve meslek kapasitesinin düşmesi gibi farklı boyutları mevcuttur. Bu çift yönlü çerçeve ile temel olarak, genç meslek insanlarının son on yılın nevi şahsına münhasır deneyimi üzerinden yeni eleştirel süreçler oluşturma kapasitesi olduğunu; ve bu kapasitenin sivil örgütlenmelerin formel karar mekanizmalarına eklemlenmesi ve yurttaşların süreçlere aktif katılımı üzerinden üretilebileceğini iddia etmekteyim.
Emek ve iş kentsel mekanın üretimi sivil örgütlenmeler aktif yurttaşlık İlhan Tekeli
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 11 Sayı: 29 |