GETTING MOTOR VEHICLES TO ENVIRONMENTAL TAX SCOPE WITH GREEN MARKETING APPROACH

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 39 - 49, 31.12.2017

Bahar Gürdin

Öz

Objectives: To emphasize that motor
vehicles taxed on expenditures and wealth should be included in the
environmental taxation with a green marketing-oriented approach and that the
amount of carbon dioxide emissions must be based on the taxation of motor
vehicles (Motor Vehicles Tax).

Methods: It is a descriptive study that
intended for environment factor must be one of the basic criterion at motor
vehicles taxation that is threaten public health and environment.

Results: Green marketing,
which companies have embraced by producing "eco-products", should
also be taken into consideration by our government. Implementation of the Motor
Vehicle Tax should be based on the amount of CO₂ emissions. Also
Motor Vehicles Tax should be included in the scope of environmental tax.

Originality: With green marketing
approach, firms are producing eco-friendly products that don’t give harm to environment
when they are at production, usage and also waste stages. Actiually public
spots that include anti-smoking and anti-drug, prevent water wasting, prevent
forest fires etc. and new attemptions about environment are government's green
marketing efforts at environment field. But on motor vehicles’ taxation, our
government hasn’t been activated green marketing (green tax). When the previous
studies were examined, it has not been found that the motor vehicle tax was
touched by green marketing approach.

Anahtar Kelimeler

Turkish Tax System, Motor Vehicle Tax, Green Marketing, Environmental Tax, Emission

YEŞİL PAZARLAMA YAKLAŞIMIYLA MOTORLU TAŞITLARIN ÇEVRE VERGİSİ KAPSAMINA ALINMASI

Öz

Amaç: Harcamalar ve servet üzerinden
vergilendirilen motorlu taşıtların yeşil pazarlama odaklı bir yaklaşımla çevre
vergileri kapsamına dâhil edilmesi ve motorlu taşıtların vergilendirilmesinde (Motorlu
Taşıtlar Vergisi) karbondioksit emisyon miktarının temel alınması gerektiğini
vurgulamak.

             Yöntem: Büyük ölçüde halk sağlığını ve
çevreyi tehdit eden motorlu taşıtların vergilendirilmesindeki temel
ölçütlerinden birinin, çevre faktörü olması gerektiğine yönelik betimsel bir
çalışmadır.

Sonuç: Firmaların “eko-ürünler” üreterek
benimsediği yeşil pazarlama, hükümetimiz tarafından da dikkate alınarak CO₂
emisyon miktarını temel alan Motorlu Taşıtlar Vergisi uygulamasına geçilmeli ve
Motorlu Taşıtlar Vergisi çevre vergisi kapsamına dâhil edilmelidir

Özgün Değer: Firmaların hassasiyetle
üzerinde durduğu yeşil pazarlama yaklaşımı firmaların, üretim esnasından
başlayarak kullanım aşaması hatta atık haline geldikten sonra bile çevreye
zarar vermeyecek, çevre dostu ürünler üretmesidir. Çeşitli medya araçlarında
yayınlanan sigara ve uyuşturucu karşıtı, su israfını engellemeye, orman
yangınlarını engellemeye vs.’ye yönelik kamu spotları ve çevre alanında
gerçekleştirilen yeni atılımlar da aslında hükümetin yeşil pazarlama
çabalarındandır. Fakat motorlu taşıtların vergilendirilmesinde hükümetimiz
yeşil pazarlama (yeşil vergi) çabalarını bu derece aktifleştirmemiştir. Daha
önce yapılan çalışmalar incelendiğinde yeşil pazarlama yaklaşımı ile motorlu
taşıtlar vergisine değinildiğine rastlanılmamıştır. 

Anahtar Kelimeler

Türk Vergi Sistemi, Motorlu Taşıtlar Vergisi, Yeşil Pazarlama, Çevre Vergisi, Emisyon

Kaynakça

• Bilici N. ve Bilici A. (2016). Mali Hukuk, 2. Baskı, Savaş Yayınevi, Ankara Çelikkaya A. (2010). Motorlu Taşıtların Vergilendirilmesinde Yeni Eğilim: Karbon Temelli Vergileme Modeli, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 266, Kasım Demir M.A. (2013). Türkiye’de Motorlu Taşıtların Vergilendirilmesinin Analizi ve Değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Maliye Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara Erbaşlar G. (2012). Yeşil Pazarlama, Mesleki Bilimler Dergisi, Cilt: 1 Sayı: 2, Haziran, (94-101) Eurostat-European Commision. (2001). Environmental Taxes/A Statistical Guide, Eurostat theme 21, Economy and Finance 2001 Edition, Luxembourgh Eurostat-European Comission. (2013). Environmental Taxes/A Statistical Guide, 2013 Edition, Luxembourgh Ferhatoğlu E. (2003). Avrupa Birliği’nde Ortak Çevre Politikası Çerçevesinde Çevre Vergileri, E-Yaklaşım Dergisi, Sayı:3, 1-7 Klier T. ve Linn J. (2012). Using Vehicle Taxes to Reduce Carbon Dioxide Emissions Rates of New Passanger Vehicles: Evidence from France, Germany, and Sweden, CEEPR WP, 2012-011, (1-41) Polat S. (2014). Çevre Vergisi Bağlamında Motorlu Taşıtlar Vergisi: Türkiye İçin Bir Model Önerisi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Maliye Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Trabzon Steinbach N., Palm V., Cederlund M., Georgescu A. ve Hass J. (2009). Environmental Taxes. 14th Meeting of the London Group on Environmental Accounting, 27 – 30 April, Canberra Şahinligil H. B. (2013). Motorlu Taşıtlar Üzerinden Alınan Vergiler ve Dünya Uygulamaları, Vergide Gündem, Dolaylı Vergiler Özel Sayısı, Mayıs Üstün Ü. S. (2012). Motorlu Taşıtlar Üzerinden Alınan Vergilerin Çevreyi Korumaya Yönelik ve Adil Olarak Düzenlenmesi, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 16, Sayı 1, (153-190) www.ama.org/resources/pages/dictionary.aspx?dLetter=G (04.11.2017) www.gib.gov.tr/gibmevzuat www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.197.pdf (05.11.2017) www.muhasebeturk.org (05.11.2017) www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24601 (05.11.2017)