Öz
One of Max Frisch's masterpieces, a Homo Faber, is a work that articulates the alienation of one's self against the society and its environment. The phenomenon of alienation, which emerged in modern times and questioning man ontologically, reveals the defeat of foreign life forms while addressing the relations of the person as a subject. Homo Faber, reflecting the change and transformation of modern man as the textual face of a period, is a work that shows that identity is isolated from social features. In this novel Frisch shows how the questions of the modern age questioned his life by increasing one's existential concerns and concerns.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Frisch, Max (1974). Aus einem Tagebuch und Reden. Berlin: Verlag Volk und Welt.
- Frisch, Max (1977). Homo Faber. Suhrkamp Taschenbuch.
- Kuruyazıcı, Nilüfer (2011). Günlükler 1946 – 1949 Üzerinden Max Frisch’i Anlamak, s. 17-28.
- Stäuble, Eduard (1967). Max Frisch. Gedankliche Grundzüge in seinen Werken. Basel: FriedrichReinhardtVerlag.
- Oğuz, Orhan ve Dabbagh, Mustafa Serkut, (2018). Filistinli Direniş Şairlerinden Fedva Tukan’ın Hayatı ve Rıhle Cebeliyye Rıhle Sa’be Kitabı. Kadın Araştırmalarında Güncel Konular (s. 150-159). Konya: Eğitim Yayınevi.
- Oğuz, Orhan ve Dabbagh, Mustafa Serkut, (2018). İmam Şafi Divanında İdeal İnsanın Özellikleri. Uluslararası İslam ve Model İnsan Sempozyumu. Kahramanmaraş: Kültür ve Turizm Kahramanmaraş Şube Müdürlüğü.
Öz
Max Frisch’in başyapıtlarından biri olan “Homo Faber” adlı roman, kişinin kendisine, topluma ve çevresine karşı yabancılaşmasını dile getiren bir eserdir. Modern zamanlarla birlikte ortaya çıkan ve insanı ontolojik anlamda sorgulayan yabancılaşma olgusu, kişinin özne olarak ilişkilerini ele alırken yabancı yaşam biçimlerine karşı olan yenilgisini ortaya koyar. Bir dönemin metinsel yüzü olarak modern insanın geçirdiği değişim ve dönüşümü yansıtan Homo Faber, kimliğin toplumsal özelliklerden yalıtık olarak geliştiğini gösteren bir eserdir. Frisch’in bu romanında, modern çağın getirdiklerinin kişinin varoluşsal endişe ve kaygılarını artırarak hayatını nasıl sorguladığını gözler önüne sermiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Frisch, Max (1974). Aus einem Tagebuch und Reden. Berlin: Verlag Volk und Welt.
- Frisch, Max (1977). Homo Faber. Suhrkamp Taschenbuch.
- Kuruyazıcı, Nilüfer (2011). Günlükler 1946 – 1949 Üzerinden Max Frisch’i Anlamak, s. 17-28.
- Stäuble, Eduard (1967). Max Frisch. Gedankliche Grundzüge in seinen Werken. Basel: FriedrichReinhardtVerlag.
- Oğuz, Orhan ve Dabbagh, Mustafa Serkut, (2018). Filistinli Direniş Şairlerinden Fedva Tukan’ın Hayatı ve Rıhle Cebeliyye Rıhle Sa’be Kitabı. Kadın Araştırmalarında Güncel Konular (s. 150-159). Konya: Eğitim Yayınevi.
- Oğuz, Orhan ve Dabbagh, Mustafa Serkut, (2018). İmam Şafi Divanında İdeal İnsanın Özellikleri. Uluslararası İslam ve Model İnsan Sempozyumu. Kahramanmaraş: Kültür ve Turizm Kahramanmaraş Şube Müdürlüğü.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türk Dili ve Edebiyatı (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 4 |
